Apotelesmatica
Manetho Astrologus
Manetho. Apotelesmaticorum qui feruntur libri VI. Koechly, Hermann, editor. Leipzig: Teubner, 1858.
- ὦκα διηνεκέως δινεύμενος οὐκ ἀπολήγει.
- Τοῦ δὲ δύω πόλοι εἰσὶ καταντιπέρην ἀσάλευτοι,
- ὃς μὲν ἐπὶ κρυεροῦ Βορέω πνοιῇσιν ἀρηρὼς
- καὶ κεφαλῆς ἀγχοῦ βαιῆς κυνοσουρίδος Ἄρκτου,
- ἄλλος δʼ ἐν διερῷ Νότῳ ἵσταται· ἀλλʼ ὃ μὲν ὑψοῦ
- κεῖται ὑπερχθόνιος, Νότιος δʼ ἀίδηλος ὑπ’ αἶαν.
- Κύκλοι δʼ οὖ πολλοὶ καὶ ἀπείριτοι οὐρανοῦ εἴσω
- δινεῦνται, τοὺς αὐτὸς ἀεὶ σφαίρης στροφάλιγγι
- τεύχει ἑλισσομένων ἄστρων κατʼ ἀπείριτον οἶμον.
- τῶν δέ τε πάντων εἰσὶ πανέξοχοι ἐννέα κύκλοι,
- δοιοὶ μὲν προτίοπτοι ἰδʼ ὀφθαλμοῖσιν ὁρητοί,
- οἱ δʼ ἄλλοι μήτι μερόπων πραπίσιν τε νοητοί.
- ἑπτʼ ἀιδεῖς μὲν ἔασιν ἰδʼ ἐν φρεσὶ μοῦνον ὁρητοί,
- ἀλλήλοις δὲ παραβλήδην στρωφώμενοι αἰεί·
- ὃς μὲν γὰρ πρῶτος --- --- πόλου δινεύμενος ὑψοῦ,
- ὅντε Βόρ ειον φῶτες ἐπίκλησιν καλέουσιν·
- τὸν δὲ μέτα τροπικὸς θ έρεος πυριλαμπέος ὥρης γίνεται·---
- τείνονται μεσάτοιο, διʼ οὗ θοὸν ἅρμα τιταίνων
- ἴσην Ἠέλιος τεύχει νύκτʼ ἄμβροτον ἠοῖ·
- τῷ δʼ ἔπι χειμ ἐρίοιο τροπῆς κύκλος ἐστήρικται·