Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- χρησόμενος· τότε γάρ ῥα κυλίνδετο πήματος ἀρχὴ
- Τρωσί τε καὶ Δαναοῖσι Διὸς μεγάλου διὰ βουλάς.
- ταῦτʼ ἄρʼ ἀοιδὸς ἄειδε περικλυτός· αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς
- πορφύρεον μέγα φᾶρος ἑλὼν χερσὶ στιβαρῇσι
- κὰκ κεφαλῆς εἴρυσσε, κάλυψε δὲ καλὰ πρόσωπα·
- αἴδετο γὰρ Φαίηκας ὑπʼ ὀφρύσι δάκρυα λείβων.
- ἦ τοι ὅτε λήξειεν ἀείδων θεῖος ἀοιδός,
- δάκρυ ὀμορξάμενος κεφαλῆς ἄπο φᾶρος ἕλεσκε
- καὶ δέπας ἀμφικύπελλον ἑλὼν σπείσασκε θεοῖσιν·
- αὐτὰρ ὅτʼ ἂψ ἄρχοιτο καὶ ὀτρύνειαν ἀείδειν
- Φαιήκων οἱ ἄριστοι, ἐπεὶ τέρποντʼ ἐπέεσσιν,
- ἂψ Ὀδυσεὺς κατὰ κρᾶτα καλυψάμενος γοάασκεν.
- ἔνθʼ ἄλλους μὲν πάντας ἐλάνθανε δάκρυα λείβων,
- Ἀλκίνοος δέ μιν οἶος ἐπεφράσατʼ ἠδʼ ἐνόησεν
- ἥμενος ἄγχʼ αὐτοῦ, βαρὺ δὲ στενάχοντος ἄκουσεν.
- αἶψα δὲ Φαιήκεσσι φιληρέτμοισι μετηύδα·
- κέκλυτε, Φαιήκων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες.
- ἤδη μὲν δαιτὸς κεκορήμεθα θυμὸν ἐίσης
- φόρμιγγός θʼ, ἣ δαιτὶ συνήορός ἐστι θαλείῃ·
- νῦν δʼ ἐξέλθωμεν καὶ ἀέθλων πειρηθῶμεν