De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

62 ἄμι· ἔνιοι καὶ τοῦτο Αἰθιοπικόν, οἱ δὲ βασιλικὸν κύμινον καλοῦσιν, ἔνιοι δὲ ἑτέρας φύσεως τὸ Αἰθιοπικὸν κύμινον ἔλεξαν εἶναι καὶ ἑτέρας τὸ ἄμι. γνώριμον δὲ τὸ σπερμάτιον, μικρότερον πολλῷ τοῦ κυμίνου, ὀριγανίζον τῇ γεύσει. ἐκλέγου δὲ τὸ καθαρὸν καὶ μὴ πιτυρῶδες.

δύναμιν ἔχει καὶ τοῦτο θερμαντικήν, πυρωτικήν, ξηραντικήν, ποιοῦσαν πρὸς στρόφους, δυσουρίας, θηριοδήκτους πινόμενον σὺν οἴνῳ.

ἄγει δὲ καὶ ἔμμηνα μείγνυται καὶ τοῖς διὰ 2 κανθαρίδος ἐκδορίοις πρὸς τὸ ἀντιπάσχειν ταῖς ἐπιγινομέναις δυσουρίαις, καὶ ὑπώπια καταπλασθὲν σὺν μέλιτι αἴρει· τρέπει [*](62 RV: ἄμι· [οἱ δὲ ἄμι] Ῥωμαῖοι ἄμιουμ Ἀλεξανδρίνουμ, ἔνιοι καὶ τοῦτο Αἰθιοπικόν, οἱ δὲ βασιλικὸν κύμινον ἔλεξαν.) [*](6 SIM.: Pl. XX 163 sq. e S. N.).) [*](6 EXC.: Orib. XI s. v. (ἄμι — πιτυρῶδες); Gal. XI 824 (unde Orib. II 611. Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v).) [*](11 SIM.: Pl. XX 164 eup. II 41 (255) — Pl. l. s. — Pl. l. s. eup. II 116 (317) — Pl. l. s. Archig. (Aet. VI 50) Aret. cur. m. chr. I 4 (310) — Pl. l. s. eup. I 112 (149) — Pl. l. s. eup. II 79 (292).) [*](1 ἐκ δὲ τοῦ ἄνθους Orib.: ἐξ ἑκάστου ἄνθους E: ἐξ ἑκατέρου δὲ μέρους OE2 (καὶ ἄνθους superscr. H2): ἐξ ἑκατέρου δὲ μέρους ἄνθους A (varia lectio). cf. Dl . . . in quo flore nascitur nigru veluti semen ἀνίησι HA κέρατα E (corr. E2) 5 δὲ καὶ E σπέρματος E post σπέρμα add. ἀποζεσθέν HADi: cum elixatura apii Dl: fort. recte) [*](6 num. cap. τοϚ ODi: ξη E tit. περὶ ἄμεως P περὶ ἄμμεως HADi ἄμμι HADi post ἄμι syn. e R add. Di: marg. H2 ἔνιοι δὲ E: οἱ δὲ αἰθιοπικὸν κύμινον (verbis οἱ δὲ β. — ἄμι omissis) Orib. 7 ἔνιοι — ἄμι] ἑτέρας δὲ φύσεως τὸ ἄμι· γνώριμον C κύμινον om. A 8 ἔφασαν FHADi ἐκάλεσαν (εἷναι om.) E verba καὶ—ἄμι om. V post ἄμι syn. e R add. A δὲ om. Orib. 9 ὀριγανίζον ἐν Orib.E: ἐν om. reliqui 10 μὴ λαθαρὸν C πυρῶδες C 11 δύναμιν δὲ CEHADi πυρωτικὴν om. CEDiDl καὶ ξηραντικὴν Di 12 ποιοῦν CDi δυσουρίαν C καὶ θηριοδήκτους CDi πινόμενον δὲ FHADiDl 13 μίγνυται δὲ CE 14 κανθαρίδων E δορίοις C: διουρίοις PVF. cf. Aet. II 164 μιγνύουσι δὲ αὐτὰς (sc. κανθαρίδας) ἄλλαις σηπτικαῖς δυνάμεσιν καὶ τοῖς λεπρικαῖς ἐκδορίοις ἐπιγενομέναις PNFHA: γινομέναις E 15 μέλιτι καταπλασθὲν CE τρέπεται PV) [*](16 C fol. 60r: om. N mg. fol. 59v) add. C (m. rec) οἱ δὲ βασιλικὸν κύμινον lemma ἀμαιως (ex tit. περὶ ἄμεως natum) C: οἱ δὲ ἄμι seclusi ἄμινούμ Di. cf. Scrib. Larg. 121.)

74
δὲ καὶ χρόαν πινόμενον καὶ συγχριόμενον ἐπὶ τὸ χλωρότερον· μετὰ δὲ σταφίδος ίδος ἢ ῥητίνης ὑποθυμιώμενον ὑστέραν ἀποκαθαίρει.