Iliad
Homer
Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.
- ὀχλεῦνται· τὸ δέ τʼ ὦκα κατειβόμενον κελαρύζει
- χώρῳ ἔνι προαλεῖ, φθάνει δέ τε καὶ τὸν ἄγοντα·
- ὣς αἰεὶ Ἀχιλῆα κιχήσατο κῦμα ῥόοιο
- καὶ λαιψηρὸν ἐόντα· θεοὶ δέ τε φέρτεροι ἀνδρῶν.
- ὁσσάκι δʼ ὁρμήσειε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεὺς
- στῆναι ἐναντίβιον καὶ γνώμεναι εἴ μιν ἅπαντες
- ἀθάνατοι φοβέουσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι,
- τοσσάκι μιν μέγα κῦμα διιπετέος ποταμοῖο
- πλάζʼ ὤμους καθύπερθεν· ὃ δʼ ὑψόσε ποσσὶν ἐπήδα
- θυμῷ ἀνιάζων· ποταμὸς δʼ ὑπὸ γούνατʼ ἐδάμνα
- λάβρος ὕπαιθα ῥέων, κονίην δʼ ὑπέρεπτε ποδοῖιν.
- Πηλεΐδης δʼ ᾤμωξεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν·
- Ζεῦ πάτερ ὡς οὔ τίς με θεῶν ἐλεεινὸν ὑπέστη
- ἐκ ποταμοῖο σαῶσαι· ἔπειτα δὲ καί τι πάθοιμι.
- ἄλλος δʼ οὔ τις μοι τόσον αἴτιος Οὐρανιώνων,
- ἀλλὰ φίλη μήτηρ, ἥ με ψεύδεσσιν ἔθελγεν·
- ἥ μʼ ἔφατο Τρώων ὑπὸ τείχεϊ θωρηκτάων
- λαιψηροῖς ὀλέεσθαι Ἀπόλλωνος βελέεσσιν.
- ὥς μʼ ὄφελʼ Ἕκτωρ κτεῖναι ὃς ἐνθάδε γʼ ἔτραφʼ ἄριστος·
- τώ κʼ ἀγαθὸς μὲν ἔπεφνʼ, ἀγαθὸν δέ κεν ἐξενάριξε·