Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- ξεῖνʼ, εἴ σʼ ὀτρύνει κραδίη καὶ θυμὸς ἀγήνωρ
- τοῦτον ἀλέξασθαι, τῶν δʼ ἄλλων μή τινʼ Ἀχαιῶν
- δείδιθʼ, ἐπεὶ πλεόνεσσι μαχήσεται ὅς κέ σε θείνῃ·
- ξεινοδόκος μὲν ἐγών, ἐπὶ δʼ αἰνεῖτον βασιλῆες,
- Ἀντίνοός τε καὶ Εὐρύμαχος, πεπνυμένω ἄμφω.
- ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἐπῄνεον· αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς
- ζώσατο μὲν ῥάκεσιν περὶ μήδεα, φαῖνε δὲ μηροὺς
- καλούς τε μεγάλους τε, φάνεν δέ οἱ εὐρέες ὦμοι
- στήθεά τε στιβαροί τε βραχίονες· αὐτὰρ Ἀθήνη
- ἄγχι παρισταμένη μέλεʼ ἤλδανε ποιμένι λαῶν.
- μνηστῆρες δʼ ἄρα πάντες ὑπερφιάλως ἀγάσαντο·
- ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον·
- ἦ τάχα Ἶρος Ἄϊρος ἐπίσπαστον κακὸν ἕξει,
- οἵην ἐκ ῥακέων ὁ γέρων ἐπιγουνίδα φαίνει.
- ὣς ἄρʼ ἔφαν, Ἴρῳ δὲ κακῶς ὠρίνετο θυμός.
- ἀλλὰ καὶ ὣς δρηστῆρες ἄγον ζώσαντες ἀνάγκῃ
- δειδιότα· σάρκες δὲ περιτρομέοντο μέλεσσιν.
- Ἀντίνοος δʼ ἐνένιπεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζεν·
- νῦν μὲν μήτʼ εἴης, βουγάϊε, μήτε γένοιο,
- εἰ δὴ τοῦτόν γε τρομέεις καὶ δείδιας αἰνῶς,