Iliad
Homer
Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.
- οἳ δʼ αἰεὶ περὶ νεκρὸν ὁμίλεον, ὡς ὅτε μυῖαι
- σταθμῷ ἔνι βρομέωσι περιγλαγέας κατὰ πέλλας
- ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ, ὅτε τε γλάγος ἄγγεα δεύει·
- ὣς ἄρα τοὶ περὶ νεκρὸν ὁμίλεον, οὐδέ ποτε Ζεὺς
- τρέψεν ἀπὸ κρατερῆς ὑσμίνης ὄσσε φαεινώ,
- ἀλλὰ κατʼ αὐτοὺς αἰὲν ὅρα καὶ φράζετο θυμῷ,
- πολλὰ μάλʼ ἀμφὶ φόνῳ Πατρόκλου μερμηρίζων,
- ἢ ἤδη καὶ κεῖνον ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ
- αὐτοῦ ἐπʼ ἀντιθέῳ Σαρπηδόνι φαίδιμος Ἕκτωρ
- χαλκῷ δῃώσῃ, ἀπό τʼ ὤμων τεύχεʼ ἕληται,
- ἦ ἔτι καὶ πλεόνεσσιν ὀφέλλειεν πόνον αἰπύν.
- ὧδε δέ οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι
- ὄφρʼ ἠῢς θεράπων Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
- ἐξαῦτις Τρῶάς τε καὶ Ἕκτορα χαλκοκορυστὴν
- ὤσαιτο προτὶ ἄστυ, πολέων δʼ ἀπὸ θυμὸν ἕλοιτο.
- Ἕκτορι δὲ πρωτίστῳ ἀνάλκιδα θυμὸν ἐνῆκεν·
- ἐς δίφρον δʼ ἀναβὰς φύγαδʼ ἔτραπε, κέκλετο δʼ ἄλλους
- Τρῶας φευγέμεναι· γνῶ γὰρ Διὸς ἱρὰ τάλαντα.
- ἔνθʼ οὐδʼ ἴφθιμοι Λύκιοι μένον, ἀλλὰ φόβηθεν
- πάντες, ἐπεὶ βασιλῆα ἴδον βεβλαμμένον ἦτορ