Apotelesmatica
Manetho Astrologus
Manetho. Apotelesmaticorum qui feruntur libri VI. Koechly, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1858.
- ἢν δὲ μεσουράνιον κέντρον κενεὸν Διὸς εἴη,
- οἱ δʼ ὀλοοὶ ἑκάτερθε φαείνωσιν, τότε θνητοὶ
- οὐ μόνον ἐν κρυερῆς πενίης κάμνουσιν ἀνίαις,
- ἀλλὰ καὶ ἐν δεσμοῖς θανάτου τέλος ἐξανύουσιν.
- ἦμος δʼ ἂν Πυρόεντος ἀπορρείουσα Σελήνη
- ὥρῃ ἐφέσπηται, συναφῇ Φαίνοντι συνοῦσα,
- κέντρον δʼ αὖτε μεσουράνιον ψαέθων Φιέπῃσιν,
- τερφθέντες πλούτῳ γλυκερῷ μετόπισθε πένονται,
- οἱ δὲ καὶ ἐν συνοχῇσι καὶ ἐν δεσμοῖς ἐγένοντο.
- εἰ δέ κʼ ἐναλλάξαντες ὅρους ἢ ζῶα θέωσιν
- ἀλλήλων Πυρόεις τε καὶ Ἑρμῆς χρυσοπέδιλος,
- σὺν Διὶ δʼ Ἠέλιος κέντρον κατέχων ὑπόγειον,
- ἐκ προτέρου βιότου κτεάνων τʼ ἄφαρ ἐξεκύλισαν,
- θωάς τʼ ἀλλοτρίων τέχναις ἄτας τʼ ἐπάγουσιν.
- εἰ δὲ μεσουρανέοντα Κρόνον καλὴ Κυθέρεια ---
- ἤ Φαέθων, πατρῷα βροτὸς μάλα πάντʼ ἀπολέσσας
- αὖθις ἀπʼ ἀλλοτρίων κτεατίσσεται ἄρκιον ὄλβον.
- ἢν δʼ Ἄρης διάμετρος ἔῃ, κἢν ἄσπετος εἴη,
- ἐς κρυερὴν πενίην πάλιν ἵξεται, ἢν πρὶν ἔλειπεν.
- ἢν δὲ καὶ Ἠελίῳ Μήνη συνέῃ κατὰ κέντρου