Christus Patiens [Dub.] (Fort. Auctore Constantino Manasse)
Gregory, of Nazianzus
Gregorius Nazianzenus, Christus Patiens, Brambs, Teubner, 1885
- ὅσαι τεκοῦσαι καὶ θανόντ’ εἶδον τέκνα·
- ὡς τρὶς θανεῖν θέλοιμ’ ἢ τεκεῖν ἅπαξ
- καὶ πότμον ἰδεῖν ἐντραφέντος μοι τέκνου.
- Ἀλλ’ οὐ γὰρ αὐτὸς πρὸς σὲ κἄμ’ ἥκει λόγος,
- ὠ παγκοίρανε πότνα, παρθέν’ ὀλβία.
- Ἠ πολλὰ παντὸς εἶ διάφορος γένους·
- ἐγὼ γὰρ ἀνδρὸς τέρψιν εἰσδεξαμένη
- ἀνθ’ ἡδονῆς ὠδῖνας ἐν λύπαις τρέφω,
- καὶ θνητὸν ὡς ἔτικτον, εἰδυῖα στέγω·
- κούφως φέρειν γὰρ συμφορὰς θνητοὺς δέον·
- σὺ δ’ ἀνδρὸς οὐκ ἔγνωκας εὐνὴν, παρθένε,
- Θεὸν τεκεῖν ἔκλυες ἀγγέλου, λέγεις·
- καὶ νεκρὸν αὐτὸν νῦν ὁρῶσα πῶς φέρεις;
- Ἐᾶτέ μ’· οὔτι φίλα μοι τὰ μὴ φίλα·
- ἤγγειλεν, οἷ’ ἤγγειλεν· οὐ μομφὴν ἔχει
- εὐάγγελος δόξης γε τῆς εὐαγγέλου·
- ἢν ἐσφάλην ἐγὼ δὲ τῆς ἀγγελίας,
- οὐκ οἶδ’, ὀχυρὰς ἐμφέρω γὰρ ἐγγύας.
- Θρηνεῖν δὲ δεῖ με’ δακρύων γὰρ ἄξια
- πέπονθα πολλὰ καὶ στένω καὶ δακρύω,