Odyssey

Homer

Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.

  • ἔνθʼ ἤ τοι Μενέλαος ἀνώγει πάντας Ἀχαιοὺς
  • νόστου μιμνήσκεσθαι ἐπʼ εὐρέα νῶτα θαλάσσης,
  • οὐδʼ Ἀγαμέμνονι πάμπαν ἑήνδανε· βούλετο γάρ ῥα
  • λαὸν ἐρυκακέειν ῥέξαι θʼ ἱερὰς ἑκατόμβας,
  • ὡς τὸν Ἀθηναίης δεινὸν χόλον ἐξακέσαιτο,
  • νήπιος, οὐδὲ τὸ ᾔδη, ὃ οὐ πείσεσθαι ἔμελλεν·
  • οὐ γάρ τʼ αἶψα θεῶν τρέπεται νόος αἰὲν ἐόντων.
  • ὣς τὼ μὲν χαλεποῖσιν ἀμειβομένω ἐπέεσσιν
  • ἕστασαν· οἱ δʼ ἀνόρουσαν ἐυκνήμιδες Ἀχαιοὶ
  • ἠχῇ θεσπεσίῃ, δίχα δέ σφισιν ἥνδανε βουλή.
  • νύκτα μὲν ἀέσαμεν χαλεπὰ φρεσὶν ὁρμαίνοντες
  • ἀλλήλοις· ἐπὶ γὰρ Ζεὺς ἤρτυε πῆμα κακοῖο·
  • ἠῶθεν δʼ οἱ μὲν νέας ἕλκομεν εἰς ἅλα δῖαν
  • κτήματά τʼ ἐντιθέμεσθα βαθυζώνους τε γυναῖκας.
  • ἡμίσεες δʼ ἄρα λαοὶ ἐρητύοντο μένοντες
  • αὖθι παρʼ Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι, ποιμένι λαῶν·
  • ἡμίσεες δʼ ἀναβάντες ἐλαύνομεν· αἱ δὲ μάλʼ ὦκα
  • ἔπλεον, ἐστόρεσεν δὲ θεὸς μεγακήτεα πόντον.
  • ἐς Τένεδον δʼ ἐλθόντες ἐρέξαμεν ἱρὰ θεοῖσιν,
  • οἴκαδε ἱέμενοι· Ζεὺς δʼ οὔ πω μήδετο νόστον,