Historia Ecclesiastica

Theodoret, Bishop of Cyrus

Theodoret, Bishop of Cyrus. Theodoret Kirchengeschichte. Parmentier, Léon, editor. Leipzig: Hinrichs, 1911.

»Νικητῇ Κωνσταντίῳ Εὐσεβεῖ βασιλεῖ οἱ ἐν Ἀριμήνῳ ἐπίσκοποι,

>Τὰ γράμματα τῆς σῆς εὐμενείας ἐδεξάμεθα, δέσποτα >αὐτοκράτορ, ἅτινα περιέχει ὅτι διὰ τὴν δημοσίαν ἀνάγκην τέως >τοὺς ἡμετέρους πρέσβεις θεωρῆσαι οὐκ ἠδυνήθης, καὶ ἡμᾶς δὲ κε- >λεύεις τὴν τούτων ἐπάνοδον ἐκδέξασθαι, ὅπως τὸν ἡμέτερον [*](7—10 vgl. Athanas. De synod. 55, Socrat. ιι 37, 75—81. Sozomen. IV — 18—S. 144, 16 bei Athanas. De synod. 55 und Socrat. II 37, 83 eine Übersetzung des lateinischen Urtexts. Inhaltsangabe bei Sozomen. IV 19, 3) [*](A HN (n) + GS (s) = r B3L + FVR(v) = z Τ [bis 10 φήσαντες]) [*](1/2 εἰς εὐχάς εὐωχίας Sozom. HSS) τε καὶ λατρείας Athan. Socr. Sozom. ι 2 τε > rL Athan. ι 2/3 nach σωτηρίας + τε L ι 3 ἣν As ι ἡ > A ι 4 πρέσβεις > B3 ι ἐπιγραφὰς B3 ι 5 καὶ > B3 ι γραφῶν AzT Athan. Socr.] γραμμάτων r Sozom. ι 5/6 ὁσιότητα = Athan. Socr. Cod. Μ religionem Cass.] θειότητα, εἰ aus ε corr., Τ θειότητα Socr. Sozom. ι 6 ἀναδιδάξωσιν T ι 7 nach τούτων + γὰρ B3 ι πρεσβευτῶν Τ ι 8 καὶ τῆς αἱρέσεως προστατεύοντεσ AB3LTm > rv ι 9 ἐπέδοσαν B3 ἀπέδωκαν T ι nach δέ + γε T ι 10 περὶ — φήσαντες auf Rasur Ae ι 11/12 τοῦ χρόνου > L ι 13 κατὰ τῆς auf Rasur Ac I 16 σφὰς nur B3 ι 17 τίθημι A ι τὸν συγγραφήν B3 ι 18 am Rand κ AL ιη V ι Νικήτῃ — ἐπίσκοποι > Lv Athan. Socr. ι εὐσεβεῖ ι 21 καὶ > n ι 22 ὅπως] οὕτως A, ἕως ἂν Athan. Socr.)

144
>καὶ τὰ δόγματα τῶν προγόνων ἡ σὴ εὐσέβεια ἐπιγνῶ.

ἀλλὰ μὴν >ἐκεῖνο ὃ ἐπηγγέλμεθα, οὐδενὶ τρόπῳ ἑαυτοὺς ἀπὸ τῆς ἰδίας >σεως ἀναχωρήσαντας, καὶ νῦν δὲ τούτοις τοῖς γράμμασι τὴν σὴν μένειαν ἀναδιδάσκομεν, καὶ παρακαλοῦμεν εὐμενεῖ προσόψει τὰ γράμ- >ματα τῆς ἡμετέρας ταπεινότητος, ἐν οἶς νῦν τῇ εὐσεβείᾳ σου >κρινόμεθα, κἀκεῖνα ἅτινα διὰ τῶν ἡμετέρων πρέσβεων τῇ

>εὐσεβείᾳ ἀνήνεκται ἃ ἐνετειλάμεθα, ἡδέως προσδέξῃ. ὡς δὲ εἴη >στυγνὸν καὶ ἀνακόλουθον ἵνα τοῖς μακαριωτάτοις σου καιροῖς >σαῦται ἐκκλησίαι ἄνευ ἐπισκόπων δοκῶσιν εἶναι, ἡ σὴ εὐμένεια ὁμοίως ἡμῖν γινώσκει διὸ δὴ πάλιν , ἐνδοξότατε αὐτοκράτορι >δεόμεθα ἵνα πρὸ τῆς δεινότητος τοῦ χειμῶνος εἰ ἀρέσκει τῇ >φιλανθρωπίᾳ, εἰς τὰς ἐκκλησίας τὰς ἡμετέρας ἐπανελθεῖν >ὅπως δυνηθῶμεν τῷ παντοκράτορι θεῷ καὶ τῷ Χριστῷ τῷ αὐτοῦ, τῷ δεσπότῃ καὶ σωτῆρι ἡμῶν, ὑπὲρ τῆς καταστάσεως τοῦ κράτους σου ἅμα μετὰ τῶν λαῶν, καθὼς ἐποιήσαμεν καὶ ποιοῦμεν, >μεγίστας ἱκεσίας ΠΡΟΣιΝιΓΚΕ[ιΝ.«