ἀλλὰ σιδηρείῃ κορύνῃ ῥήγνυσκε φάλαγγας.τὸν Λυκόοργος ἔπεφνε δόλῳ, οὔ τι κράτεΐ γε,στεινωπῷ ἐν ὁδῷ ὅθʼ ἄρʼ οὐ κορύνη οἱ ὄλεθρονχραῖσμε σιδηρείη· πρὶν γὰρ Λυκόοργος ὑποφθὰςδουρὶ μέσον περόνησεν, ὃ δʼ ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη·τεύχεα δʼ ἐξενάριξε, τά οἱ πόρε χάλκεος Ἄρης.καὶ τὰ μὲν αὐτὸς ἔπειτα φόρει μετὰ μῶλον Ἄρηος·αὐτὰρ ἐπεὶ Λυκόοργος ἐνὶ μεγάροισιν ἐγήρα,δῶκε δʼ Ἐρευθαλίωνι φίλῳ θεράποντι φορῆναι·τοῦ ὅ γε τεύχεʼ ἔχων προκαλίζετο πάντας ἀρίστους.οἳ δὲ μάλʼ ἐτρόμεον καὶ ἐδείδισαν, οὐδέ τις ἔτλη·ἀλλʼ ἐμὲ θυμὸς ἀνῆκε πολυτλήμων πολεμίζεινθάρσεϊ ᾧ· γενεῇ δὲ νεώτατος ἔσκον ἁπάντων·καὶ μαχόμην οἱ ἐγώ, δῶκεν δέ μοι εὖχος Ἀθήνη.τὸν δὴ μήκιστον καὶ κάρτιστον κτάνον ἄνδρα·πολλὸς γάρ τις ἔκειτο παρήορος ἔνθα καὶ ἔνθα.εἴθʼ ὣς ἡβώοιμι, βίη δέ μοι ἔμπεδος εἴη·τώ κε τάχʼ ἀντήσειε μάχης κορυθαίολος Ἕκτωρ.ὑμέων δʼ οἵ περ ἔασιν ἀριστῆες Παναχαιῶνοὐδʼ οἳ προφρονέως μέμαθʼ Ἕκτορος ἀντίον ἐλθεῖν.