Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
- τέκνον ἐμόν, ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων.
- οὐ γὰρ δὴ τοῦτον μὲν ἐβούλευσας νόον αὐτή,
- ὡς ἦ τοι κείνους Ὀδυσεὺς ἀποτίσεται ἐλθών;
- Τηλέμαχον δὲ σὺ πέμψον ἐπισταμένως, δύνασαι γάρ,
- ὥς κε μάλʼ ἀσκηθὴς ἣν πατρίδα γαῖαν ἵκηται,
- μνηστῆρες δʼ ἐν νηὶ· παλιμπετὲς ἀπονέωνται.
- ἦ ῥα καὶ Ἑρμείαν, υἱὸν φίλον, ἀντίον ηὔδα·
- Ἑρμεία, σὺ γὰρ αὖτε τά τʼ ἄλλα περ ἄγγελός ἐσσι,
- νύμφῃ ἐυπλοκάμῳ εἰπεῖν νημερτέα βουλήν,
- νόστον Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος, ὥς κε νέηται
- οὔτε θεῶν πομπῇ οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων·
- ἀλλʼ ὅ γʼ ἐπὶ σχεδίης πολυδέσμου πήματα πάσχων
- ἤματί κʼ εἰκοστῷ Σχερίην ἐρίβωλον ἵκοιτο,
- Φαιήκων ἐς γαῖαν, οἳ ἀγχίθεοι γεγάασιν,
- οἵ κέν μιν περὶ κῆρι θεὸν ὣς τιμήσουσιν,
- πέμψουσιν δʼ ἐν νηὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν,
- χαλκόν τε χρυσόν τε ἅλις ἐσθῆτά τε δόντες,
- πόλλʼ, ὅσʼ ἂν οὐδέ ποτε Τροίης ἐξήρατʼ Ὀδυσσεύς,
- εἴ περ ἀπήμων ἦλθε, λαχὼν ἀπὸ ληίδος αἶσαν.