Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- ἧμαι, ἄλλοισιν δὲ σύας σιάλους ἀτιτάλλω
- ἔδμεναι· αὐτὰρ κεῖνος ἐελδόμενός που ἐδωδῆς
- πλάζετʼ ἐπʼ ἀλλοθρόων ἀνδρῶν δῆμόν τε πόλιν τε,
- εἴ που ἔτι ζώει καὶ ὁρᾷ φάος ἠελίοιο.
- ἀλλʼ ἕπεο, κλισίηνδʼ ἴομεν, γέρον, ὄφρα καὶ αὐτός,
- σίτου καὶ οἴνοιο κορεσσάμενος κατὰ θυμόν,
- εἴπῃς ὁππόθεν ἐσσὶ καὶ ὁππόσα κήδεʼ ἀνέτλης.
- ὣς εἰπὼν κλισίηνδʼ ἡγήσατο δῖος ὑφορβός,
- εἷσεν δʼ εἰσαγαγών, ῥῶπας δʼ ὑπέχευε δασείας,
- ἐστόρεσεν δʼ ἐπὶ δέρμα ἰονθάδος ἀγρίου αἰγός,
- αὐτοῦ ἐνεύναιον, μέγα καὶ δασύ. χαῖρε δʼ Ὀδυσσεὺς
- ὅττι μιν ὣς ὑπέδεκτο, ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζεν·
- Ζεύς τοι δοίη, ξεῖνε, καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι
- ὅττι μάλιστʼ ἐθέλεις, ὅτι με πρόφρων ὑπέδεξο.
- τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα·
- ξεῖνʼ, οὔ μοι θέμις ἔστʼ, οὐδʼ εἰ κακίων σέθεν ἔλθοι,
- ξεῖνον ἀτιμῆσαι· πρὸς γὰρ Διός εἰσιν ἅπαντες
- ξεῖνοί τε πτωχοί τε· δόσις δʼ ὀλίγη τε φίλη τε
- γίγνεται ἡμετέρη· ἡ γὰρ δμώων δίκη ἐστὶν
- αἰεὶ δειδιότων, ὅτʼ ἐπικρατέωσιν ἄνακτες