Christus Patiens [Dub.] (Fort. Auctore Constantino Manasse)
Gregory, of Nazianzus
Gregorius Nazianzenus, Christus Patiens, Brambs, Teubner, 1885
- οἷον πέπραχας πεπρακὼς εὐεργέτην.
- Αὐτός σ’, ἵν ἐλπὶς Παιδὸς εἶναι Πατέρα,
- πρόρριζον ἐκτρίψειεν οὐτάσας πυρί.
- Ἔρρ’, αἰσχροποιέ, φιλίας διαφθορεῦ·
- ἀπέπτυσ’, οὐδ’ ἀπόντι σοι δεῖ συλλαλεῖν·
- τὸν γὰρ δόλιον καὶ Θεὸς βδελύσσεται.
- Ὠ Παῖ, τί δὴ χρυσοῦ μὲν, ὃς κίβδηλος ᾖ,
- τεκμήρι’ ἀνθρώποισιν ὤπασας σαφῆ,
- ἀνδρῶν δ’ ὅτῳ χρὴ τὸν κακὸν διειδέναι,
- οὐδεὶς χαρακτὴρ ἐμπέφυκε σώματος,
- ἀλλ’ αὐτὸς εἰδὼς ἀγνοεῖν πάντας θέλεις;
- Ὄλοιτ᾿ ὄλοιτο πανδίκως κακεργάτης·
- ἔρρ’ ἔρρε, παγκάκιστε καὶ μιαιφόνε,
- ὄλοι’· ἐγὼ δὲ ζῶντα Παῖδ’ ἐπόψομαι,
- κἂν νῦν στένουσα πολλὰ καὶ πεπληγμένη
- κέντροις ἀνίας ἡ παντλάμων δακρύω·
- γυνὴ γάρ εἰμι κἀπὶ δακρύοις ἔφυν.
- Αἲ αἲ αἴ·
- σίγα, σίγα, Παῖδ’ οὐκέτ᾿ ὄψει ζῶντα σόν.
- οἴμοι, τί θρηνεῖς; τίς δὲ δράματος λαβὴ;