Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- ἂψ δʼ ἔφερεν μέγα κῦμα κατὰ ῥόον, αἶψα δʼ ἄρʼ Ἰνὼ
- δέξατο χερσὶ φίλῃσιν· ὁ δʼ ἐκ ποταμοῖο λιασθεὶς
- σχοίνῳ ὑπεκλίνθη, κύσε δὲ ζείδωρον ἄρουραν.
- ὀχθήσας δʼ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν·
- ὤ μοι ἐγώ, τί πάθω; τί νύ μοι μήκιστα γένηται;
- εἰ μέν κʼ ἐν ποταμῷ δυσκηδέα νύκτα φυλάσσω,
- μή μʼ ἄμυδις στίβη τε κακὴ καὶ θῆλυς ἐέρση
- ἐξ ὀλιγηπελίης δαμάσῃ κεκαφηότα θυμόν·
- αὔρη δʼ ἐκ ποταμοῦ ψυχρὴ πνέει ἠῶθι πρό.
- εἰ δέ κεν ἐς κλιτὺν ἀναβὰς καὶ δάσκιον ὕλην
- θάμνοις ἐν πυκινοῖσι καταδράθω, εἴ με μεθείη
- ῥῖγος καὶ κάματος, γλυκερὸς δέ μοι ὕπνος ἐπέλθῃ,
- δείδω, μὴ θήρεσσιν ἕλωρ καὶ κύρμα γένωμαι.
- ὣς ἄρα οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι·
- βῆ ῥʼ ἴμεν εἰς ὕλην· τὴν δὲ σχεδὸν ὕδατος εὗρεν
- ἐν περιφαινομένῳ· δοιοὺς δʼ ἄρʼ ὑπήλυθε θάμνους,
- ἐξ ὁμόθεν πεφυῶτας· ὁ μὲν φυλίης, ὁ δʼ ἐλαίης.
- τοὺς μὲν ἄρʼ οὔτʼ ἀνέμων διάη μένος ὑγρὸν ἀέντων,
- οὔτε ποτʼ ἠέλιος φαέθων ἀκτῖσιν ἔβαλλεν,
- οὔτʼ ὄμβρος περάασκε διαμπερές· ὣς ἄρα πυκνοὶ