De materia medica

Dioscurides Pedianus

Dioscurides Pedianus. De materia medica, Volumes 1-3. Wellmann, Max, editor. Berlin: Weidmann, 1907-1914.

61 κανθαρίδες εἰς ἀρίδες εἰς ἀπόθεσιν εὔθετοι αἱ ἀπὸ τοῦ σίτου, ἃς ἐμβαλὼν εἰς ἀκώνητον ἀγγεῖον, καὶ τὸ στόμα περιδήσας ὀθονίῳ ἀραιῷ καθαρῷ. περικατάστρεψον ἀτμῷ ζέοντος ὄξους [*](4 SIM. D. eup. II 30 (240) — Pl. XXVIII 204; D. eup. II 48 (250) — Pl. XXVIII 227 eup. II 56 (267)— eup. II 82 293) — Pl. XXVIII 167. 241 — Pl. XXVIII 178 eup. I 69 (127) — Nic. Th. 42 ex Apollod), Pt. XXVIII 149. VIII 118. X 195; D. eup. II 128 (323).) [*](4 EXC. Gal. XII 334 (unde Paul. Aeg. VII s. v. κέρας).) [*](14 ΕXC. Paul. Aeg. VII 3 s. v.) [*](16 SIM. Pl. XXIX 94 sq. e S. N.).) [*](17 EXC. Gal. XII 364 (unde Aet II 174. Paul. Aeg. VII 3 s. v ) cf. Ps. Orib. de simpl. V 65.) [*](1 num. cap. ρπξ QDi: νε E θεραπεύει καείς E ἄχρι ἂν F : ἄχρι οὖ ἂν E: μέχρις ἄν reliqui γένηται λευκὸς (om. πάλιν) Di 3 ἰᾶται Di 4 num. cap. ρπη QDi: νq E 5 πινόμενον πλῆθος EDi δυοῖν κοχλιαρίων Di 6 ἰκτερικοῖς] ὑστερικαῖς Q, at cf. Gal. l. s. et Dl post ἰκτερικοῖς add. ὠφέλιπον E 7 δὲ om. E 8 κατατμηθὲν καὶ ἐμθληθὲν E 9 πεπλασμένην Di ἄχι (ἂν om) Q: ἄχρι ἂν E: ἄχρις ἂν Di λευκὴ H 11 ἕλκη καὶ ῥεῦματα Di δὲ om. QDi 12 σμήχει παρατριβόμενον E 13 γομφαλγίας E: γομφιάσεις reliqui: dolores dentium DI, cf. Pl. XXVIII 178) [*](14 num. cap. ρπθ QDi: νζ E κάμπαι δὲ E περιχριόμεναι EDi, at cf. Paul. Aeg. VII 3 s. v. 15 ἀπὸ ibri: ἐπὸ Paul. Aeg. l. s.: correxi χνλάττονσιν E: φνλάττειν HDi) [*](17 num. cap. ρq QDi: νη E κανθαρίδες δὲ E 18 βαλὼν EDi 19 καθαρῷ om. E περικατάστεφον F ξἐοντι ὄξει δριμυτάτῳ H)

140
δριμυτάτου καὶ κράτει, ἕως ἂν πνιγῶσιν, εῖτα διαπείρας λίνῳ ἀποτίθεσο. ἐνεργέστεραι δέ εἰσιν αἰ ποικίλαι, μηλίνας ἐγκαρσίους· ζώνας ἔχουσαι ἐν τοῖς πτεροῖς, ἐπιμήκεις τὸ σῶμα, ἁδραί, ἐμπίμελοι ὡς αἱ σίλφαι· ἄτονοι δὲ αἰ μονοχρώματοι. ὡσαύτως δὲ ἀποτίθενται καὶ αἱ βουπρήσ τεις, εἶδος οὖσαι κανθαρίδων, καὶ αἱ πιτύιναι δὲ κάμπαι καὶ αὖται ἐπὶ κοσκίνου ἐπαιωρουμένου θερμοσποδιᾷ φωγνύμεναι ἐπὶ βραχὺ ἀποτίθενται.

2 δύναμις δὲ αὐτῶν κοινή, σηπτική, θερμαντική, έλκωτική, ὅθεν μείγνυται φαρμάκοις τοῖς πρὸς τά καρκινώδη, καὶ λέπρας καὶ λειχῆνας ἀγρίους θεραπεύουσιν ἄγουσι δὲ καὶ ἔμμηνα πεσσοῖς μαλακτικοῖς μιγεῖσαι. ἔνιοι δὲ ἱστόρησαν τὰς κανθαρίδας καὶ ὑδρωπικοῖς βοηθεῖν, μειγνυμένας ἀντιδότοις, ὡς οὔρησιν κινούθας. οἱ δὲ τὰ πτερὰ αὐτῶν καὶ τοὺς πόδας τοῖς πιοῦσιν αὐτὰς ἀντιφάρμακον ἀνέγραψαν.