Sententiae (corresponds to version Men Ar I) (Greek)

Menander

pseudo-Menander. Die arabische Überlieferung der sogenannten Menandersentenzen. Ullmann, Manfred, editor. Wiesbaden: Kommissionsverlag Franz Steiner, 1961.

ὀργῆς χάριν τὰ κρυπτὰ μὴ᾿ κφάνῃς φίλων (Urbin. p. 441)

46

ὁ παρ᾿ ἡλικίαν νοῦς μῖσος (ἐξ)εργάζεται (Mon 690 M/ 574 J)

οὐδεὶς ὃ νοεῖς μὲν οἶδεν, ὃ δὲ ποιεῖς βλέπει (Mon 424 M/ 576 J)

οὐδεὶς μετ᾿ ὀργῆς ἀσφαλῶς βουλεύεται (Mon 415 M/ 564 J)

ὅπλον μέγιστόν ἐστιν ἡ ἀρετὴ βροτοῖς (Mon 433 M/ 582 J)

ὁ μὴ γαμῶν ἄνθρωπος οὐκ ἔχει κακά (Mon 437 M/ 591 J)

οὐκ ἔστι πενίας οὐδὲ ἓν μεῖζον κακόν (Mon 436 M)

ὅρκον δὲ φεῦγε, κἂν δικαίως ὀμνύῃς (Mon 300 Lasc/ 349 Brunck/ 592 J)

47

οὐ πανταχοῦ δ᾿ ὁ φρόνιμος ἁρμόττειν δοκεῖ (Mon 691 M/ 599 J)

ὀργὴ φιλούντων ὀλίγον ἰσχύει χρόνον (Mon 600 J)

ὀξὺς θεῶν ὀφθαλμὸς εἰς τὰ πάνθ᾿ ὁρᾶν (Mon 695 M/ 605 J)

οὐκ ἄξιον τὸ κλέμμα τῆς ἀγρυπνίας.

ὅπου γυναῖκές εἰσι, πάντ᾿ ἐκεῖ κακά (Mon 623 = 694 M/ 622 J)