Christus Patiens [Dub.] (Fort. Auctore Constantino Manasse)
Gregory, of Nazianzus
Gregorius Nazianzenus, Christus Patiens, Brambs, Teubner, 1885
- Δύστην’· ἐμαυτὴν γὰρ λέγω, λέγουσα σὲ,
- τίκτουσαν οὐ τίκτουσαν, ὡς ὑπὲρ λόγον.
- τόκον γὰρ ἔγνων ἄτοκον, τί γὰρ φράσω;
- πόνους φυγοῦσα καὶ φθορὰν νῦν καὶ πάλαι.
- Οὐκ οἶδα τέρψιν οὐδ’ ἐπίψογον φάτιν
- τινὸς πρὸς ἀνδρὸς μᾶλλον ἢ χαλκοῦ βαφάς·
- οὐ γὰρ κορείης ἅμμα διέφθειρέ τις.
- Καὶ παῖδα πῶς ἔτικτον; ὦ θάμβος μέγα·
- ὑβρισμένον δὲ τανῦν πῶς οἴσω βλέπειν;
- πόνους φυγοῦσα πῶς ὀδυνῶμαι κέαρ;
- Ἀνηλάλαξα πῶς πάλαι χαρᾶς ὕπο,
- ὅτ’ ἦλθεν εὐάγγελος ἀγγέλων τόκον,
- φράζων ἄλυξιν δυσμενῶν βροτῶν γένει
- καὶ γηθόσυνον χάρμα μοι φέρων μέγα;
- λόγοις δὲ τοῦδ’ εὔπλαγκτος οὐκ ἐφαινόμην
- πεισθεῖσα τῷ φέροντι θέσκελον φάτιν
- οὐχὶ σφάγιον μηνύουσαν μ’ ἐκτεκεῖν,
- ἀλλ’ ὡς ἄνακτα γῆς τε καὶ παντὸς πόλου.
- Ὅμως δ’ ἔθυον καὶ γυναικείῳ νόμῳ
- ψυχῆς ἔπεμπον ἀλαλαγμὸν ἐκ μέσης,