De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

92

124 Ἄσσιον δὲ λίθον παραλημπτέον τὸν κισηροειδῆ τὴν χρόαν, χαῦνόν τε καὶ κοῦφον, ἔτι δὲ εὐθρυβῆ καὶ διαφύσεις μηλίνας ἔχοντα διὰ βάθους. τὸ δὲ ἄν θος αὐτοῦ ἐστιν ἡ ἐφιζάνουσα ἁλμυρὶς τῇ ἐπιφανείᾳ τῶν λίθων, τῇ μὲν συστάσει λεπτή, τῇ δὲ χρόᾳ τὸ μέν τι λευκόν ἐστι, τὸ δέ τι ἔοικε κισήρει, ἐπὶ τὸ μήλινον τετραμμένον, προσαγόμενόν τε τῇ γλώττῃ δάκνει ποσῶς.

2 δύναμιν δὲ ἔχει ἑκάτερον σηπτικὴν ἡσυχῆ καὶ διαφορητικὴν φυμάτων τερεβινθίνῃ ἀναλαμβανόμενον ῥητίνῃ ἢ πίσσῃ. εὐτονώτερον δὲ τὸ ἄνθος ἡγητέον· ἐκ περισσοῦ δὲ τοῦτο ξηραινόμενον τὰ παλαιὰ καὶ δυσκατούλωτα ἕλκη ἰᾶται, καταστέλλει δὲ τὰ ὑπερσαρκοῦντα καὶ μύκησιν ἅμοια καὶ θηριώδη. πληροῖ δὲ καὶ τὰ κοῖλα τῶν ἑλκῶν καὶ ἀνακαθαίρει σὺν μέλιτι, καὶ τὰ νεμόμενα δὲ ἵστησι μιγὲν κηρωτῇ.

3 ποιεῖ καὶ ποδαγρικοῖς ἐν καταπλάσμασι μετ᾿ ἐρεγμοῦ, καὶ σπληνικοῖς μετ᾿ ὄξους καὶ ἀσβέστου, ἐκλειχόμενόν τε τὸ ἄνθος μετὰ μέλιτος φθισικοὺς ὠφελεῖ, κατασκευάζονται δὲ καὶ πύελοι ἐκ τοῦ λίθου, εἰς ἃς οἱ ποδαγρικοὶ τοὺς πόδας ἐντιθέντες ὠφελοῦνται, καὶ σοροὶ σαρκοφάγοι γίνονται. ἰσχναίνει καὶ τὰ πολύσαρκα καὶ παχέα σώματα καταπασσόμενον ἀντὶ νίτρου ἐν βαλανείῳ. ἐὰν δέ τις πλῦναι θέλῃ τὰ προειρημένα, πλυνέτω ὡς τὴν καδμείαν.

[*](1 SIM. Pl. XXXVI 131 sq. unde Isid. XVI 4, 15), cf. II 211. D. eup. I 150 (171) I 203. 204 (199) I 235 (216). Cels. IV 31 (158, 15). St. B. s. Ἀσσός.)[*](1 EXC. Orib. XIII s. v, λίθος (Ἄσσιον — καδμείαν om. medicinalibus), cf. Orib. Syn. II 56 (V 80 D.). Gal XII 202 (unde Aet II 23; Paul. Aeg. VII 3 s. λίθος). Ps. Gal. simpl. s. v. lapis Anius.)[*](1 num. cap. ψπη΄ Q: ψ𝒢δ Di: ρλβ E tit. περὶ λίθου ἀσίου HDi ἄσσιον Orib.: ἀσσίονιον (sic) L: ἄσιον reliqui παραληπτέον λίθον Orib. κισσηρωειδῆ L: κισηρώδη EOrib. (V 80): κισσηρώδη reliqui 2 τε] δὲ LE καὶ εὐθρυβῆ Orib. V 80 3 διὰ om. LQ (superscr. H2) βάθος LQ ἡ om. L 4 ἐπίξανθος ἁλμυρὶς Di (ἐπίξανθος superscr. H2) post ἁλμυρὶς mg. add. ἐστὶ Orib. 5 μέντοι L 6 προσαγομένη H τε] δὲ E γλώσση E 8 ἑκάτερα E στυπτικήν· σηπτικὴν Di 9 ῥητίνῃ] τινὶ L ὑγρᾷ πίσσῃ Di (ὑγρᾷ superscr. H2): pici autem resinaeve (sc. admixtus) Pl. 10 ξηραινόμενον Di: ξηρὸν μὲν reliqui 12 καὶ (pr.) — κοῖλα om. E post καὶ (pr.) add. ἀνακαθαίρει σὺν μέλιτι τὰ Di, superscr. H2 14 δὲ om. LFE ποιεῖ addidi 16 τὸ ἄνθος delevi et ad v. 20 transposui 18 σόροι E (corr. E2): σωροὶ Di σοροῖς σαρκοφάγοις L 19 σαρκοφάγοι γίνονται ἰσχναίνουσαι τὰ DiH2 (in ras.) καὶ ἰσχναίνει καὶ E 20 καταπλασσόμεναι HDi: καταπλασσόμενον LFE (corr. E2) 21 γε ἄν δέ τις Orib. προγεγραμμένα Di πλυτέον Orib.E 22 ὡς καδυμίαν (καδμίαν E) Orib.E: ὡς ἡ καδμία L)