Christus Patiens [Dub.] (Fort. Auctore Constantino Manasse)
Gregory, of Nazianzus
Gregorius Nazianzenus, Christus Patiens, Brambs, Teubner, 1885
- Βασιλεῦ, Βασιλεῦ, πῶς σε δακρύσω;
- Θεέ μου, Θεέ μου, πῶς σε καλέσσω;
- φρενὸς ἐκ φιλίας τί ποτ’ ἄρ’ ᾄσω;
- κεῖσαι γὰρ ὑφάσμασι τοῖσδ᾿ εἱλιγμένος,
- ὁ σπαργάνοις πρὶν έντεταργανωμένος.
- Φέρ’, ὦ γεραιὲ, κρᾶτα τοῦ τρισολβίου
- ὀρθῶς προσαρμόσωμεν, εὔτονον δὲ πᾶν
- σῶμ’ ἐξακριβώσωμεν, εἰς ὅσον πάρα.
- Ω φίλτατον πρόσωπον, ὠ νέα γένυς,
- ἰδοὺ καλύπτρᾳ τῇδε σὴν κρύπτω κάραν·
- τὰ δ’ αἱμόφυρτα καὶ κατηλοκισμένα
- μέλη σὰ καὶ μέρη πέπλοις καινοῖς σκέπω,
- πλευρὰν νυγεῖσαν πᾶσαν ᾑματωμένην.
- Ναὶ πρὸς Θεοῦ, συνέρξατ’· ἐν δέοντι γὰρ,
- ὡς ἐγγύς ἐστι νυκτὸς ἤδη καὶ κνέφας.
- Ὀρθώσατ᾿ ἐκτείναντες ὀλβίαν δέρην·
- μικρὸν τόδ’ οἰκούρημα φίλῳ Δεσπότῃ.
- Κομίζετ᾿ ὡς ἰδοῦσ᾿ ἐν
- ποῦ κείσεται Παῖς, κεῖσε θρηνοῦσα μενῶ.
- ἕως τρίτον τρίτον λάμψειεν ἦμαρ γλυκύ μοι.