Apotelesmatica
Manetho Astrologus
Manetho. Apotelesmaticorum qui feruntur libri VI. Koechly, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1858.
- ἑξείης δʼ ἐπὶ τῷ Νότιος πέλει, οὗ ῥά τε βαιὴν
- φράζεο μοῖραν ὕπερθε,τὸ γὰρ πλέον ἔσθʼ ὑπὸ γαῖαν
- τοὺς δὲ μέσους τέμνουσι δύω κύκλοι ἄξονος αὐτοῦ
- ἄκρης ἀρχόμενοι κορυφῆς· αὐτοί γε μὲν ἄμφω
- ἀλλήλους ἄχρις Νοτίου τέμνουσι πόλοιο,
- ὃς μὲν ἐνὶ θνητοῖσι καλούμενος ὀρθὸν Ὁρίζων,
- ὃς δὲ Μεσημβρινὸς ὑψοῦ ἄκρης κυρτούμενος αἴθρης.
- ἀμφότεροι δʼ ἄρα τοίγε πόλων ἔντοσθεν ἐόντες
- ἐντὸς ἐέργουσιν δίνην περικείμενοι ἄστρων.
- οἵδε μὲν ἐν πραπίδεσσιν ἀριφραδέες τελέθουσιν
- γνώσασθαι κύκλοι. τοὺς δʼαὐθʼ ἑτέρους καὶ ὑπʼὅσσοις
- δερκόμεθʼ, εὖτ’ ἂν γαῖαν ἐπιτρέχῃ ἀμβροσίη νύξ,
- τὸν μὲν ἴσον χροιῇ λευκῷ φαίνοντα γάλακτι,
- τὸν δʼ ὑπὸ δεικήλοισι δυώδεκα παμφαίνοντα
- Ζω δισκόν· λοξοὶ δʼ ἐπαμοιβαδὶς ἐζώσαντο
- οὐρανὸν ἀμφότεροι δίχα τέμνοντές σφεας αὐτούς.
- ἑπτὰ δʼἄρ’, ὥσπερ πρόσθεν ἀείσαμεν,εἰσὶν ἄιστοι
- καὶ μοῦνον πυκινῇσιν ἐνὶ φρεσὶν ἑστηῶτες,
- οὕνεκεν οὐ ζώων μορφαῖς ὁλκοῖς τε φαεινοῖς
- οὐδὲ μὲν οὐ χροιῇσι διάκριτοι εἰσορόωνται,
5