Rudens
Plautus, Titus Maccius
Plautus. Leo, Friedrich
- ita omnés mortales, si quid est mali lenoni, gaudent.
- nunc alteram illam quae mea est visam huc in Veneris fanum,
- saltem ut eam abducam, de bonis quod restat reliquiarum.
- Numquam edepol hodie ad vesperum Gripum inspicietis vivom,
- nisi vidulus mihi redditur.
- Perii, cum mentionem
- fieri audio usquam viduli --- quasi palo pectus tundat.
- Istic scelestus liber est: ego qui in mari prehendi
- reti atque excepi vidulum, ei dáre negatis quicquam.
- Pro di immortales, suo mihi hic sermone arrexit aures.
- Cubitum hercle longis litteris signabo iam usquequaque,
- si quis perdiderit vidulum cum auro atque argento multo,
- ad Gripum ut veniat. non feretis istum, ut postulatis.
- Meum hercle illic homo vidulum scit quí habet, ut ego opinor.
- adeundus mihi illic est homo. di, quaeso, subvenite.
- Quid me intro revocas? hoc volo hic ante ostium extergere.
- nam hoc quidem pol e robigine, non est e ferro factum,
- ita quanto magis extergeo, rutilum atque tenuius fit.
- † nam quidem hoc venenatumst verum: ita in manibus consenescit.
- Adulescens, salve.