Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- ἂψ οἶκόνδʼ, ἄτην δὲ μετέστενον, ἣν Ἀφροδίτη
- δῶχʼ, ὅτε μʼ ἤγαγε κεῖσε φίλης ἀπὸ πατρίδος αἴης,
- παῖδά τʼ ἐμὴν νοσφισσαμένην θάλαμόν τε πόσιν τε
- οὔ τευ δευόμενον, οὔτʼ ἂρ φρένας οὔτε τι εἶδος.
- τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη ξανθὸς Μενέλαος·
- ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα, γύναι, κατὰ μοῖραν ἔειπες.
- ἤδη μὲν πολέων ἐδάην βουλήν τε νόον τε
- ἀνδρῶν ἡρώων, πολλὴν δʼ ἐπελήλυθα γαῖαν·
- ἀλλʼ οὔ πω τοιοῦτον ἐγὼν ἴδον ὀφθαλμοῖσιν,
- οἷoν Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος ἔσκε φίλον κῆρ.
- οἷον καὶ τόδʼ ἔρεξε καὶ ἔτλη καρτερὸς ἀνὴρ
- ἵππῳ ἔνι ξεστῷ, ἵνʼ ἐνήμεθα πάντες ἄριστοι
- Ἀργείων Τρώεσσι φόνον καὶ κῆρα φέροντες.
- ἦλθες ἔπειτα σὺ κεῖσε· κελευσέμεναι δέ σʼ ἔμελλε
- δαίμων, ὃς Τρώεσσιν ἐβούλετο κῦδος ὀρέξαι·
- καί τοι Δηΐφοβος θεοείκελος ἕσπετʼ ἰούσῃ.
- τρὶς δὲ περίστειξας κοῖλον λόχον ἀμφαφόωσα,
- ἐκ δʼ ὀνομακλήδην Δαναῶν ὀνόμαζες ἀρίστους,
- πάντων Ἀργείων φωνὴν ἴσκουσʼ ἀλόχοισιν.
- αὐτὰρ ἐγὼ καὶ Τυδεΐδης καὶ δῖος Ὀδυσσεὺς