Christus Patiens [Dub.] (Fort. Auctore Constantino Manasse)
Gregory, of Nazianzus
Gregorius Nazianzenus, Christus Patiens, Brambs, Teubner, 1885
- βραχὺ προβᾶσα Παιδὸς ὄψει σου πάθη
- ψυχῆς ἀγῶνα τὸν προκείμενον πέρι
- τρέχοντος, ᾡ ξῶντ᾿ ἢ θανόντα νῦν ἴδῃς.
- Οἴμοι, τί λεύσω; Χερσὶ τῶν ἀλαστόρων,
- θεηγενές μοι Τέκνον, ἕλκῃ καὶ φέρεις,
- ἐις δεσμά ἦλθες καὶ θέλων ἄγῃ σφίσιν,
- ὁ δεσμολύτης τοῦ γένους τῶν δεσμίων.
- Ἒ ἒ ἔ·
- Ταῦτ᾿ ξυνῳδὰ τοῖς πρὶν ἀγγέλου λόγοις
- οὐδ’ ἐλπίσι ξύμφωνα ταῖς ἐμαῖς, Τέκνον.
- Ἀλλὰ ξυνῳδὰ τοῖς προηγορευμένοις,
- οἷς εἶπε παθεῖν χερσὶ τῶν ἀλαστόρων.
- Αἲ αἰ, τὶ δράσω; καρδία γὰρ οἴχεται.
- Πη τίη πορεύῃ, Τέκνον; ὡς ἀπωλόμην·
- Ἕχητι τίνος τὸν ταχὺν τελεῖς δρόμον;
- Μὴ γάμος αὖθις ἐν Κανᾶ, κἀκεῖ τρέχεις,
- ἵν᾿ ἐξ ὕδατος οἰνοποιήσῃς ξένως;
- Ἐφέψομαί σοι, Τέκνον, ἢ μενῶ σ’ ἔτι;
- Δὸς δὸς λόγον μοι, τοῦ Θεοῦ Πατρός Λόγε,
- μὴ δὴ παρέλθῃς σίγα δούλην μητέρα·