De materia medica

76 ὁ δὲ κεκαυμένος χαλκός ἐστι καλὸς ὁ ἐρυθρὸς καὶ ἐν τῇ τρίψει κινναβαρίζων, ὁ δὲ μέλας πλεῖον ἢ δεῖ κέκαυται. σκευάζεται δʼ ἐκ τῶν ναυτίλων ἥλων συντιθεμένων ἐν ὠμῇ κύθρᾳ, ὑποπασσομένου θείου μετὰ ἁλῶν ἴσων καὶ ἐπιπασσομένου ἐναλλάξ· πωμασθεῖσα δὲ ἡ κύθρα καὶ περιπλασθεῖσα πηλῷ κεραμεικῷ δίδοται εἰς κάμινον, ἄχρι ἂν οὗ τελείως ὀπτηθῇ.

οἱ δὲ ἀντὶ τοῦ θείου στυπτηρίαν παρεμπάσσουσιν· ἔνιοι δὲ 2 δίχα τοῦ θείου καὶ τῶν ἁλῶν συνθέντες ἐν χύτρᾳ καίουσιν ἐφ᾿ ἱκανὰς ἡμέρας. οἱ δὲ τῷ θείῳ μόνῳ χρῶνται, ἀπασβολοῦνται μέντοι. ἄλλοι δὲ χρίοντες τούς ἥλους σχιστῇ στυπτηρίᾳ μετὰ θείου καὶ ὄξους καίουσιν ἐν ὠμῇ χύτρᾳ. ἄλλοι δὲ ἐν χαλκῇ χύτρᾳ ὄξει καταρραίνοντες αὐτοὺς οὕτως ὀπτῶσι· μετὰ δὲ τὸ καῆναι πάλιν τὸ αὐτὸ ποιοῦσιν ἐπὶ τρίς, ἔπειτα ἀποτίθενται. πρωτεύει δὲ ὁ ἐν Μέμφιδι καιόμενος, ἔπειτα ὁ ἐν Κύπρῳ.

δύναται δὲ στύφειν, ξηραίνειν, λεπτύνειν, καταστέλλειν, 3 ἐπισπᾶσθαι, ἀνακαθαίρειν ἕλκη καὶ ἀπουλοῦν, σμήχειν τὰ ἐν [*](3 SIM. Pl. XXXIV 105 sq. (e S. N.).) [*](3 EXC. Orib. XIII s. v. χαλκός (χαλκός — ὀπτηθῇ, κινεῖ — μέντοι), cf. Orib. Syn. II 56 (V 83); Gal. XII 242 (unde Aet. II 79. Paul. Aeg. VII 3 s. v.); Ps. Gal. simpl. ad Pat. s. v. aes ustum.) [*](17 SIM. Pl. XXXIV 105 sq. Zop. (Orib. II 587. 553. 578. 554. 578) D. eup. I 33. 34 (109) I 200 (197) — Pl. XXXIV 107.) [*](1 κόλλαν ταυρείαν Orib. ὑγροπίσσῃ Orib. 2 καίουσιν Orib A2(in mg.)Dl: σκευάζουσιν reliqui post καίουσιν add. χρῆσις δὲ πάντων τῶν εἰρημένων πεποίηται εἰς τὰ ἀντισπόδια Di, mg. A2) [*](3 num. cap. ψβ´ O: ψμβ Di: οθ E tit. περὶ τοῦ κεκαυμένον χαλκοῦ HADi χαλκὸς κεκαυμένος καλός ἐστιν Orib.: χαλκὸς κεκαυμένος· ἐστι καλὸς E ὁ (alt.) om. HA 4 πλεῖον POrib.E: πλέον reliqui, fort. ἐπὶ πλεῖον 5 δὲ καὶ Orib. ναυτύλων Orib.: ναυλυτῶν OE (ν. del. et τῶν λελυμένων πλοίων superscr. H2): αὐλητῶν A: ἥλων τῶν λελυμένων πλοίων (mg. add. τὸ ῥασούχτην) Di: correxi 6 ἐπιπλασσομένου Orib.: ὑποπασσομένων Di μεθʼ ἁλῶν E: καὶ ἀλῶν Di ἐπιπασσομένων Di 7 δὲ Di: τε reliqui περιχρισθεῖσα Orib.EDi: ὑποχρισθεῖσα vulgo κεραμικῷ πηλῷ Orib. 8 ἄχρι ἂν οὗ PE: ἄχριε ἂν οὗ Orib.: ἄχρι οὗ ἂν F: ἄχρις ἂν HA: ἄχρις οὗ Di 9 post θείου add. καὶ τῶν ἁλῶν DiA (superscr. H2), at cf. Dl multi vero pro sulfur stipterias mittunt, Pl. aliqui alumen pro sulpure addunt παρεμπλάσσουσιν ODi 10 συντιθέντες E 11 μόνον τῶ θείω E ἀπασβουλονται P 12 στυπτηρία σχιστῆ E 18 ἄλλοι] οἱ E δὲ om. PF 15 τρίς] τρεῖς EA, cf. Act. 10, 16; 11, 10 εἶτα E 16 ἔπειθ᾿ ὁ E: ἔπειτα δὲ A 17 στύφειν] φειν (in conf. vers.) P 18 καὶ om. vulgo ἐπουλοῦν Q)

καὶ ἡ σκωρία δὲ αὐτοῦ ὡσαύτως πλυνομένη τὴν αὐτὴν ἔχει 5 δύναμιν, ἀσθενεστέραν μέντοι.