Seven Against Thebes
Aeschylus
Aeschylus, Volume 1. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1922.
- Κάδμου πολῖται, χρὴ λέγειν τὰ καίρια
- ὅστις φυλάσσει πρᾶγος ἐν πρύμνῃ πόλεως
- οἴακα νωμῶν, βλέφαρα μὴ κοιμῶν ὕπνῳ.
- εἰ μὲν γὰρ εὖ πράξαιμεν, αἰτία θεοῦ·
- εἰ δʼ αὖθʼ, ὃ μὴ γένοιτο, συμφορὰ τύχοι,
- Ἐτεοκλέης ἂν εἷς πολὺς κατὰ πτόλιν
- ὑμνοῖθʼ ὑπʼ ἀστῶν φροιμίοις πολυρρόθοις
- οἰμώγμασίν θʼ, ὧν Ζεὺς ἀλεξητήριος
- ἐπώνυμος γένοιτο Καδμείων πόλει.
- ὑμᾶς δὲ χρὴ νῦν, καὶ τὸν ἐλλείποντʼ ἔτι
- ἥβης ἀκμαίας καὶ τὸν ἔξηβον χρόνῳ,
- βλαστημὸν ἀλδαίνοντα σώματος πολύν,
- ὥραν τʼ ἔχονθʼ ἕκαστον ὥστε συμπρεπές,
- πόλει τʼ ἀρήγειν καὶ θεῶν ἐγχωρίων
- βωμοῖσι, τιμὰς μὴ ʼξαλειφθῆναί ποτε·
- τέκνοις τε, Γῇ τε μητρί, φιλτάτῃ τροφῷ·
- ἡ γὰρ νέους ἕρποντας εὐμενεῖ πέδῳ,
- ἅπαντα πανδοκοῦσα παιδείας ὄτλον,
- ἐθρέψατʼ οἰκητῆρας ἀσπιδηφόρους
- πιστοὺς ὅπως γένοισθε πρὸς χρέος τόδε.
- καὶ νῦν μὲν ἐς τόδʼ ἦμαρ εὖ ῥέπει θεός·
- χρόνον γὰρ ἤδη τόνδε πυργηρουμένοις
- καλῶς τὰ πλείω πόλεμος ἐκ θεῶν κυρεῖ.
- νῦν δʼ ὡς ὁ μάντις φησίν, οἰωνῶν βοτήρ,
- ἐν ὠσὶ νωμῶν καὶ φρεσίν, πυρὸς δίχα,
- χρηστηρίους ὄρνιθας ἀψευδεῖ τέχνῃ·
- οὗτος τοιῶνδε δεσπότης μαντευμάτων
- λέγει μεγίστην προσβολὴν Ἀχαιίδα
- νυκτηγορεῖσθαι κἀπιβουλεύσειν πόλει.
- ἀλλʼ ἔς τʼ ἐπάλξεις καὶ πύλας πυργωμάτων
- ὁρμᾶσθε πάντες, σοῦσθε σὺν παντευχίᾳ,
- πληροῦτε θωρακεῖα, κἀπὶ σέλμασιν
- πύργων στάθητε, καὶ πυλῶν ἐπʼ ἐξόδοις
- μίμνοντες εὖ θαρσεῖτε, μηδʼ ἐπηλύδων
- ταρβεῖτʼ ἄγαν ὅμιλον· εὖ τελεῖ θεός.
- σκοποὺς δὲ κἀγὼ καὶ κατοπτῆρας στρατοῦ
- ἔπεμψα, τοὺς πέποιθα μὴ ματᾶν ὁδῷ·
- καὶ τῶνδʼ ἀκούσας οὔ τι μὴ ληφθῶ δόλῳ.
- Ἐτεόκλεες, φέριστε Καδμείων ἄναξ,
- ἥκω σαφῆ τἀκεῖθεν ἐκ στρατοῦ φέρων,
- αὐτὸς κατόπτης δʼ εἴμʼ ἐγὼ τῶν πραγμάτων·
- ἄνδρες γὰρ ἑπτά, θούριοι λοχαγέται,
- ταυροσφαγοῦντες ἐς μελάνδετον σάκος
- καὶ θιγγάνοντες χερσὶ ταυρείου φόνου,
- Ἄρη τʼ, Ἐνυώ, καὶ φιλαίματον Φόβον
- ὡρκωμότησαν ἢ πόλει κατασκαφὰς
- θέντες λαπάξειν ἄστυ Καδμείων βίᾳ,
- ἢ γῆν θανόντες τήνδε φυράσειν φόνῳ·
- μνημεῖά θʼ αὑτῶν τοῖς τεκοῦσιν ἐς δόμους
- πρὸς ἅρμʼ Ἀδράστου χερσὶν ἔστεφον, δάκρυ
- λείβοντες· οἶκτος δʼ οὔτις ἦν διὰ στόμα.
- σιδηρόφρων γὰρ θυμὸς ἀνδρείᾳ φλέγων
- ἔπνει, λεόντων ὡς Ἄρη δεδορκότων.
- καὶ τῶνδε πύστις οὐκ ὄκνῳ χρονίζεται·
- κληρουμένους δʼ ἔλειπον, ὡς πάλῳ λαχὼν
- ἕκαστος αὐτῶν πρὸς πύλας ἄγοι λόχον.
- πρὸς ταῦτʼ ἀρίστους ἄνδρας ἐκκρίτους πόλεως
- πυλῶν ἐπʼ ἐξόδοισι τάγευσαι τάχος·
- ἐγγὺς γὰρ ἤδη πάνοπλος Ἀργείων στρατὸς
- χωρεῖ, κονίει, πεδία δʼ ἀργηστὴς ἀφρὸς
- χραίνει σταλαγμοῖς ἱππικῶν ἐκ πλευμόνων.
- σὺ δʼ ὥστε ναὸς κεδνὸς οἰακοστρόφος
- φράξαι πόλισμα, πρὶν καταιγίσαι πνοὰς
- Ἄρεως· βοᾷ γὰρ κῦμα χερσαῖον στρατοῦ·
- καὶ τῶνδε καιρὸν ὅστις ὤκιστος λαβέ·
- κἀγὼ τὰ λοιπὰ πιστὸν ἡμεροσκόπον
- ὀφθαλμὸν ἕξω, καὶ σαφηνείᾳ λόγου
- εἰδὼς τὰ τῶν θύραθεν ἀβλαβὴς ἔσῃ.
- ὦ Ζεῦ τε καὶ Γῆ καὶ πολισσοῦχοι θεοί,
- Ἀρά τʼ Ἐρινὺς πατρὸς ἡ μεγασθενής,
- μή μοι πόλιν γε πρυμνόθεν πανώλεθρον
- ἐκθαμνίσητε δῃάλωτον, Ἑλλάδος
- φθόγγον χέουσαν, καὶ δόμους ἐφεστίους·
- ἐλευθέραν δὲ γῆν τε καὶ Κάδμου πόλιν
- ζυγοῖσι δουλίοισι μήποτε σχεθεῖν·
- γένεσθε δʼ ἀλκή· ξυνὰ δʼ ἐλπίζω λέγειν·
- πόλις γὰρ εὖ πράσσουσα δαίμονας τίει.
- θρέομαι φοβερὰ μεγάλʼ ἄχη·
- μεθεῖται στρατός· στρατόπεδον λιπὼν
- ῥεῖ πολὺς ὅδε λεὼς πρόδρομος ἱππότας·
- αἰθερία κόνις με πείθει φανεῖσʼ,
- ἄναυδος σαφὴς ἔτυμος ἄγγελος.