Historia Ecclesiastica
Theodoret, Bishop of Cyrus
Theodoret, Bishop of Cyrus. Theodoret Kirchengeschichte. Parmentier, Léon, editor. Leipzig: Hinrichs, 1911.
Ἀλλὰ καὶ ταῦτα οὕτως γεγενῆσθαι μεμαθηκότες οἱ δυσσεβεῖς κατὰ τοῦ θεοῦ τῶν ὅλων ὡπλίζοντο· καὶ τό τε ἱερὰ σκεύη τοῖς ταμιείοις βασιλικοῖς ταμιείοις ὁ τύραννος παραδοθῆναι προσέταξε μεγάλης ἐκκλησίας ἣν Κωνσταντῖνος ἐδείματο, καθηλώσας τὰς ἄβατον τοῖς εἰς αὐτὴν ἀθροιζομένοις ἀπέφηνεν. οἱ δὲ τῆς Ἀρείου συμμορίας ταύτην τηνικαῦτα κατεῖχον.
[*](6—18 vgl. Sozomen. V 20, 5—6. Philostorg. VlI 8. Artemii Passio 56 u. 52. Zonar. XIII 12, 42 f. S. 64, 18 — — S. 190, 7 vgl. Theophan. 50, 2 — 7—9 Job. Chrys. De S. Babyla c. Julian. 17 — 20 — 23 vgl. Artemii Passio 23 u. 57. Zonar. XIII 12, 43 S. 65, 3. Sozom. V 8, 1. Amm. Marcell. 22, 13, 3)[*](* 6—18 Cass. VI, 31 — — S. 190,7 Niceph. H. Ε. X 29 — 20—S. 190, 7 Cass. VI 32)[*](B V2 HN(n) + GSP[P von 21 ὁ τύραννος an] = r AL (y) F)[*](1 nach ὀλίγης + τινὸς B, vgl. ὀλίγης ὀδύνης αἰσθέσθαι Synax. ι οἱ V2y μοι rF αὐτῶ Synax. B ι 3 ἐκματτόμενον V2ryF Synax. ἐκμάττοντα B ι διά = Synax.] καὶ διά B ι 5 ἔλεγεν BV2rF Synax, ἔφη y ι 8 τοῦ Πυθίου τὸ] τὸ πιθίου L τοῦ πι·θίου Α ι 9 ἀληλιμμένον Gaisford ἀλληλειμένον, εἰ auf Rasur, V2 ἀλλειλημένον A ἀλληλι///μμένον Ar ἀλλειλιμμένον L ἠλιμμένον BF ἠλειμμένον n εἰλημμένον G εἰλιγμένον S ι 11 ἦν] ὥν V2 ι 13 γεγενημένον, ο auf Rasur A 14 τὸν ἐμπρησμὸν > T, hoc Cass. ι sy, übergeschrieben Ac ι 16 δὲ> V2 ι 19 ᾖ am Rand HSS ι 20 τε > B ι 21 ταμείοισ BsA, vgl. V 29 23 αὐτὴν] ταύτην V2 ι 23 23/24 συμμορίας Ἀρείου ~ V2)Ἰουλιανῷ δέ γε τῷ τῆς Ἑῴας ὑπάρχῳ συνεισῆλθεν εἰς τὸν θεῖον [*](2) [*]([ιγ΄]) νεὼν Φίλιξ μέν, ταμίας ὢν τῶν βασιλικῶν θησαυρῶν , Ἐλπίδιος δέ, τῶν ἰδίων τοῦ βασιλέως χρημάτων τε καὶ κτημάτων τὴν ἡγεμονίαν πεπιστευμένος· κόμητα δὲ πριβάτων τὸν τοιοῦτον Ῥωμαῖοι προσαγορεύειν εἰώθασιν.
καὶ τὸν Φιλικὰ δὲ καὶ τὸν Ἐλπίδιόν φασι Χριστιανοὺς ὄντας ἀποστῆναι τῆς εὐσεβείας, χαριζομένους τῶ δυσσεβεῖ βασιλεῖ. ὁ δὲ Ἰουλιανὸς οὖρον μὲν κατὰ τῆς ἱερὰς τραπέζης ἐξέκρινε, τὸν δὲ Εὐζώϊον πειραθέντα κωλῦσαι κατὰ τῆς κόρρης ἐπάταξε· φάναι δὲ λέγεται ὡς ἔρημα τὰ Χριστιανῶν τῆς θείας ὑπάρχει κηδεμονίας.
ὁ δὲ Φίλιξ τῶν ἱερῶν σκευῶν τὴν πολυτέλειαν θεασάμενος Κωνσταντῖνος γὰρ καὶ Κωνστάντιος φιλοτίμως ταῦτα κατεσκεύασαν)· »ἰδού«, ἴφη, ἐν ὁποίοις σκεύεσιν ὑπηρετεῖται ὁ Μάριας υἱός«.