De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

152 τῆς μὲν οὖν Ἑρετριάδος γῆς ἡ μέν τίς ἐστι λευκὴ ἐπιτεταμένως ἡ δὲ σποδοειδής· ἀρίστη δὲ ὑπάρχει ἡ τῇ χρόᾳ σποδίζουσα καὶ μαλακὴ ἄγαν, πρός τε χαλκώματα ἑλκυσθεῖσα γραμμὴν ἰώδη ἀποφερομένη.

πλύνεται δὲ ὡς ψιμύθιον, ἢ οὕτως· λεάνας αὐτῆς ὅσον ἂν θέλῃς κατ᾿ ἰδίαν τε καὶ σὺν ὕδατι ἔασον καταστῆναι. εἶτα τὸ μὲν ὑγρὸν ἀπήθησον, τὴν δὲ γῆν ἐν ἡλίῳ ξηράνας πάλιν τρῖβε ἐπὶ ἡμέραν, ἐπιδοὺς ὕδωρ, ἐσπέρας δὲ ἐάσας ὑποστῆναι. περὶ τὸν ἄρθρον ἀπήθησον καὶ λεάνας ἐν ἡλίῳ ἀνάπλασσε τροχίσκους, εἰ δυνατὸν εἴη.

ἐὰν δὲ ὠπτημένης χρεία ὑπάρῃ, 2 λαβὼν ἐρεβινθιαῖα μεγέθη τῆς γῆς δὸς εἰς ἀγγεῖον κεραμεοῦν κατατετρημένον, πωμάσας τε τὸ στόμα ἐπιμελῶς ἔνθες εἰς διαπύρους [*](1 SIM. Pl. XXXVI 140. D. eup. I 141 (164).) [*](1 EXC. Gal. XII 206. Paul Aeg. VII 3 s. λίθος.) [*](4 SIM. Gal. XII 168 (unde Aet. II 1 sq. Paul Aeg. VII 3 s. v.).) [*](4 EXC. Orib. XIII s. v. (γῆ — χρησιμευοὑσης).) [*](8 SlM. Pl. XXXV 38. 192. 193.) [*](8 EXC. Orib. XIII s. v. γῆ (τῆς μὲν — κολλητικήν); cf. Gal. XII 188 (unde Paul. Aeg VII 3 s. v.).) [*](1 num. cap. ωιγ H: ωιδ F: ωκα Di. ρνζ E tit περὶ λίθου γεώδους HDi 2 ταῖς κόραις τῶν ὀφθαλμῶν E: τοῖς (τοὺς Q) ὀφθαλμοῖς QDi καταχρισθεῖσα Q 3 φλεγμονὰς παύει E) [*](4 num. cap. ωιδ΄ Q: ωκβ Di: ρνη E tit. περὶ τῆς γῆς HDi δὲ om Orib.Di εἶς] κατὰ Orib. 5 καὶ om. Di 6 ἄλλη addidi ex Or.) [*](8 num. cap. ωιε΄ Q: ωκχ Di: cap. cum intecedenti coni. E tit. περὶ ἐρετριάδος γῆς HDi τις om. Orib.EDi 9 ἀρίστη δ᾿ ἡ σποδεοιδὴς οὖσα Orib. 10 χαλκωμάτιον Orib.E 11 ἐπιφέρουσα Orib. 12 ἢ om. Orib.E οὕτω HDi ὅ θέλεις Orib. 13 καθ᾿ ἡμέραν coni, Marc. τε om. Orib. 14 ὑγρὸν] ἐλαφρὸν Orib.: ras. c. 13 litt. (ἐλαφρὸν ἢ ὑγρὸν?) inser. ὑγρὸν E2: ὑγρὸν ἐλαφρῶς Di ἀπώθησον Q (ω ex ρ corr. H2) 15 ἡμέραν Orib.E (ν in ras.) Di: ἡμέρας cett. 16 λέαινε ἐν ἡλίω ὡς τροχίσκους ἀνάπλασσε Orib.: λέανον ἐν ἡλίω καὶ τροχίσκους ἀνάπλασαι (ι in ras.) E: ξήρανον ἐν ἡλίῳ ὡς τροχίσκους ἀναπλάσας Di 17 ὡς δυνατόν Di, om. 0r. εἴη om. EDi δὲ καὶ Di ᾖ χρεία Orib. 18 ἐρεβκθυυ Orib. κεραμεοῦν ἄγγεῖον E 19 τε] δε Q)

104
ἄνθρακας καὶ ῥίπιζε συνεχῶς· ὅταν δὲ σποδῷ αἰθαλώδει μᾶλλον ἐμφερὴς γένηται τὴν χρόαν, ἀνελόμενος ἀπόθου.

δύναμιν δὲ ἔχει στυπτικὴν καὶ ψυκτικήν, κούφως μαλακτικήν, κοιλωμάτων πληρωτικήν, ἐναίμων κολλητικήν.