Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- ἄγχι παρισταμένη Λαερτιάδην Ὀδυσῆα
- ὤτρυνʼ, ὡς ἂν πύρνα κατὰ μνηστῆρας ἀγείροι,
- γνοίη θʼ οἵ τινές εἰσιν ἐναίσιμοι οἵ τʼ ἀθέμιστοι·
- ἀλλʼ οὐδʼ ὥς τινʼ ἔμελλʼ ἀπαλεξήσειν κακότητος.
- βῆ δʼ ἴμεν αἰτήσων ἐνδέξια φῶτα ἕκαστον,
- πάντοσε χεῖρʼ ὀρέγων, ὡς εἰ πτωχὸς πάλαι εἴη.
- οἱ δʼ ἐλεαίροντες δίδοσαν, καὶ ἐθάμβεον αὐτόν,
- ἀλλήλους τʼ εἴροντο τίς εἴη καὶ πόθεν ἔλθοι.
- τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε Μελάνθιος, αἰπόλος αἰγῶν·
- κέκλυτέ μευ, μνηστῆρες ἀγακλειτῆς βασιλείης,
- τοῦδε περὶ ξείνου· ἦ γάρ μιν πρόσθεν ὄπωπα.
- ἦ τοι μέν οἱ δεῦρο συβώτης ἡγεμόνευεν,
- αὐτὸν δʼ οὐ σάφα οἶδα, πόθεν γένος εὔχεται εἶναι.
- ὣς ἔφατʼ, Ἀντίνοος δʼ ἔπεσιν νείκεσσε συβώτην·
- ὦ ἀρίγνωτε συβῶτα, τίη δὲ σὺ τόνδε πόλινδε
- ἤγαγες; ἦ οὐχ ἅλις ἧμιν ἀλήμονές εἰσι καὶ ἄλλοι,
- πτωχοὶ ἀνιηροί, δαιτῶν ἀπολυμαντῆρες;
- ἦ ὄνοσαι ὅτι τοι βίοτον κατέδουσιν ἄνακτος
- ἐνθάδʼ ἀγειρόμενοι, σὺ δὲ καὶ προτὶ τόνδʼ ἐκάλεσσας;
- τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα·