ἀνδρῶν δʼ ἐν πολλῷ ὁμάδῳ πῶς κέν τις ἀκούσαιἢ εἴποι; βλάβεται δὲ λιγύς περ ἐὼν ἀγορητής.Πηλεΐδῃ μὲν ἐγὼν ἐνδείξομαι· αὐτὰρ οἱ ἄλλοισύνθεσθʼ Ἀργεῖοι, μῦθόν τʼ εὖ γνῶτε ἕκαστος.πολλάκι δή μοι τοῦτον Ἀχαιοὶ μῦθον ἔειπονκαί τέ με νεικείεσκον· ἐγὼ δʼ οὐκ αἴτιός εἰμι,ἀλλὰ Ζεὺς καὶ Μοῖρα καὶ ἠεροφοῖτις Ἐρινύς,οἵ τέ μοι εἰν ἀγορῇ φρεσὶν ἔμβαλον ἄγριον ἄτην,ἤματι τῷ ὅτʼ Ἀχιλλῆος γέρας αὐτὸς ἀπηύρων.ἀλλὰ τί κεν ῥέξαιμι; θεὸς διὰ πάντα τελευτᾷ.πρέσβα Διὸς θυγάτηρ Ἄτη, ἣ πάντας ἀᾶται,οὐλομένη· τῇ μέν θʼ ἁπαλοὶ πόδες· οὐ γὰρ ἐπʼ οὔδειπίλναται, ἀλλʼ ἄρα ἥ γε κατʼ ἀνδρῶν κράατα βαίνειβλάπτουσʼ ἀνθρώπους· κατὰ δʼ οὖν ἕτερόν γε πέδησε.καὶ γὰρ δή νύ ποτε Ζεὺς ἄσατο, τόν περ ἄριστονἀνδρῶν ἠδὲ θεῶν φασʼ ἔμμεναι· ἀλλʼ ἄρα καὶ τὸνἭρη θῆλυς ἐοῦσα δολοφροσύνῃς ἀπάτησεν,ἤματι τῷ ὅτʼ ἔμελλε βίην ἩρακληείηνἈλκμήνη τέξεσθαι ἐϋστεφάνῳ ἐνὶ Θήβῃ.ἤτοι ὅ γʼ εὐχόμενος μετέφη πάντεσσι θεοῖσι·