Carmina
Catullus
Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.
- Super alta vectus Attis celeri rate maria
- Phrygium ut nemus citato cupide pede tetigit
- adiitque opaca silvis redimita loca deae,
- stimulatus ibi furenti rabie, vagus animis
- devolvit ili acuto sibi pondera silice.
- itaque ut relicta sensit sibi membra sine viro,
- etiam recente terrae sola sanguine maculans
- niveis citata cepit manibus leve typanum,
- typanum, tubam Cybelles, tua, mater, initia,
- quatiensque terga tauri teneris cava digitis
- canere haec suis adorta est tremebunda comitibus
- “agite ite ad alta, Gallae, Cybeles nemora simul,
- simul ite, Dindymenae dominae vaga pecora,
- aliena quae petentes velut exsules loca
- sectam meam exsecutae duce me mihi comites
- rapidum salum tulistis truculentaque pelagi
- et corpus evirastis Veneris nimio odio,
- hilarate erae citatis erroribus animum.
- mora tarda mente cedat; simul ite, sequimini
- Phrygiam ad domum Cybelles, Phrygia ad nemora deae,