De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

103 φλόμος· τὴν μὲν ἀνωτάτω διαφοράν ἔχει διττήν· ἡ [*](3 SIM.: Pl. l. s. D. eup. I 104 (304) I 169 (182) I 147 (168) cf. I 174(184).) [*](6 EXC.: Orib. XII s. v. (στρατιώτης — ὁδοός); de virt. med. cf. Gal. XII 131 (═ Paul. Aeg. VII 3 s. v); cf. Ps. Ap. 88.) [*](15 SIM.: Crat. (schol. Nic. Th. 856); Pl. XXV 120 (e S. N.)) [*](16 EXC.: Orib. XI s. v. (φλόμος — χρησίμη); Gal. XII 150 (═ Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.) Ps. Ap. 71 (unde Ps. Orib. I 59); Ps. D. de h. f. 21 (uade Ps. Orib. III 60): Isid. XVII 9, 94(e D. lat.). 73, Hes. s. v. φλόμος et θρυαλλίς.) [*](1 καὶ] δὲ RH: om. Di οὗτος] αὐτὸς E: om. CDi τῷ ὕδατι Orib. καὶ χωρὶς ῥίζης ξῆν Di: καὶ ζῆν om. Orib.Dl 2 φύλλα (ὅμοια, μείζονα) R δὲ om. ROrib. ἀϊζώω ἢ εὐζώμω E: ἀειζώου ODi καὶ om. N 3 καὶ ἐφιστάνων N 4 ἐρυσιπέλατα δὲ (τε C) καὶ (καὶ pr. om.) R 5 καταπλασσόμενα ἰῶνται R: ἰᾶται om. ODi post ἰᾶται add. A ὃ οἱ Αἰγύπτιοι τιβούρ καλοῦσιν: mg. add. H2 φύλλον αὐτοῦ διηθούμενον τὸ(ν) κεκραμένον οἶνον διακρίνει τοῦ ὕδατος (οἴδατος H2)) [*](6 num. cap. φοδ ODi: 𝒢θ E tit. χιλίοφυλλος F: περὶ χιλιοφύλλου στρα- τιώτου HADi ὁ om. Orib. ἔστι om. Orib. θάμνος E μικρός om. O (mg. add. A2) 7 ἢ om. ROrib.EDi ὅμοια — φύλλοιν om. mg. add. Orib. πτερῷ νεοττοῦ Orib.E: περωνέω (sic) R 8 αἱ] καὶ Orib. σφοδρῶς Orib. 9 τῇ βραχύτητι καὶ τῇ τραχύτητι Di: τῇ τραχύτητι καὶ τῇ βραχύτητι E (corr. E2) 10 δὲ (pr.)] δασὺ Orib. δὲ (alt.) om. RAHDi τούτου HADi 11 γὰρ] δὲ καὶ R: δὲ E ἐπ᾿ ἄκρω R μικρὰ καὶ ὠχρά E 12 πολλά, λεπτά, λευκά E: λευκά, μικρά Orib. δὲ om. RDi μάλιστα om. RDiDl: seclusi 13 ἐν ἀγροις RDi: ἀργοῖς om. Orib.: nascitur locis desertis et asperis Dl μάλιστα post ὁδούς tanspos. FHADi παρὰ ROrib.E 14 αὕτη ἡ βοτάνη FEADiE (αὐτὴ corr. E2) αἱμορραγίας R: τὰς αἱμορραγίας E cf. Gal. l. s. ἔνιοι δʼ αὐτῷ καὶ πρὸς αἱμορραγίαν χρῶνται καὶ πρὸς σύριγγας 15 καὶ (pr.) om. R ἕλκη τε N) [*](16 num. cap. φοε ODi: ρ E tit. περὶ φλόμου HADi φλόμμος CE post φλόμος syn. e R add. Di, mg. H2 initio δισσὸν εἶδος inser. R δισσήν Orib.)

258
μὲν γάρ τίς ἐστιν αὐτῆς λευκὴ ἡ δὲ μέλαινα, καὶ τῆς λευκῆς ἡ μὲν θήλεια ἡ δὲ ἄρρην. τῆς μὲν οὖν θηλείας τὰ φύλλα παραπλήσιά ἐστι κράμβῃ, δασύτερα δὲ πολλῷ καὶ πλατύτερα καὶ λευκά, καυλὸς πήχεως ἢ καὶ μείζων, λευκός, ὑπόδασυς, ἄνθη λευκά, ὕπωχρα, σπέρμα μέλαν· ῥίζα δὲ μακρά, στρυφνή, πάχος ἔχουσα δακτύλου. φύεται δὲ ἐν πεδίοις. καὶ ἡ ἑτέρα, ἄρρην δὲ καλουμένη, λευκόφυλλος, ὑπομήκης δὲ καὶ στενοτέρα τοῖς φύλλοις καὶ τῷ καυλῷ λεπτοτέρα.

2 ἡ δὲ μέλαινα ὁμοία ταῖς λευκαῖς κατὰ πάντα, πλατυφυλλοτέρα μέντοι καὶ μελαντέρα τοῖς φύλλοις ὑπάρχει. γίνεται καὶ ἡ λεγομένη ἀγρία, ῥάβδους ὑψηλὰς φέρουσα καὶ δενδρώδεις, φύλλα ἐλελισφάκῳ ὅμοια· ἔχει δὲ κύκλῳ περὶ ταῖς ῥάβδοις ὥσπερ τὸ πράσιον ἄνθος μήλινον, χρυσοειδές. εἰσὶ δὲ καὶ φλομίδες διπλαῖ, δασεῖαι, προσφυεῖς [*](102 RV: στρατιώτης ὁ χιλιόφυλλος.) [*](103 RV: φλόμος· οἱ δὲ φλόνον, Ῥωμαῖοι βερβάσκλουμ. οἱ δὲ φημινάλε.) [*](φλόμος ἕτερος· οἱ δὲ φλόνος, οἱ δὲ λυχνῖτις, οἱ δὲ θρυαλλίς, οἱ δὲ νεκυίαν, προφῆται κηρύκιον, οἱ δὲ Ερμοῦ ῥάβδον, Ῥωμαῖοι φουμούσκλουμ, οἱ δὲ λανάτα, Αἰγύπτιοι ἀθάλ, Δάκοι διέσεμα.) [*](1 τίς addidi e N ἐστιν om. Orib. λευκοτέρα R: superscr. A2 3 ἐστὶ παραπλήσια Orib. κράμβης E (ς eras. E2) δὲ—πλατύτερα om Orib. 4 λευκό- τερα Orib. καυλός—λευκά om. FH (superscr. H2) πηχυαῖος ROrib.EDi ἢ om. Orib. EFHADi καὶ λευκὸς E 5 ἢ ὕπωχρα NFHDi: ὑπόχλωρα Orib.: flores virides et albos Dl δὲ om. Orib.V μακρὰ καὶ στρυφνή E 6 post δακτύλου syn. e R add. A δὲ om. Orib. ἡ δὲ ἄρρην καλουμένη REDi 7 ὑπομήκης— φύλλοις om. R, del. A δὲ om. Orib. 8 λεπτοτέρα δὲ E καὶ ἡ μέλαινα Orib. τῇ λευκῇ Orib.E 9 τοῖε φύλλοις καὶ τῷ καυλῷ R: τοῖς φύλλοις corr. E2 10 ὑπάρχει om. R δὲ καὶ E: ἡ δὲ λεγομένη (om. γίνεται καὶ) R 11 φέρουσα] ἔχουσα E φύλλα ἔχει R ἐλελισφάκου E 12 κύκλῳ Orib.E: κύκλους PV: δακ- τύλους (ex δὲ κύκλους natum) RA2: κλῶνας FHADi: et circa ipsis virgis flore habet aurosum Dl τὰς ῥάβδους RAEDi ὥσπερ ὄστρακον (ὀστράκιον C) R τὸ om. FHADi ἄνθος χρυσομήλινον R: superscr. A2 13 καὶ om. ROrib. φλογοειδές Orib.: φλομμυιάδες N: φλομμυδες C: φλομμίδες E περιφυεῖς FHDiA (corr. A2)) [*](14 C fol. 323r: N 159 marg. add. N (m. rec.) millefolium) [*](15 C fol. 360v: N fol. 148 mg. add. N (m. rec.) flommos. tasso barbarso cf. Lenz l. s. 543 φλόμμος C φλόνον] φλόμμον N cf. Gal. l. s. ἔνιον δὲ διὰ τοῦ ν (π ed.) γράφουσί τε καὶ λέγουσιν βερβασκλουμ libri: verbascum vulgo 16 φημιναλή ADi: φημιναλί H 17 C fol. 361r: N fol. 148 (litteris detritis): om. Di οἱ δὲ φλόνος om. H 18 ΕΡΥΑΛΛΙϹ N: θρυαλίς H 18 νηκυιαν C νηκ . . . . N: νίκυα H: correxi cf. Salm, de syn. 61 prophetae hermorabdos Ps. Ap. 19 ΦΟΥΛΛΟΥϹΚΛΟΥΝ C: φουλουσκλου N: φουλούσκλον H : correxi λανάταμ H egypti dicunt naehal (neal V: nehal L1) Ps. Ap. daci vocant diessachel Ps. Ap. cf. Tomaschek l. s. 32.)

259
τῇ γῇ, στρογγύλα ἔχουσαι τὰ φύλλα, καὶ τρίτη φλομίς, ἡ καλουμένη λυχνῖτις, ὑπὸ δέ τινων θρυαλλίς, φυλλάρια τρία ἢ τέσσαρα ἢ καὶ πλείονα ἔχουσα, παχέα, δασέα, λιπαρά, εἰς ἐλλύχνια χρήσιμα.

τῶν μὲν οὖν πρώτων δύο ἡ ῥίζα στυπτική· ὅθεν διαρροιζομένοις 3 ὅσον ἀστράγαλος σὺν οἴνῳ ὠφελίμως ἐν ποτῷ δίδοται· τὸ δὲ ἀφέψημα αὐτῆς ῥήγμασι καὶ σπάσμασι καὶ θλάσμασι καὶ βηχὶ παλαιᾷ ἀρήγει, ὀδονταλγίαν τε πραΰνει διακλυζόμενον. ἡ δὲ χρυσοειδὴς τὰ ἄνθη τρίχας βάπτει καὶ ὅπου ἂν τεθῇ σίλφας συνάγει. τὰ δὲ φύλλα ἑφθὰ ἐν ὕδατι πρὸς οἰδήματα καὶ ὀφθαλμῶν φλεγμονὰς καταπλάσσεται, καὶ πρὸς σφακελίζοντα ἕλκη σὺν μέλιτι ἢ οἴνῳ, σὺν δὲ ὄξει τραύματα θεραπεύει καὶ σκορπιοπλήκτοις βοηθεῖ. τὰ δὲ τῆς ἀγρίας φύλλα πυρικαύτων ἐστὶ κατάπλασμα, τὰ δὲ τῆς θηλείας φύλλα φασὶ μετὰ σύκων ξηρῶν συντιθέμενα ἄσηπτα αὐτὰ διαφυλάσσειν.