Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- μή σε γέρων περ ἐὼν στῆθος καὶ χείλεα φύρσω
- αἵματος· ἡσυχίη δʼ ἂν ἐμοὶ καὶ μᾶλλον ἔτʼ εἴη
- αὔριον· οὐ μὲν γάρ τί σʼ ὑποστρέψεσθαι ὀΐω
- δεύτερον ἐς μέγαρον Λαερτιάδεω Ὀδυσῆος.
- τὸν δὲ χολωσάμενος προσεφώνεεν Ἶρος ἀλήτης·
- ὢ πόποι, ὡς ὁ μολοβρὸς ἐπιτροχάδην ἀγορεύει,
- γρηῒ καμινοῖ ἶσος· ὃν ἂν κακὰ μητισαίμην
- κόπτων ἀμφοτέρῃσι, χαμαὶ δέ κε πάντας ὀδόντας
- γναθμῶν ἐξελάσαιμι συὸς ὣς ληϊβοτείρης.
- ζῶσαι νῦν, ἵνα πάντες ἐπιγνώωσι καὶ οἵδε
- μαρναμένους· πῶς δʼ ἂν σὺ νεωτέρῳ ἀνδρὶ μάχοιο;
- ὣς οἱ μὲν προπάροιθε θυράων ὑψηλάων
- οὐδοῦ ἔπι ξεστοῦ πανθυμαδὸν ὀκριόωντο.
- τοῖϊν δὲ ξυνέηχʼ ἱερὸν μένος Ἀντινόοιο,
- ἡδὺ δʼ ἄρʼ ἐκγελάσας μετεφώνει μνηστήρεσσιν·
- ὦ φίλοι, οὐ μέν πώ τι πάρος τοιοῦτον ἐτύχθη,
- οἵην τερπωλὴν θεὸς ἤγαγεν ἐς τόδε δῶμα.
- ὁ ξεῖνός τε καὶ Ἶρος ἐρίζετον ἀλλήλοιϊν
- χερσὶ μαχέσσασθαι· ἀλλὰ ξυνελάσσομεν ὦκα.
- ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἀνήϊξαν γελόωντες,