De materia medica
Dioscurides Pedianus
Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.
73 στρύχνον μανικόν, ὃ ἔνιοι πέρσειον, οἱ δὲ [*](72 R V : ἁλικάκκαβος· οἱ δὲ Διρκαῖον, οἱ δὲ στρύχνον μανικόν, οἱ δὲ δορύκνιον, οἱ δὲ κακκαλίαν, Ῥωμαῖοι Ἀπολλινάρις μίνορ, οἱ δὲ ἕρβα οὐατίκινα, οἱ δὲ οὐάτεμ, Δάκοι κοικολίδα, Ἄφροι κακκαβούμ.) [*](3 SIM: [Theophr.] IX 11, 5 Pl. XXI 180 D. eup. I 11 (99) — Pl. c. — Pl. XXI 182 eup. II 150 (331) — Pl. XXI 180 eup. I 69 (128) Archig. (Gal. XII 855) — eup. I 41 (112).) [*](11 SIM: [Theophr.] h. pl. IX 11, 6 cf. VII 15, 4; Pl. XXI 178 (ex I. B.).) [*](11 EXC: Orib. XII s. v. (στρόχνον — πλατανῶσι); med. Gal. XII 146 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII c. 3 s. v) Ps. Ap. 74.) [*](12 SIM: Ps. Ap. 23. 74.) [*](1 ad rem cf. Theophr. l. s. ἐρυθρὰν ἔχων τὴν ῥίζαν ὥσπερ αἶμα ξηραινο- κένην, ὀρυττομένην δὲ λευκὴν φύεται δὲ E 2 ἐν πέτραις οὐ πόρρω θαλάσσης RDi (e cap. 74) τόποις om. Orib. E (add. E2): φύεται δὲ ἐν χαρά- δραις καὶ τοῖς μνήμασιν [Theophr.] 1. s. 3 ποθεὶς ἐν οἴνῳ E α ὁλκή AHDi: καρπὸς — ἄγαν om. marg. add. PV δίδοται libri: correxi 6 ιβ΄ FHADi: δέκα δύο R 7 βοηθοῦται P 8 ἀνωδύνοις ὀφθαλμῶν R οἱ τροχίσκοι E ἀφεψηθεῖσα R 9 ἐν ρἴνῳ RE ὀδονταλγίας παύει R) [*](11 num. cap. φμε ODi: οβ E tit. περὶ στρύχνου μανικοῦ Di: περὶ μανικοῦ στρύχνου HA: om. F μανικὸν καὶ μαλακὸν E πέρσειον, οἱ δὲ om, Orib. EDI πέρσιον libri: correxi post πέρσειον haec habet Di οἱ δὲ θρύον ἐκάλεσαν, οἱ δὲ ἄνυδρον κτλ.) [*](12 C fol. 36r: N fol. 2 (charta laesa) effigiei herb. pict. (fol. 35v) add. C (man. rec.) ἰδιῶται σιδερίτης δίρκεον Di: dicea Ps. Ap. (L1 V) 13 δωρύκνιον R: dorignion Ps. Ap. cf. Pl. XXI 179 οἱ δὲ κακκαλίαν om. R: καλλαίδα Di: cecalion Ps. Ap. ἀπολιναρις HDi cf. Ps. Ap. 23 Apollo hanc herbam fertur in- venisse et Asclepio dedisse et Apollinaris nomen imposuisse 14 ΟΥΑΤΙΚΑΝΑ R: οὐλτκανά Di: correxi coll. Pl. XXI 182 halicacabi radicem bibunt qui vaticinari gallantesque vere ad confirmandas superstitiones aspici se volunt ὀψαγέμ NDi: ὀψαγεν C: correxi coll. Ps. Ap. 74, ubi μάντις vocatur κοικολιδα N: κοικοδίλα C: κυκωλίδα Di: Daci cycolida Ps. Ap. (Ack) cf. Tomaschek l. s."31 15 κακκαβούμ libri cf. Löw l. s. 407.)
2 μείζω δὲ καὶ πλατυτέραν, ἄνθος δὲ μέλαν· μετὰ δὲ τοῦτο καρπὸν ἴσχει βοτρυοειδῆ, στρογγύλον, μέλανα, — ῥᾶγας δὲ δέκα ἢ δώδεκα ὁμοίας κισσοῦ κορύμβοις — μαλακὸν ὡσπερεὶ σταφυλήν· ῥίζα δʼ ὕπεστι λευκή, παχεῖα, κοίλη, ὡς πήχεως φύεται ἐν ὀρεινοῖς χωρίοις καὶ προσηνέμοις καὶ πλατανῶσι.
δύναμιν δὲ ἔχει ἡ ῥίζα πινομένη μετʼ οἴνου δραχμῆς μιᾶς πλῆθος φαντασίας ἀποτελεῖν οὐκ ἀηδεῖς, δύο δὲ δραχμαὶ ποθεῖσαι ἐξιστάνουσιν ἄχρι τριῶν ἡμερῶν, τέσσαρες δὲ ποθεῖσαι καὶ ἀναιροῦσιν ἀντιφάρμακον δʼ ἐστὶν αὐτοῦ μελίκρατον πολὺ πινόμενον καὶ ἐξεμούμενον.
[*](12 SIM.: [Theophr.] l. s. Pl. l. s. — D. eup. II 150 (331) [Diosc.] de venenis 6 (21 Spr. unde Paul. Aeg. V 50).)[*](1 περίσκον Orib.: περισσόν P: περίσσκον FADi: περίσσον H. perisson Pl. Dl Ps. Ap.: περιττόν [Theophr.]: περιττόν, οἱ δὲ νεώτεροι δρυὸν ἐκάλεσαν (iuvenis vero drion dixerunt Dl), οἱ δὲ θρύον, οἱ δὲ νόρυ E οἱ δὲ ἄνυδρον om. Orib. πεντόδρυον POrib.: πεντάδρυον FHADi οἱ δὲ ἔνορυ — ἀρθόγυιον om. Orib.. marg. add. P (pr. man.) ἔνορυ P: νόρν E: ἔνορον reliqui: suspectum θρύον libri: θρύορον [Theophr.] cf. Orph. Arg. 916 Hes. s. v. θρύον . . . καὶ εἶδος βο- τάνης (θρόνον coni. Bod. a Stapel coll. schol. Theocr. II 59) 2 ὀρθόγυον P παραπλήσιόν ἐστιν εὐζὼωμῳ FHADi ad rem cf. [Theophr.] l. s. ἔχει δὲ τὸ μὲν φύλλον ὅμοιον εὐζώμῳ. πλὴν μεῖζον 3 τὸ] τὰ ODi μᾶλλον om. FHADi 4 μὐτῆς addidi 5 ὔφος — δώδεκα om. FH (marg. add. H2): ὕφος post ἔχον- τας colloc. AH2Di ὀργίας E cf. [Theophr.] τὸν δὲ καυλὸν ὤσπερ ὀργυίας τὴν κεφαλὴν ADi ὐπερκειμένης Orib. 6 ὥσπερ (alt.)] ὡς Orib. EHADi σφαιρία Orib. 7 μείξω PE: μείζονα reliqui post μείζω c. 13 litt. eras. E2 παχύ- τερα (sic) Orib.: maiora et latiora Dl: sed maiore ac latiore Ps. Ap.: κεφαλήν δὲ ὥσπερ γηθύου, μείζω δὲ καὶ δασυτέραν· ἔοικε δὲ καὶ πλατάνου καρπῷ [Theophr]. l. s. ἄνθος—σταφυλήν non recte del. E. Meyer botan. Erläut. zu Strab. Geogr. 17 sq. δὲ (alt.) om, Orib.FHADi μετὰ τοῦτο δὲ E 8 ἔχει Orib. E καὶ ῥᾶγας E: ῥαγάδας Di δὲ addidi 9 κισσῶ ὁμοίοις κορύμβοις Orib. ὁμοίους HA post κισσοῦ dist. E (corr. E2) κορυμβος P: κορύμβους E (corr. E2) μαλακοὺς EHA : μαλακὸς P : μαλακὰς Di ὥσπερ Orib.Di σταφυλλήν P: στα- φνλῆς E: σταφνλή reliqui 10 ὡς] ὥσπερ E πηχυαία Di cf. [Theophr.] l. s. λευκὴν ἔχει τὴν ῥίζαν καὶ μακρὰν ὡς πήχεως καὶ κοίλην 11 προσηνέμοις E2 (οσηνε in marg.) πλατανῶσι P: πλαταμῶσι Di: πλατανώδεσι Orib.FHAE (corr. E2): ubi platani abundant Dl τόποις post πλατ. del. E2 14 ἐξι- στάνουσιν (ἐξι in ras.) E2 15 αὐτοῦ ἐστιν E)