Historia Ecclesiastica

Theodoret, Bishop of Cyrus

Theodoret, Bishop of Cyrus. Theodoret Kirchengeschichte. Parmentier, Léon, editor. Leipzig: Hinrichs, 1911.

τότε δὴ οὖν παρ’ αὐτὸν τῆς μυήσεως τὸν καιρὸν ὅρκοις δεσμεῖ τὸν τρισάθλιον, ὥστε καὶ τῇ τοῦ δόγματος δυσσεβείᾳ προσμεῖναι, καὶ τοὺς τἀναντία φρονοῦντας πάντοθεν ἐξελάσαι. [*](9/10 vgl. Synops. 60, S. Zonar. XIII 16, 1 S. 76, 1—14 vgl. Sozomen. VI 6, 10 Socrat. IV 1, 6) [*](* 1—S. 233, 3 Cass. VII 13 — 8—19 Cod. syriac. Br. Mus. Add. 17,147 F 143r (= Σ) —9 —19 Theophan. 57, 3. Polydeukes 390, 6. Exe. Bar. F. 221r) [*](B V2 HN (n) + GSP (s) = r AL (y) F) [*](1 γᾶρ : ἡ am Rand yF ι οὐάλησ s ι 2/3 διαβατῶν τὸν Ἴστρον ~ n ι 3 τε > GyF ι συναθροῖσαι καὶ] συναθρόισασ y ι 4 κατ’ αὐτῶν στρατεῦσαι ~ B ι δὲ BV2s οὑν nyF ι αὐτῷ] αὐτὸν L αὐτῶν B ι 5 χάριτος παρατάξασθαι ~ BP ι 6 σοφῶς HSF, ο auf Rasur, V2 sapienter Cass. σαφῶς BNGPy 8 ὅμοιον] ὁμοιούσιον P i 9 ὁμόζυγοσ B ὁμοζύγου V2ryF, vgl. S. 75, 16 u. 19 189, 19 ι 10 δοριάλωτοσ BV2 ι nach δορυάλωτος + μόνον n, Cass. Σ wie im Text ι ἀλλ’] ἀλλὰ καὶ n ι 11 καὶ > V2r ι ῥηματίων F ι ὑπήκοσ V2 τοι] τῆς F > y ι 12 γενομένη ο auf Rasur Ac) A γεναμένη B ι 12/13 καὶ τοῦτον συνεθήρευσεν ~ L ι 13 καὶ > F ι ἀνέπεσε A ι 14 ξεναγωγῶν s ι ὁ > B ι 15 ἐκκλησίας BCass. Σ > V2ryF ι 16 ἰθύνων B ἰ//θύνων V2 εὐθύνων ryF ι βαπτίζων] ποντίζων B, vgl. Theodoret. de Provid. Orat. VI PG 83, 648 C ι οὑν = ergo Cass. Σ > yF 1 18 προσμεῖναι] παραμεῖναι yF ι φρονοῦντασ ryF sapientes Cass. πρεσβεύοντασ B ἀντιπρεσβεύοντασ V2, vgl. vgl. z. B. unten S. 247, 3 ι 18/19 πάντοθεν = Cass. Σ] πάντας L)

233
Οὕτω τὴν ἀποστολικὴν ἐκεῖνος διδασκαλίαν καταλιπών, τῆς [*]([γ΄]) ἐναντίας μερίδος ἐγένετο· καὶ βραχέος διεληλυθότος χρόνου τὰ λειπόμενα τῶν ὀμωμοσμένων ἐπλήρωσεν.

ἐξήλασε μὲν γὰρ ἐκ τῆς Ἀντιόχου τὸν μέγαν Μελέτιον, ἐκ δὲ Σαμοσάτων τὸν θεῖον Εὐσέβιον, Λαοδίκειαν δὲ Πελαγίου τοῖ θαυμασίου ποιμένος ἐστέρησεν· ὃς ἐδέξατο μὲν νέος ἰὸν τὸν τοῦ γάμου ζυγόν, ἐν αὐτῇ δὲ τῇ παστάδι. τῇ πρώτῃ τῶν γάμων ἡμέρᾳ, τὴν ἁγνείαν ἔπεισε ἦς κοινωνίας προτιμῆσαι τὴν νύμφην καὶ φιλοστοργίαν ἀδελφικὴν ἀντὶ γαμικῆς συναφείας ἔχειν αὐτὴν ἐξεπαίδευσεν.

οὕτω μὲν δὴ τὴν σωφροσύνην κατώρθωσεν. εἶχε δὲ καὶ τὰς ταύτης ἀδελφὰς ἀρετὰς ἐν ἑαυτῷ οὑν αὐτῇ χορευούσας· οὑ δὴ ἕνεκα ψήφῳ κοινῇ τὴν προεδρίαν ἐδέξατο.

ἀλλ’ ὅμως οὐδὲ αἱ τῆς πολιτείας ἀκτίνες κατῄδεσαν τὸν τῆς ἀληθείας πολέμιον· ἀλλὰ τοῦτον μὲν εἰς τὴν Ἀραβίαν ἐξέπεμψεν, εἰς δὲ τὴν ᾿ Αρμενίαν τὸν θεῖον Μελέτιον, εἰς δέ γε τὴν Θρᾴκην Εὐσέβιον τὸν τοῖς ἀποστολικοῖς ἱδρῶσι περιρρεόμενον.

Οὑτος γὰρ πολλὰς τῶν ἐκκληησιῶν ἐρήμους εἶναι ποιμένων 4 [ιδ΄ μαθών, στρατιωτικὸν ἀμπεχόμενος οχῆμα καὶ τιάρᾳ καλύπτων τὴν κεφαλήν, καὶ τὴν Συρίαν περιῄει καὶ τὴν Φοινίκην καὶ τὴν Παλαιστίνην, πρεσβυτέρους χειροτονῶν καὶ διακόνους καὶ τὰ ἄλλα τάγματα τῆς ἐκκλησίας ἀναπληρῶν· εἰ δέ ποτε καὶ ἐπισκόπων ὁμογνωμόνων ἐπέτυχε, καὶ προέδρους ταῖς δεομέναις ἐκκλησίαις προὐβάλλετο.