Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- ἀμφὶ δʼ ἄρα πτωχοὺς κακοείμονας ἠγερέθοντο.
- τοῖσιν δʼ Ἀντίνοος μετέφη, Εὐπείθεος υἱός·
- κέκλυτέ μευ, μνηστῆρες ἀγήνορες, ὄφρα τι εἴπω.
- γαστέρες αἵδʼ αἰγῶν κέατʼ ἐν πυρί, τὰς ἐπὶ δόρπῳ
- κατθέμεθα κνίσης τε καὶ αἵματος ἐμπλήσαντες·
- ὁππότερος δέ κε νικήσῃ κρείσσων τε γένηται,
- τάων ἥν κʼ ἐθέλῃσιν ἀναστὰς αὐτὸς ἑλέσθω·
- αἰεὶ αὖθʼ ἡμῖν μεταδαίσεται, οὐδέ τινʼ ἄλλον
- πτωχὸν ἔσω μίσγεσθαι ἐάσομεν αἰτήσοντα.
- ὣς ἔφατʼ Ἀντίνοος, τοῖσιν δʼ ἐπιήνδανε μῦθος.
- τοῖς δὲ δολοφρονέων μετέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
- ὦ φίλοι, οὔ πως ἔστι νεωτέρῳ ἀνδρὶ μάχεσθαι
- ἄνδρα γέροντα, δύῃ ἀρημένον· ἀλλά με γαστὴρ
- ὀτρύνει κακοεργός, ἵνα πληγῇσι δαμείω.
- ἀλλʼ ἄγε νῦν μοι πάντες ὀμόσσατε καρτερὸν ὅρκον,
- μή τις ἐπʼ Ἴρῳ ἦρα φέρων ἐμὲ χειρὶ βαρείῃ
- πλήξῃ ἀτασθάλλων, τούτῳ δέ με ἶφι δαμάσσῃ.
- ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἀπώμνυον ὡς ἐκέλευεν.
- αὐτὰρ ἐπεί ῥʼ ὄμοσάν τε τελεύτησάν τε τὸν ὅρκον,
- τοῖς δʼ αὖτις μετέειφʼ ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο·