De materia medica
Dioscurides Pedianus
Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.
159 ἡ δὲ Μηλία τὴν μὲν χρόαν καὶ αὐτή ἐστιν ἐμφερὴς Ἐρετριάδι γῇ τῇ σποδοειδεῖ, ἔντραχυς δὲ καὶ παρατριβομένη τοῖς δακτύλοις ὡσεὶ ψιθυρισμόν τινα ἀποτελεῖ ὅμοιον ψωχομένῃ κισήρει· τῇ δὲ δυνάμει στυπτηριώδης ἐστίν, ἀνειμένως δὲ μᾶλλον, δ δὴ καὶ διὰ τῆς γεύσεως ἐμφαίνει· ἀναξηραίνει δὲ καὶ τὴν γλῶσσαν πραέως.
2 δύναται δὲ καθαρὸν καὶ εὔχρουν ἀποτελεῖν τὸ σῶμα, λεπτύνειν [*](1 SIM. Pl. XXXV 194.) [*](1 EXC. Orib. XIII s. v. γῆ (ἡ δὲ — πιπράσκουσιν).) [*](7 SIM. D. eup. I 106 (147) 235 (214) 154 (173).) [*](13 SIM. Th. ap. 62 sq. Pl. XXXV 37.) [*](13 EXC, Orib. XIII s. v. γῆ (ἡ δὲ — θίγῃ).) [*](19 SIM. D. eup. I 101 (144) Pl. l. s.) [*](1 num. cap. ωκ΄ Q: ωκη Di: ρξβ E tit. περὶ πνιγίτιδος γῆς Di ἐπνίτις Orib. μὲν om. HDi 2 τῇ om. E καὶ addidi ex E post ψυκτικὴ add. καὶ εὔθρυπτος Orib.: tacto frigido, digitis aerens Dl 3 δὲ] τε Di γλώττη Orib. καλλᾶσθαι Q ἐκκρεμᾶσθαι Orib.HDi 5 ἔχει post αὐτὴν coll. DiH, post κιμωλίᾳ Orib. 6 ταύτην ἔνιοι Orib. τῆς addidi τινὲς] ἔνιοι E) [*](7 num. cap. ωκα΄ Q: ωκθ Di: ρξγ E tit. περὶ ὀστράκων Di ἴπνων QE2 (φούρνων superscr. H2) post τὰ (alt.) c. 3—4 litt. del. E2 9 δὲ] τε H 11 nov. cap. (ωλ) περὶ τῆς ἐκ τῶν καμίνων γῆς inc. Di γῆ κάτοπτος E post κάτοπτος 7—8 litt. del. E2 (om. πυρρά) post αὐτὴν 2 litt. del. E2) [*](13 num. cap. ωκβ΄ Q: ωλα Di: ρξδ E tit. περὶ μηδίας γῆς Di μηλίας E: μηλία γῆ Orib. χροιὰν Orib.: τῆ μὲν χρόα E αὐτῆς F ἐμφερής ἐστιν Orib.E 14 ἐρετρίδι F γῇ om. Orib.Di τραχεῖα δὲ ἐστιν E 15 ὡσεὶ Orib.E: ὡς QDi ἀποτελεῖν H ψοχομένη E (ψηχομένη corr. E2) 17 δὲ μᾶλλον om. Οrib.E (δὲ add. E2) Di καὶ add. E2 18 καὶ om. Orib. γλῶτταν E πράως Orib. 19 λεπτύνειν τε Orib.: λεπτύνει τε Q: λεπτύνει δὲ E: λεπτύνει δὲ καὶ Di)
καὶ ταύτης δὲ καὶ κοινῶς ἀπάσης γῆς τὴν ἄλιθον ἐκλεκτέον καὶ πρόσφατον, μαλακήν τε καὶ εὐθρυβῆ καὶ εὔλυτον, ὅταν ὑγροῦ θίγῃ.