Pseudolus

Plautus, Titus Maccius

Plautus. Leo, Friedrich

  1. Quid, malum? id totum tuom est.
Har.
  1. Quam mox mi operam das?
Bal.
  1. Tibi do equidem. quid nunc mi es auctor, Simo?
Sim.
  1. Exploratorem hunc faciamus ludos suppositicium,
  2. adeo donicum ipsus sese ludos fieri senserit.
Bal.
  1. Sequere. quid ais? nempe tu illíus servos es?
Har.
  1. Planissume.
Bal.
  1. Quanti te emit?
Har.
  1. Suarum in pugna virium victoria.
  2. nám ego eram domi imperator summus in patria mea.
Bal.
  1. An etiam umquam ille expugnavit carcerem, patriam tuam?
Har.
  1. Contumeliam si dices, audies.
Bal.
  1. Quotumo die
  2. ex Sicyone huc pervenisti?
Har.
  1. Altero ad meridie.
Bal.
  1. Strenue mehercle iisti.
Sim.
  1. Quamvis pernix híc est homo:
  2. ubi suram aspicias, scias pósse eum—gerere crassas compedes.
Bal.
  1. Quid ais? tune etiam cubitare solitu’(s e)s in cunis puer?
Sim.
  1. Scilicet.