De materia medica

58 ἀμαράκινον δὲ ἐν Κυζίκῳ κάλλιστον γίνεται. σκευάζεται δὲ διά τε ὀμφακίνου ἐλαίου καὶ βαλανίνου, στυφομένων ξυλοβαλσάμῳ, σχοίνῳ, καλάμῳ, ἡδυνομένων δὲ ἀμαράκῳ, κόστῳ, ἀμώμῳ, νάρδῳ, κασσίᾳ, καρπῷ βαλσάμου καὶ σμύρνῃ. οἱ δὲ πολυτελέστερον αὐτὸ ποιοῦντες μίσγουσι καὶ κινάμωμον· παραλαμβάνεται δὲ μέλι καὶ οἶνος εἰς τὴν τῶν ἀγγείων χρίσιν καὶ φύραδιν τῶν κεκομμένων ἀρωμάτων.

ἐστι δὲ θερμαντικόν, καρωτικόν, μαλακτικόν, ἀναστομωτικόν, 2 πυρωτικόν, οὐρητικόν, εὐχρηστοῦν εἴς τε τὰς σῆπας καὶ σύριγγας καὶ ὑδροκήλας μετὰ τὰς χειρουργίας, περιρρήττει τε τὰς ἐσχάρας καὶ τὰ τεθηριωμένα ἕλκη, πρός τε δυσουρίαν ἁρμόζει περιχριομένου τοῦ δακτυλίου, καὶ πρὸς τὰς φλεγμονὰς αὐτοῦ καὶ πρὸς αἱμορροίδων ἀναστόμωσιν περιχριόμενον, ἔμμηνά τε κινεῖ προστιθέμενον τῇ μήτρᾳ καὶ σκληρίας καὶ οἰδήματα ἐν ὑστέρᾳ διαφορεῖ, καὶ πρὸς τὰ μυότρωτα καὶ νευρότρωτα [*](1 SIM. Pl. XV 29. XXIII 91 (e S. N); Androm. et Heras (Gal. XIII 1039); Col. XII 51 Geop. IX 30.) [*](1 EXC. Gal. XIII 1041; Zach. m. m. VI 10 (106).) [*](2 TEST. Gal. XIII 1041: γλευκίνου σκευασία, ὡε Διοσκουρίδους ἐν τῷ α΄ περὶ ὕλης. Διοσκουρίδης δʼ οὕτως ἔγραψε· γλεύκινον κτλ.) [*](10 SIM. Theophr. de od. 30. 31. 42. 55; Apoll. (Ath. XV 388e); Pl. XIII 5. 10. 14. XXI 163.) [*](10 EXC. Aet. I s. v. ἔλ. ἀμαρ. (unde Nic. M. XVI 28); Paul. Aeg. VII 20 s. v. ἀμαράκινον cf. Gal. XIV 53. XII 570.) [*](20 SIM. D. eup. II 109 (308) I 215 (206) I 213 (205) II 71 (285).) [*](1 num. cap. νζ QDi: ξβ΄ Dl τε] τοῦ Da ἐλαίου om. Gal. 2 σχίνου Gal. καὶ νάρδου κελτ. καὶ καλάμου Gal. 4 συμπεριτριβομένων Gal. 5 καὶ (pr.) om. FDa 6 καὶ μετὰ ταῦτα] εἶτα Gal. 7 ἀνεκτικήν Gal. 8 ῥιγία FDi: ῥίγεα Da πάντα] πάθη Di) [*](10 num cap. νη QDi: ξγ΄ Dl 13 κασσίᾳ om. H καρποβαλσάμου HDi 14 σμίγουσι HDa κιννάμωμον HDiDa 15 χρῆσιν libri: corr Sar. 21 δακτύλου libri: correxi coll. D. II 109 (308) περίχριε καὶ τὸ δακτύλιον ἀμαρακίνῳ ῳ μύρῃ 24 νευρόδτρωτα καὶ μυδτρωτα HDiDaDl)

3 τὸ δὲ μεγάλλειον καλούμενον πάλαι μέν ποτε ἐσκευάζετο, ἐκλέλοιπε δὲ νῦν. πρὸς ἐκπλήρωσιν δὲ τῆς ἱστορίας οὐκ ἐστιν ἄτοπον ἐπιμνησθῆναι καὶ τούτου. δὲ σκευασία ἡ αὐτὴ τῷ ἀμαρακίνῳ, πλεονάζει δὲ τῇ ῥητίνη καὶ ταύτῃ διαφέρει. ἐστι δὲ μαλακτικὸν ἠπίως. ἡ μέντοι ῥητίνη μείγνυται τοῖς μύροις οὔτε φυλακῆς οὔτε ἡδονῆς χάριν, χρώματος δὲ καὶ πάχους ἕνεκα. μείγνυται δὲ ἠ τερεβινθίνη ἀφεψομένη, ἄχρις ὅτου ἄν ἄοσμος γένηται. δηλωθήσεται δὲ ἐν τοῖς περὶ ῥητίνης (I 71) ἡ ἕψησις αὐτοῦ.

καὶ τὸ καλούμενον δὲ ἠδύχρουν, σκευαζόμενον δὲ ἐν Κῷ, τῆς αὐτῆς ἔχεται δυνάμεώς τε καὶ σκευασίας τῷ ἀμαρακίνῳ, εὐωδέστερον δὲ τυγχάνει.