Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- ξεῖνός τις δύστηνος ἀλητεύει κατὰ δῶμα
- ἀνέρας αἰτίζων· ἀχρημοσύνη γὰρ ἀνώγει·
- ἔνθʼ ἄλλοι μὲν πάντες ἐνέπλησάν τʼ ἔδοσάν τε,
- οὗτος δὲ θρήνυι πρυμνὸν βάλε δεξιὸν ὦμον.
- ἡ μὲν ἄρʼ ὣς ἀγόρευε μετὰ δμῳῇσι γυναιξίν,
- ἡμένη ἐν θαλάμῳ· ὁ δʼ ἐδείπνεε δῖος Ὀδυσσεύς·
- ἡ δʼ ἐπὶ οἷ καλέσασα προσηύδα δῖον ὑφορβόν·
- ἔρχεο, δῖʼ Εὔμαιε, κιὼν τὸν ξεῖνον ἄνωχθι
- ἐλθέμεν, ὄφρα τί μιν προσπτύξομαι ἠδʼ ἐρέωμαι
- εἴ που Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος ἠὲ πέπυσται
- ἢ ἴδεν ὀφθαλμοῖσι· πολυπλάγκτῳ γὰρ ἔοικε.
- τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα
- εἰ γάρ τοι, βασίλεια, σιωπήσειαν Ἀχαιοί·
- οἷʼ ὅ γε μυθεῖται, θέλγοιτό κέ τοι φίλον ἦτορ.
- τρεῖς γὰρ δή μιν νύκτας ἔχον, τρία δʼ ἤματʼ ἔρυξα
- ἐν κλισίῃ· πρῶτον γὰρ ἔμʼ ἵκετο νηὸς ἀποδράς·
- ἀλλʼ οὔ πω κακότητα διήνυσεν ἣν ἀγορεύων.
- ὡς δʼ ὅτʼ ἀοιδὸν ἀνὴρ ποτιδέρκεται, ὅς τε θεῶν ἒξ
- ἀείδει δεδαὼς ἔπεʼ ἱμερόεντα βροτοῖσι,
- τοῦ δʼ ἄμοτον μεμάασιν ἀκουέμεν, ὁππότʼ ἀείδῃ·