De materia medica

32 δίκταμνον, ὃ καλοῦσί τινες γλήχωνα ἀγρίαν, οἱ δὲ [*](31 R V: γλήχων· οἱ δὲ βλῆχρον, οἱ δὲ ἀρσενάκανθον Ῥωμαῖοι πουλέῖουμ, Ἄφροι ἀπουλέῖουμ, Γάλλοι ἄλβολον, οἱ δὲ γαλίοψις.) [*](1 SIM.: Zop. (Orib. II 598) D. eup. II 76 (288) Pl. l. s. 154 — Pl. 157 eap. II 31 (243. 244) — Pl. l. s. 156 — Cels. IV 18 eup. I 9 (230) Pl. 153 — [Hipp.] l. s. eup. II 3 (277) — Pl. l. s. 153 Aet III 31. Paul. Aeg. VII 4 (260, 41) — Nic. Th. 877 (ex Apoll.) Pl. 155 eup. II 121 (319) — Pl. l. s. 152 — Pl. 155 — Pl. 157 eup. I 235 (217) — eup. I 122 (154) — Pl. 157 eup. II 62 (275) — eup. I 123 (155) — Pl. 154. 157 eup. II 70 (284) — Pl. XX 156 cf. schol. in Aristoph. Pacem 712. Suid. s. v.) [*](14 SIM.: (Theophr.] h. pl. IX 16, 1 (e Diocle) Pl. XXV 92 sq. (e [Theophr.] et Crat).) [*](14 EXC.: Orib. XI s. v. (δίκταμνον — πολλῷ); Ps. Ap. 63 (unde Ps. Orib. I 50. A. Mai l. s. VII 434); carm. de herb. 6; Isid. XVII 9, 29, Hes. s. v. δικταμνοειδές, γληχωνοειδές, βαίτιον cf. Pa. Orib. V 89 (unde?).) [*](1 ναυσίας PE: ναυτίας reliqui 2 δὲ om. N: δὲ καὶ om. C τὰ κατὰ R 8 βοηθεῖ δὲ NFHADi πινομένη μετʼ οἴνου FHDi λιποθυμοῦντα R) [*](4 μετὰ ὄξους R προσφερομένη FHADi 5 δὲ (pr.) om. RE οὖρα R: superscr. A2 κατακεκαυμένη R: κατακεκλυσμένη superscr. A2 6 καθʼ αὑτὴν E) [*](8 δὲ (aIt.) om, R 9 λουομένων V 10 post παύει perg. ἁρμόζει δὲ καὶ εἰς ἐνκάθισμα N εἰς ἐνκλυσμοὺς καὶ εἰς ἐνκάθισμα E: ἐγκαθίσματα C: ἐγκάθισμα καὶ HDi 11 ἀποστρόφους E καλοῦσι — ὑποπίμπλαται om. Dl. at cf. Pl. XX 156 12 βλῆχρον R: βύχωνα V: βλήχωδη E (accentum corr. E2) ἐπειδήπερ RE κατὰ om. R γευόμενα E 13 βύχοις V: βηχιν C: βηχει N ὑποπίμπλανται RHADi: ἐμπίμπλανται Ald.) [*](14 num. cap. τμϚ PFHDi: τμδ A: λε E tit, περὶ δικτάμνου FHADi δέκταμνος Di ἣν Di) [*](15 C fol. 86v: N 59 βλπηχρον] cf. Theophr. de caus. pl. I 7, 4 ἀρσενκανθεν RDi: ἀρσέκανθον AH: correxi οἱ δὲ Ῥωμαῖοι H 16 πολειουμ libri: correxi ἀπολέιουμ Di ἄτβολον N 17 γαλλίσοψις ibri: correxi cf. D. IV 93.)

ποιεῖ δʼ ἅπαντα, ὅσα καὶ ἡ ἥμερος γλήχων, ἐνεργεστέρα δὲ πολλῷ· οὐ μόνον γὰρ πινομένη ἀλλὰ καὶ προστιθεμένη καὶ ὑποθυμιωμένη τὰ τεθνηκότα ἔμβρυα ἐκτινάσσει. φασὶ δὲ καὶ [*](32 RV: δίκταμνον ἢ τίκταμνον· οἱ δὲ βελουλκός, οἱ δὲ Ἀρτεμιδήιον, οἱ δὲ Κρητική, οἱ δὲ ἐφήμερον, οἱ δὲ Ἰδαία, οἱ δὲ ὠκυτόκος, οἱ δὲ δορκάδιον, οἱ δὲ ἐκβόλιον, Ῥωμαῖοι οὐστικλάγω ῥούστικα, τινὲς δὲ καλοῦσιν αὐτὴν γλήχωνα ἀγρίαν, οἱ δὲ βαίτιον.) [*](4 SIM.: [Theophr.] l. s. Pl. XXVI 153. 161. eup II 77. 78. 79. 80 (289 sq.) — (Theophr.] l. s. Pl. XXVI 142 eup. I 167 (180)) [*](7 SIN.: Ps. Ap. 63 (e Pamph.).) [*](1 βέτιον FHA ἔμβακτρον RDi: batin Dl cf. Hes. s. v. Salm. syn. hyl. iatr. 42 post βαίτιον syn. e R add. A Di: marg. H2 πόα δὲ E κρητικὴ post λίαν transpos. RE: erba est viscida et plus cretica Dl λίαν] CE: λία N λεία reliqui. at folia dictamni lanosa pelle obducta esse dicit D. ad rem cf. [Theophr.] l. s. ἔστι δὲ εὐθὺς ἐν τῷ στόματι φανερὰ τοῦ δικτάμνου ἡ δύναμις· διαθερμαίνει γὰρ ἀπὸ μικροῦ σφόδρα γλήχωνος φύλλοις R: γλήχωνι φύλλοις E μείζων F: μείζω E (ν eras. E2): μίζονα R 2 γναφαλλώδη R: γναφαλώδη Di: γναφαλλοειδῆ E τὰ φύλλα om. R ἐπίχυσιν] ἐπὶ τοῖς φύλλοις φύσιν )φύσιν om. N) R: superscr. A2 3 δὲ om. A οὔτε δὲ ἄνθος σὕτε καρπὸν φέρει] erravit D. cf. [Theophr.] l. s. 4 πάντα CEDi: om. N ἐναργεστέρα FH: ἐνεργεστέρων R: (unde) ἐνεργέστερον Di 6 τεθνήσκοντα E καὶ om. R) [*](7 C fol. 98v: N 62 ἢ τίκταμνον N: om. reliqui οἱ δὲ βελουλκός om. A βελουακος libri: bubulcosticon. Ps. Ap.: bubulcos Ps. Orib.: correxi 8 ἀρτεμιδήιον N: ἀρτεμεδήιον CDi: ἀρτεμεδίειον AH: α Grecis dicitur artemidion cre (pr. syll. syn. insequ. errore addita) Ps. Ap. κριτηκή C οἱ δὲ ἐφήμερον om. A: epimeron Ps. Ap. ἰδαία] ΕΛΔΙΑ R (ἐλαία s. v. δίκταμνον ἄλλο): ἐλδίαν HADi: correxi (ΕΙΔΑΙΑ in archetypo scriptum fuerat) cf. Ps. Ap. nascitur in insula Creta monte Jda 9 βελιτοκος R: βελοτόκος reliqui: eleacotocos Ps. Ap. (duobus syn. n unum conflatis): correxi cf. [Theophr.] l. s. δορκίδιον libri: correxi coll. Ps. Ap. alii dorcadion ἐλβούνιον libri: elulion Pa. Ap.: correxi 10 οὐστιλάγω N: οὐστιλλάγω C: οὐστιλαγο AHDi. cf. Herm XXXIII 419. at Itali dicunt tussella rustica (L. tussilla La: tusilla V) Pa. Ap. vulgo puleium Martis (sid. l. s. A. Mai class. auct. VII 434) vel puleium agreste (Ps. Ap. l. s.) vocatur post ῥούστικα add. οἱ δὲ βέτιον A ἀγρίαν οἱ δὲ] Ἀριανοὶ δὲ R 11 βαίτιον] ενβακτριον R: correxi e Diosc.)

τὸ δὲ ψευδοδίκταμνον καλούμενον φύεται μὲν ἐν πολλοῖς 2 τόποις, ἐμφερὲς δὲ τῳ πρὸ αὐτοῦ, ἔλαττον δὲ καὶ ἦττον δριμύ. ποιεῖ δὲ τὰ αὐτὰ τῷ δικτάμνῳ, οὐχ ὁμοίως ἐνεργοῦν.

φέρεται δὲ καὶ ἀπὸ Κρήτης ἕτερον εἶδος δικτάμνου, φύλλοις ἐοικὸς σισυμβρίου, κλωσὶ δὲ μεῖζον, ἐφʼ ὧν ἄνθος ὀριγάνῳ ἀγρίῳ ἐοικός, μέλαν, μαλακόν· ὀσμὴ δὲ τῶν φύλλων μεταξὺ σισυμβρίου καὶ ἐλελισφάκου, ἡδίστη.

ποιεῖ δὲ πρὸς ὅσα καὶ ἡ πρὸ αὐτῆς, ἦσσον πληκτικὴ ὑπάρχουσα· μείγνυται δὲ καὶ ἐμπλάστροις θηριακαῖς.