De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

9 μελίκρατον δὲ τὴν αὐτὴν τῷ οἰνομέλιτι δύναμιν κέκτηται. χρώμεθα δὲ τῷ μὴ ἀφηψημένῳ ἐφʼ ὧν κοιλίαν μαλάξαι βουλόμεθα ἢ ἔμετον κινῆσαι, ὡς ἐπὶ τῶν θανάσιμον πεπωκότων, διδόντες αὐτὸ μετʼ ἐλαίου, τῷ δὲ ἀφηψημένῳ ἐπὶ τῶν μικροσφύκτων καὶ ἀσθενῶν καὶ βησσόντων καὶ περιπνευμονικῶν καὶ διαφορουμένων. τὸ δὲ σκευαστὸν καὶ ἀπόθετον, ὃ ἰδίως ἔνιοι ὑδρόμελι καλοῦσι, μέσον μὲν τῇ ἡλικίᾳ [*](3 SIM. Pl. XXII 113; Pall. XI 17; Geop. VIII 25.) [*](3 EXC, 0rib. V 25 (I 399 D, s, v. οἰνόμελι— πνευματοῖ, σκευάζεται— γλυκύ)) [*](15 SIM. Hipp.] π. δ. ὀξ. 53 (136) Κ): Pl. XIV 13. XXII 10, cf. XXXI 69 Gal. VI 740, XV 650 sq. ( ═ Orib. I 360);  P. Aeg. I 96; Geop. VIII 28.) [*](1 παραπάττοντας E: παραπάσσοντα 0rib. τοὺς εἰρημένους ἅλας 0rib. 2 ἄχρις ἂν QDi κομίζειν Di ἕτερον κεράμιον Οrib.: ἕτερα κεράμια HDi) [*](3 num. cap. ιοβ 0: χοδ Di: η E tit. περὶ οἰνομὲλιτος HDi ἐκ τοῦ HDi παλαιοῦ] πολλοῦ L αὐστηροῦ καὶ παλαιοῦ οἴνου E: παλαιοῦ καὶ αὐ- στηροῦ οἴνου 0rib. 4 γινόμενον] μενον P: μέλιτος L 5 τοιοῦτο Q μὲν om. P 6 πολλῇ τροφῆ E, cf, Dl pleno ventre acceptus ledet 7 πινόμενον δὲ ἐν (in ras.) E2 πληροῖ Di 8 ὄρεξιν δὲ μετὰ ταῦτα κινεῖ DiE 9 ὡς ἐπιτοπολὺ Orib. μέτρα 0rib. E τοῦ οἴνου ///// (c. 5 litt. del. E2)E 10 μέτρου Orib.: μέρους E δὲ ἵνα Οrib. Q παραστήσουσιν E 11 συναχέψουσι Οrib.: συναφεψούσιν E (συναφέψουσιν corr. E2): συνεψοῦσι (ut videtur) reliqui οὕτω Orib. HDi 12 q΄ HEDi 13 ἕνα μέλιτος om, 0rib.: ἕνα om. E) [*](15 num. cap. χογ 0: χοεDi: θ E tit. περὶ πελικράτου HDi 16 μὴ superscr. H2: om. DiE, v, 18 τῷ δὲ μὴ ἀφεψημένῳ (═Dl) habet E, at cf. D. eup II 36 (249) μελίκρατον πινόμενον ἀπεζεσμένον (sc. περιπνευμονικοὺς ὠφελεῖ) ἀφεψημένῳ libri (ut videtur): correxi 17 ἐμέτους E 21 τὴν ἡλικίαν E)

13
ὑπάρχον, ἀναλογεῖ τῷ δευτερίᾳ καὶ ἀδυνάμῳ οἴνῳ, ὅσον ἐπὶ τῷ τὰς δυνάμεις ἀνακτᾶσθαι, ὅθεν ἐπὶ τῶν φλεγμαινόντων τι μέρος ἐστὶν εὔθετον μᾶλλον τοῦ δευτερία.

τὸ δὲ παλαιότερον 2 ἀδόκιμον μὲν ἐπὶ φλεγμαινόντων καὶ στεγνῶν, ἐπὶ δὲ τῶν τὸν στόμαχον πεπονθότων ἢ ῥευματιζομένων ἢ ἀνορέκτων ἢ διαφορουμένων ἐπιτήδειον. σκευάζεται δὲ πρὸς μέλιτος ἓν μέρος δύο ὕδατος ὀμβρίου παλαιοῦ μειγνυμένων καὶ ἡλιαζομένων. οἱ δὲ πηγαῖον μείξαντες ἀφέψουσιν εἰς τὸ τρίτον καὶ ἀποτίθενται. καλοῦσι δέ τινες καὶ ἀπόμελι τὸ ἐκπλυνομένων τῶν κηρίων ὕδατι σκευαζόμενον ὑδρόμελι καὶ ἀποτιθέμενον· δεῖ δὲ αὐτὸ καὶ ἀκρατέστερον ποιεῖν, οἱ δὲ καὶ τοῦτο ἕψουσιν. ἐστι δὲ ἄθετον ἐπὶ νοσούντων διὰ τὸ πλεῖστον ἔχειν κηρανθέμου.