Odyssey

Homer

Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.

  1. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  2. τέκνον ἐμόν, ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων.
  3. οὐ γὰρ δὴ τοῦτον μὲν ἐβούλευσας νόον αὐτή,
  4. ὡς ἦ τοι κείνους Ὀδυσεὺς ἀποτίσεται ἐλθών;
  5. Τηλέμαχον δὲ σὺ πέμψον ἐπισταμένως, δύνασαι γάρ,
  6. ὥς κε μάλʼ ἀσκηθὴς ἣν πατρίδα γαῖαν ἵκηται,
  7. μνηστῆρες δʼ ἐν νηὶ· παλιμπετὲς ἀπονέωνται.
  8. ἦ ῥα καὶ Ἑρμείαν, υἱὸν φίλον, ἀντίον ηὔδα·
  9. Ἑρμεία, σὺ γὰρ αὖτε τά τʼ ἄλλα περ ἄγγελός ἐσσι,
  10. νύμφῃ ἐυπλοκάμῳ εἰπεῖν νημερτέα βουλήν,
  11. νόστον Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος, ὥς κε νέηται
  12. οὔτε θεῶν πομπῇ οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων·
  13. ἀλλʼ ὅ γʼ ἐπὶ σχεδίης πολυδέσμου πήματα πάσχων
  14. ἤματί κʼ εἰκοστῷ Σχερίην ἐρίβωλον ἵκοιτο,
  15. Φαιήκων ἐς γαῖαν, οἳ ἀγχίθεοι γεγάασιν,
  16. οἵ κέν μιν περὶ κῆρι θεὸν ὣς τιμήσουσιν,
  17. πέμψουσιν δʼ ἐν νηὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν,
  18. χαλκόν τε χρυσόν τε ἅλις ἐσθῆτά τε δόντες,
  19. πόλλʼ, ὅσʼ ἂν οὐδέ ποτε Τροίης ἐξήρατʼ Ὀδυσσεύς,
  20. εἴ περ ἀπήμων ἦλθε, λαχὼν ἀπὸ ληίδος αἶσαν.