Iatrica

Anonymus Londinensis

Anonymi Londinensis ex Aristotelis Iatricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Supplementum Aristotelicum, Volume 3). Diels, Hermann, editor. Berlin: Reimer, 1893.

  1. [. .] περι[. . . . . . ] τοῖς σώμασιν, ὥστε
  2. [. .] ἰδίας [. . . . . ] άσθαι ταῦτα τήv τε
  3. [ζω]τικ[ὴν καὶ] τὴν ἐν τοῖ<ς>
  4. [οὖσαν] ψυχι[κήν. ψυ]χικὸν δ’ (εἶναι)
  5. τ[οιο]ῦτο· διάθεσιν ψυχῆς κα]τὰ κείνη-
  6. σι[ν] ἢ σχέσιν· καὶ γὰρ ἡ ψυχὴ δύναμίς (ἐστιν).
  7. λέ[γ]εται δὲ ψυχ[ὴ] τριχῶς· ἥ τε ὅλη
  8. κα[ὶ] τὸ μέρο[ς τὸ λογιστικὸν] καὶ αὐτὴ ἡ
  9. ἐν[τ]ρέχεια. [ἀλλ' ἐπὶ ἐκεῖνα ἴωμ(εν)] νῦν· ὅταν
    10. [*](I 21—22 K 39 ουτωι P 42 sqq. sensum talem divino: ἀπὸ τοῦ καὶ περὶ τὴν ζωτικὴν δύ(ναμιν) (εἶναι) κ(ατ)ωνόμασται· ὡς ὁμοίως δὲ ψυχικὰ τὰ περὶ ὑ(πάρχοντα) τοῖς σώμασιν, ὥστε δυ(νάμεις) ἰδίας κ(ατ)ωνομάσθαι ταῦτα τήν τε ζωτικήν κτλ.)
    3
    [*](II)
  10. λέ[γ]ωμεν συ[νίσ]τασθαι [κ(ατὰ)] τὴν
  11. πά[θ]η, περὶ τ[ὴν] ὅλην λέ[γομ](εν) καὶ περὶ
  12. τὸ [μ]έρος αὐτ[ῆ]ς τὸ λογισ[τι]κόν. * τ(ῶν)
  13. ψυχ[ικ]ῶν παθ[ῶ]ν ἃ μ(έν) (ἐστιν) [κ(ατὰ) φ]ὐσιν,
  14. παρὰ φ[ύ]σιν. παρ[ὰ] φύσιν μ(ὲν) [δι]αθετικὸν
  15. ψυχῆς κτὰ κείνησιν [ἢ σ]χέσιν
  16. φύσιν, κατὰ φ[ύ]σιν δὲ δια[θε]τικὸν ψυχῆς
  17. κ[α]τὰ κείνησιν ἢ σ[χέ]σιν κ(ατὰ) φ<ύ>σιν.
  18. αὕτη [μ]ὲν ἡ τε[χ]νολογία [τ(ῶν)
  19. οἷς καὶ ἡμ<ε>ῖς ἑπόμεθα. κ(ατα)[. . . ]ουσιν
  20. καὶ με[τ]ριοπαθ<ε>ίας περὶ τ[ὸν] σοφόν. καί