Christus Patiens [Dub.] (Fort. Auctore Constantino Manasse)
Gregory, of Nazianzus
Gregorius Nazianzenus, Christus Patiens, Brambs, Teubner, 1885
- ᾤμωξα θ’, οἷον ἔργον ἔστ᾿ εἰργαστέον
- τοὐντεῦθεν αὐτοῖς, οἵ σ’ ἀνήρτησαν, Τέκνον,
- καραδοκῶ τε πάνθ’, ὅπη προβήσεται.
- λύπη δὲ κρείσσων καὶ βεβαίας ἐλπίδος.
- Τον μὲν γὰρ ἡμῶν δυσμενῆ πεφυκότα
- ῥᾷον κτενεῖς σὺ καὶ καταβάλῃς μόρον
- θᾶττόν τ’ ἀνιὼν τοὺς ἀλάστορας τίσεις·
- γυνη δὲ θῆλυ κἀπὶ δακρύοις ἔφυ·
- ὅθεν κἀγὼ στένουσα καὶ πεπληγμένη
- κέντροις ἀνίας ἡ τλάμων ὀδύρομαι.
- Εἴμ’ εὐκλεὴς μὲν, ἀλλ’ ὅμως ἀπόλλυμαι
- στερουμένη σῆς θεσπεσίας μοι θέας.
- Ως γὰρ ἄελπτον δρᾶμα προσπεσὸν τόδε
- ψυχὴν διέφθαρκ’· οἴχομαι γοῦν, τοῦ βίου
- χάριν μεθεῖσα κατθανεῖν χρῄζω, Τέκνον ·
- καὶ γὰρ ἔρημος ἄπολις τε τρύχομαι,
- οὐ μητέρ’, οὐκ ἀδελφὸν οὐδὲ συγγενῆ
- μεθορμίσασθαι τῆσδ’ ἔχουσα συμφορᾶς.
- Κἂν μὴ τάχιστ᾿ ἴδω σε, πῶς οἴσω , Τέκνον ;
- Ἀλλ’, ὦ φίλ’ Υἱὲ, μή μ’ ἔρημόν σου λίπῃς.