Iliad
Homer
Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.
- τῷ δʼ ἄρʼ ἐπʼ Ἀτρεΐδης εἶχε ξανθὸς Μενέλαος.
- Ἀντίλοχος δʼ ἵπποισιν ἐκέκλετο πατρὸς ἑοῖο·
- ἔμβητον καὶ σφῶϊ· τιταίνετον ὅττι τάχιστα.
- ἤτοι μὲν κείνοισιν ἐριζέμεν οὔ τι κελεύω
- Τυδεΐδεω ἵπποισι δαΐφρονος, οἷσιν Ἀθήνη
- νῦν ὤρεξε τάχος καὶ ἐπʼ αὐτῷ κῦδος ἔθηκεν·
- ἵππους δʼ Ἀτρεΐδαο κιχάνετε, μὴ δὲ λίπησθον,
- καρπαλίμως, μὴ σφῶϊν ἐλεγχείην καταχεύῃ
- Αἴθη θῆλυς ἐοῦσα· τί ἢ λείπεσθε φέριστοι;
- ὧδε γὰρ ἐξερέω, καὶ μὴν τετελεσμένον ἔσται·
- οὐ σφῶϊν κομιδὴ παρὰ Νέστορι ποιμένι λαῶν
- ἔσσεται, αὐτίκα δʼ ὔμμε κατακτενεῖ ὀξέϊ χαλκῷ,
- αἴ κʼ ἀποκηδήσαντε φερώμεθα χεῖρον ἄεθλον.
- ἀλλʼ ἐφομαρτεῖτον καὶ σπεύδετον ὅττι τάχιστα·
- ταῦτα δʼ ἐγὼν αὐτὸς τεχνήσομαι ἠδὲ νοήσω
- στεινωπῷ ἐν ὁδῷ παραδύμεναι, οὐδέ με λήσει.
- ὣς ἔφαθʼ, οἳ δὲ ἄνακτος ὑποδείσαντες ὁμοκλὴν
- μᾶλλον ἐπιδραμέτην ὀλίγον χρόνον· αἶψα δʼ ἔπειτα
- στεῖνος ὁδοῦ κοίλης ἴδεν Ἀντίλοχος μενεχάρμης.
- ῥωχμὸς ἔην γαίης, ᾗ χειμέριον ἀλὲν ὕδωρ