De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

59 κύμινον τὸ ἥμερον· εὐστόμαχον, καὶ τούτου μᾶλλον τὸ Αἰθιοπικόν, ὅπερ Ἱπποκράτης (V 490 L) βασιλικὸν ἐκάλεσεν. δευτερεύει δὲ τὸ Αίγύπτιον, εἶτα τὸ λοιπόν. φύεται δὲ ἐν Γαλατίᾳ καὶ Σπανίᾳ καὶ ἐν Κιλικίᾳ καὶ ἐν ἄλλοις πλείστοις τόποις.

δύναμιν δὲ ἔχει θερμαντικήν, ξηραντικήν, στυπτικήν, ἁρμόζουσαν πρὸς στρόφους καὶ ἐμπνευματώσεις ἐγκλυζόμενον ἑφθὸν σὺν ἐλαίῳ καὶ καταπλασσόμενον σύν ὠμῇ λύσει.

δίδοται δὲ 2 καὶ ὀρθοπνοῖκοῖς σὺν ὀξυκράτῳ, θηριοδήκτοις δὲ σύν οἴνῳ, διδύμων τε φλεγμοναῖς ἀρήγει σὺν σταφίδι καὶ ἀλεύρῳ ἐρεγμίνῳ [*](59 RV: κύμινον ἥμερον· Ῥωμαῖοι κύμινουμ, Ἄφροι χαμάν.) [*](6 SIM.: Pl. XX 159 (e S. N.) cf. XIX 161. Sim. Seth. s. v. (56 L. ex Rufo?) — Pl. XX 159 eup. II 40 (254) II 43 (256) — Nic. Th. 601. 710 (ex Apollod.) Pl. l. s. 162 eup. II 115 (317) — Pl. 161 eup. I 141 (164) — Zop. (Orib. II 597. 599) Pl. 161 — Pl. 160 eup. I 210 (204) — Pl. 159 eup. I 112 (149).) [*](6 EXC.: Ps. D. de h. f. 5 (e D. lat. unde A. Mai VlI 433); Gal. XII 52 (unde Aet. I s. v. Paul. Aeg. VII 3 s. v.) Orib. II 58 (e Gal.).) [*](1 κοιλίαν τε καθαίρει E 2 καὶ (pr.) om. Di παρηγορεῖ] ῖστησιν E σβεννύει P 3 δʼ ἐστὶν E 4 γυναικὶ ὑστερικῇ FH εἰς om. RE σπέρμα αὐτοῦ E καὲν] ΕΙϹΜΕΝ (sic) R καὶ om. R 5 καταπασθὲν coni. Sarac. παύει CE: παύειν N) [*](6 num. cap. τογ ODi: ξϚ E tit. περὶ κυμίνου ἡμέρου FH: περὶ κυμίνου Di marg. add. Ῥωμαῖοι κουμιντούτζε Di εὐστόμαχον E: εὔστομον reliqui: cuminu nostru eustomacu est Dl: cyminum, quod Latini cuminum vocant, stomacho valde utile est Ps. D. cf. Pl. I. s. 8 δεύτερον τὸ Αἰγ. Di δὲ (alt.) om. Di: γὰρ καὶ E 9 Γαλατίᾳ — ἐν (pr.) om. R καὶ Επανίᾳ om. E Σπανίᾳ] ἐν Ἀσίᾳ libri: correxi coll. Dl in galatia nascitur et in spania: Pl. XIX 161 in Carpetania nostri orbis maxime laudatur: Γαλ. τῆς Ἀσίας coni Sarac. post Κιλικίᾳ inser. καὶ τερεντία Di: et india (!) Dl ἄλλοις δὲ E πλείοσι Di 10 τόποις om. O 11 θερμαντικὴν om. EDl Ps. D. de h. f. ξηραντικήν om. R: virtutem habet siccatoriam Ps. D. de h. f. 12 τοὺς στρόφους H 13 σὺν (pr.) om. R (ἑφθῷ ἐλ. N) 14 δὲ καὶ E ἀρήγει δὲ καὶ διδύμων φλεγμοναῖς R ἐρεγμίνῳ] αἰρίνῳ F: αἰρίνῳ ἀλεύρῳ HDi: cum fabae polline Ps. D. de h. f. cf. D. eup. I 141 (164) κυάμινον ἄλευρον ἑψηθὲν ἐν οἴνῳ σὺν κυμίνῳ καὶ σταφίδι ἢ κηρίῳ κηρωτῇ κυπρίνῃ (sc. τὰς τῶν δ. φλεγμ. ἰᾶται)) [*](16 C fol. 180r: N 82: synon. om. HDi κυμίνου ἡμέρου C κύμεινον N χαμαν libri. cf. Low l. c. 410, Hehn Kult.6 206)

72
ἢ κηρωτῇ ἐπιτεθέν ἐπέχει δὲ καὶ ῥοῦν γυναικεῖον καὶ τὰς ἐκ μυκτήρων αἱμορραγίας σύν ὄξει λεῖον προσενεχθέν τρέπει δὲ καὶ χρῶτα ἐπὶ τὸ ὠχρότερον πινόμενόν τε καὶ ἐγχριόμενον.