Historia Ecclesiastica

Theodoret, Bishop of Cyrus

Theodoret, Bishop of Cyrus. Theodoret Kirchengeschichte. Parmentier, Léon, editor. Leipzig: Hinrichs, 1911.

Κατ’ ἐκεῖνον δὲ τὸν χρόνον καθ’ ὃν ὁ θεῖος Θεόδοτος τὴν

᾿Αντιοχέων ἴθυνεν ἐκκλησίαν, Θείδωρος ὁ Μοψουεστίος μὲν ἐπίσκοπος, πάσης δὲ ἐκκλησίας διδάσκαλος κατὰ πάσης φάλαγγος αἱρετικῆς ἀριστεύσας, τοῦ βίου τὸ τέλος ἐδέξατο. οὕτος τῆς μὲν Διοδώρου τοῦ πάνυ διδασκαλίας ἀπήλαυσεν, Ἰωάννου δὲ τοῦ θειοτάτου γεγένηται [*](5—11 vgl. Tbeodoret. Gr. aff. cur. IX 20—25 S. 225, 21 f H. E. VIII 2, 4. De mart. Palaest. pr. 1 — 11/12 vgl. Matth. 10, 16 ff. 16, 18. Gr. aff. cur. XI 72 f S. 295, 4 [Raeder]) [*](* 18—S. 348, 7 Nicepb. H. E. XIV 30. Cass. X 34. vgl. Gregor. Magn. Vir 31 MGH Epist. I 479, 22?) [*](B Y [von 7 κλητιανὸς δὲ] N + GS (s) = r AL (y)) [*](1 ἰσωθῆναι B εἰσωσθῆναι Synas. ι 1/2 παραδέδωκεν B ι 2 καὶ > B, sed ei alia Cass. ι μυρία τοιαῦτα Am ι 5 ὁ τῶν ὅλων ~ y 9 ι 9 ἐτῶν Vry Nic. ἐνιαυτῶν B ι 11 ἀπέσβη Vry ἀπεσβέσθη B ἐσβέσθη Nic.; ἀπέσβη z.B. aucb Thoedoret. doret. Gr. aff. cur. S. 224, 21 [Raeder] ι 12 δὲ BVNic. μὲν ry ι 13 εἰήνησ Vry Nic. Cass. ἱερωσύνησ B ι 14 ἀνειμένους Vry remissos Cass. ἀνημέρουσ B > Nic. ι δειλοὺς καὶ ἀνειμένοις ~ L ι 18 μβ am Rand HSS ι 19 VNSy Nic. μουψουεστίσα B μαψουετίασ G inompsuestiae Cass. Cod. L I μὲν B qimlem Cass. > Vry ι 20 δὲ B sed Cass. μὲν Vry ι πάσησ2 B πάσης δὲ Vry ι 22 ἀπέλαυσεν V ι δὲ] τε B, vero Cass,)

348
κοινωνός τε καὶ συνεργός· κοινῇ γὰρ τῶν πνευματικῶν Διοδώρου ναμάτων ἀπήλαυον.

ἒξ δὲ καὶ τριάκοντα ἐν τῇ προεδρίᾳ διετέλεσεν ἔτη, κατὰ τῆς Ἀρείου καὶ Εὐνομίου παραταττόμενος φάλαγγος καὶ τὸν λῃστρικὸν ᾿Απολιναρίου καταγωνιζόμενος λόχον καὶ τὴν ἀρίστην πόαν τοῖς θείοις προβάτοις προσφέρων. καὶ ὁ τούτου δὲ ἀδελφὸς Πολυχρόνιος τὴν Ἀπαμέων ἐκκλησίαν ἐποίμαινεν ἄριστα, καὶ τῇ τοῦ λόγου χάριτι καὶ τῇ τοῦ βίου λαμπρότητι χρώμενος.

᾿Εγὼ δὲ τῆς συγγραφῆς ἐνταῦθα παυσάμενος, τοὺς ἐντευξομένους ἀντιβολῶ προσευχαῖς τὸν πόνον ἀμείψασθαι. πέντε μέντοι καὶ ἑκατὸν ἐτῶν ἥδε ἡ ἱστορία περιέχει χρόνον, ἀρξαμένη μὲν ἀπὸ τῆς Ἀρείου λύττης, δεξαμένη δὲ πέρας τῶν ἀξιεπαίνων ἀνδρῶν Θεοδώρου καὶ Θεοδότου τὴν τελευτήν.

Καταλέξω δὲ κατὰ τάξιν καὶ τοὺς μετὰ τὸν διωγμὸν τῶν μεγάλων ὴγεμονεὑσαντας πόλεων.

῾Ρώμης· Μιλτιάδης, Σίλβεστρος, Ἰούλιος, Λιβέριος, Δάμασος, Σερίκιος, Ἀναστάσιος, Ἱννοκέντιος, Βονιφάτιος, Ζώσιμος, Κελεστῖνος.

Ἀντιοχείας· Βιτάλοις, Φιλογόνιος, Εὐστάθιος· οὗτοι ὀρθόδοξοι. μετὰ τούτοις αἱρετικοὶ δῆθεν κοινωνικοί· Εύλάλιος, Εύφρόνοις, Φλάκιτος, Στέφανος, Λεόντιος, Εὐδόξιος. εἶτα ὀρθόδοξοι· Μελέτιος, Φλαβιανός, Πορφύριος, Ἀλέξανδρος, Θεόδοτος· καὶ συνήφθησαν τοότοις Παυλῖνος, Εὐάγριος.

[*](B V (bis 14) N + GS (s bis 14) = (y: L bis 14))[*](1 συνεργόσ Bry coopei-ator Cass. συμφοιτητήσ VNic.; vgl. S. 270, 4 ι 2 ἀπέλαυον V ι 4 rav λῃστρικῶν — λόγων V ι 5 δὲ B > Vry ι 9 ἑκατὸν] ἑκατὸν δέκα B; zwischen dem Tode des Theodorus (circa 428) und dem Beginn des arianischen Streits (circa 323) kann man 105, nicht aber 115 Jahre zählen ι 10 ἥδε Vry vgl. S. 264, 21 ι χρόνουσ ι 13 κατέλεξα V Y ι 14 nach πόλεων + τέλοσ ἀμήν Gt + τέλοσ τοῦ ε τόμου θεοδωρήτου τοῦ ἐπισκόπου κύρου ἱστορικοῦ V ι 15 f die Namen auf zwei Columnen in B. B. dieser Katalog von Theodoret selbst ührt, beweisen gewisse ümer, (z. B. Ζ. 16) und auch der den Antiochenem zugewiesene Platz ι 15 ’Ρώμης] κατάλογοσ τῶν μεγίστων ηγεμονευσάντων πόλεων ἀπισκόπων: ῤωμαίων A ι 16 ἰνοκέντιοσ A ι βονιφάντιοσ B βινγφάντιοσ N, vor Zosimus wie oben S. 342, 1 f ι καλεστίνοσ B ι 17 21 nach S. 349, 4 Κύριλλος ~ N ι ἀντιοχέασ BN ἀντιοχέων ἐπίσκοποι A ι 18 μετὰ τούτους—κοινωνικοί] εἶτα ἀρειανοί A ι 19 φλατικόσ B ι ἔπειτα Α ι 20/21 nach τούτοις + οἱ ἀπὸ εὐσταθίου A ι 21 παυλίνοσ B ι nach Παυλῖνος + καὶ A)
349

Ἀλεξανδρείας· Ἀχιλλᾶς Ἀλέξανδρος, Ἀθανάσιος, εἶτα Γρηγόριος αἱρετικός, εἶτα πάλιν Ἀθανάσιος, Γεώργιος αἱρετικός, εἶτα πάλιν Ἀθανάσιος, μετὰ τοῦτον Πέτρος, εἶτα Λούκιος αἱρετικός, εἶτα πά,ι,, ὁ αὐτὸς Πέτρος, Τιμόθεος, Θεόφιλος, Κύριλλος.

Ἰεροσολύμων· Μακάριος, Μάξιμος, Κύριλλος, ᾿ιωάννης, Πραϋλοις, ᾿ιουβεηάλιος.

Κωνστατινουπόλεως· Ἀλέξανδρος, εἶτα Εὐσέιος ὁ ἐκ Νικομηδείας ἐκ μεταθέσεως, αἱρετικός, μετὰ τοῦτον Παῦλος ὀρθόδοξός τε καὶ μάρτυς, μετὰ τοῦτον Μακεδόνοις αἱρεσιάρχης πνευματομάχος· τοῦτον παρωσάμενος Εὐδόξοις ὁ δυσσεβὴς κατέσχε τὴν ἐκκλησίαν· μετὰ τοῦτον Δημόφιλος ὁ Βερόης τῆς Θρᾀκης ἑαυτὸν ἐκεῖ μετέθηκεν· εἶτα Γρηγόριος ὁ Ναζιανζοῦ γενόμενος ὕστερον, μετὰ τοῦτον Νεκτάριος, Ἰωάννης, ᾿Αρσάκιος, Ἀττικός, Σισίννιος.

[*](B N A)[*](1 ἀλεξανδρείσα B ἀλεξαν, das übr. zerrissen am Zeilenende N ἀλεξανδρέων ἐπίσκοποι A ι 1/2 εἶτα γρηγόφιοσ αἱρετικός BN γρηγόριοσ ἀρειανόσ A ι 2 1 AN > B ι πάλιν 3 3 Ἀθανάσιος > N ι Γεώργιος — 3 Ἀθανάσιος > B 3 μετὰ τοῦτον πέτροσ BN πέτρος ὁ άθανασίου μαθητής A ι αἱρετικός BN ἀρειανόσ A ι 4 ὁ αὐτὸς > A ι nach Κύριλλος + ὁ θεοφίλου ἀνεψιός A 5 nach ῾ιεροσολύμων + ἐπίσκοποι A ι G ἰοβεωάλιοσ B ι 7 nach Κωνσταντινουπόλεως + ἐπίσκοποι A ι εἶτα A τι Α die Stelle zerrissen am Zeilenanfang N ι 8 ἐκ μεταθέσεως AN > B ι αἱρετικός B αἱρετικόσ A > N 8/9 ὀρθόδοξός τε καὶ μάρτυσ, μετὰ τοῦτον B ὁ μάρτυς N ὁ ὁμολογητήσ A 9 σἱρεσιάρχησ B ὁ AN ι 11 μετὰ τοῦτον > A, zerrissen N ι 11/12 ἑαυτὸν ἐκεῖ μετέθηκεν μετέθδεκεκ B), εἶτα BN αἱρετικός A ι 12 γενόμενος ὕστερον· μετὰ τοῦτον B > A, zerrissen N j nach ὕστερον· + ὁ θεόλογος· von sehr junger Hand Β ι 13 nach Ἰωάννης + ὁ χρυσόστομος A und von junger Hand B σιδίνιοσ B, zerrissen N)