De venenatis animalibus eorumque remediis

1 τὸ ζῷον τοῦτό ἐϲτι μὲν μεγέθει παλαιϲτῶν τριῶν, ὀξυκέφαλον δὲ καὶ κατὰ χρόαν ξανθόν. δύναμιν δὲ ἔχει μεγίϲτην ὑπὲρ τὰ ἅλλα ἑρπετὰ πάντα, ὡϲ μηδὲ ἕν αὐτοῦ τὸν ϲυριγμὸν ὑπομένειν, ἀλλὰ κἂν εἰϲ τροφὴν ἢ ποτόν τινα τῶν ζψων ἐπείγηται καὶ αἴϲθηται τῆϲ τοῦ [*](1 SIM Aet. Pr. (f. 481ʳ); Ael. n. a. VIlI 13 (e Sostr.-Apollod).) [*](7 SIM. Nic. Th. 438 sq.; lsid. XII 4.4. 5.) [*](7 EXC. Aet. XIII 34.) [*](21 SIM Nic. Th. 396sq.; Ael. Pr. (f. 481ʳ) Pl. n h. VIII 78 (ex Iuba) Ps. D l. s. 18 (74). 35 (90); Gal. XIV 233; P Paul. Aeq. V 20; lsid. XII 4,6.) [*](21 EXC. Aet. XIII 33.) [*](1 ἀγαθοδαίμων Pr.: ἀγαθουδαίμων P τυφλίαϲ Pr.: τυφλίον P: τυφλῖ- νοϲ Apollod. (schol. Nic. Th. 491): τυφλῶπεϲ Nic. Th. 492, cf. Hes. s. v. 2 οὐ παράκειται] at habet descript. Pr. l. s. Ael. n a. l. s. 8 ὁλκὴ P: cor- rexi 12 ἐϲτιν P. correxi ε οἱ δὲ i οἱ δὲ ιε οἴ δὲ κ· οἱ δὲ P 15 τού- του P: correxi, ὑπὲρ τοὺϲ ὀφθαλμοὺϲ Aet. ἐπιϲκυνίοιϲ Aet.: ἐπιϲκηνίοιϲ P 16 τῷ γενείῳ Aet.: τῶν γενίων P 18 ἀγροίων ὑιῶν P: correxi 19 ἀπὸ P: ἐπὶ Aet. 20 ἀπὸ P: ἐπὶ Aet. 22 P 23 μεγίϲτην Aet.: μαίϲτην P 25 εἰϲ P et Pr.: ἐπὶ Aet.)

τοῖϲ δὲ ὑπ’ αὐτοῦ δηχθεῖϲιν ϲυμβαίνει φλόγωϲιϲ ὅλου τοῦ ϲώ 2 ματοϲ καὶ πελίωϲιϲ ὑπὸ τῆϲ ὑπερκαύϲεωϲ τοῦ ἰοῦ· ἀπορρέουϲιν δὲ αἱ τρίχεϲ ἀπὸ τοῦ ϲώματοϲ, ὡϲ μηδὲ ζωῆϲ τὸν τυχόντα χρόνον ἔχειν τὸν ὑπὸ τούτου πληγέντα, ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τοῦ ϲώματοϲ τοῦ ὑπ’ αὐτοῦ θανόντοϲ οὐδὲ ἐν ϲαρκοφάγον θιγγάνει.

εἰ δέ τι τούτου ὑπὸ 3 λιμῷ ἐγεύϲατο, αὐτόθι καὶ αὐτῷ ὁ θάνατοϲ ἐπιϲκήπτει, ὅθεν μάταιον καὶ περιϲϲὸν ἡγούμεθα βοηθήματα ἀναγράφειν, οὐδενὸϲ τὸ καθ’ ὅλου ϲῴζεϲθαι δυναμένου τῶν ὑπὸ τούτου πεπληγμένων. ὡϲ Ἐραϲί — ϲτρατοϲ δέ φηϲι καϲτορίου ⋖ γ πινομέναϲ ϲὺν οἴνῳ βοηθεῖν, ὡϲαύτωϲ δὲ καὶ τὸν τῆϲ μήκωνοϲ ὀπόν.