Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. ἔγχεΐ τʼ ἄορί τε μεγάλοισί τε χερμαδίοισιν,
  2. ὄφρά οἱ αἷμʼ ἔτι θερμὸν ἀνήνοθεν ἐξ ὠτειλῆς.
  3. αὐτὰρ ἐπεὶ τὸ μὲν ἕλκος ἐτέρσετο, παύσατο δʼ αἷμα,
  4. ὀξεῖαι δʼ ὀδύναι δῦνον μένος Ἀτρεΐδαο.
  5. ὡς δʼ ὅτʼ ἂν ὠδίνουσαν ἔχῃ βέλος ὀξὺ γυναῖκα
  6. δριμύ, τό τε προϊεῖσι μογοστόκοι Εἰλείθυιαι
  7. Ἥρης θυγατέρες πικρὰς ὠδῖνας ἔχουσαι,
  8. ὣς ὀξεῖʼ ὀδύναι δῦνον μένος Ἀτρεΐδαο.
  9. ἐς δίφρον δʼ ἀνόρουσε, καὶ ἡνιόχῳ ἐπέτελλε
  10. νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσιν ἐλαυνέμεν· ἤχθετο γὰρ κῆρ.
  11. ἤϋσεν δὲ διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώς·
  12. ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
  13. ὑμεῖς μὲν νῦν νηυσὶν ἀμύνετε ποντοπόροισι
  14. φύλοπιν ἀργαλέην, ἐπεὶ οὐκ ἐμὲ μητίετα Ζεὺς
  15. εἴασε Τρώεσσι πανημέριον πολεμίζειν.
  16. ὣς ἔφαθʼ, ἡνίοχος δʼ ἵμασεν καλλίτριχας ἵππους
  17. νῆας ἔπι γλαφυράς· τὼ δʼ οὐκ ἀέκοντε πετέσθην·
  18. ἄφρεον δὲ στήθεα, ῥαίνοντο δὲ νέρθε κονίῃ
  19. τειρόμενον βασιλῆα μάχης ἀπάνευθε φέροντες.
  20. Ἕκτωρ δʼ ὡς ἐνόησʼ Ἀγαμέμνονα νόσφι κιόντα
  21. Τρωσί τε καὶ Λυκίοισιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΰσας·
  22. Τρῶες καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι ἀγχιμαχηταὶ
  23. ἀνέρες ἔστε φίλοι, μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς.
  24. οἴχετʼ ἀνὴρ ὤριστος, ἐμοὶ δὲ μέγʼ εὖχος ἔδωκε
  25. Ζεὺς Κρονίδης· ἀλλʼ ἰθὺς ἐλαύνετε μώνυχας ἵππους
  26. ἰφθίμων Δαναῶν, ἵνʼ ὑπέρτερον εὖχος ἄρησθε.
  27. ὣς εἰπὼν ὄτρυνε μένος καὶ θυμὸν ἑκάστου.
  28. ὡς δʼ ὅτε πού τις θηρητὴρ κύνας ἀργιόδοντας
  29. σεύῃ ἐπʼ ἀγροτέρῳ συῒ καπρίῳ ἠὲ λέοντι,
  30. ὣς ἐπʼ Ἀχαιοῖσιν σεῦε Τρῶας μεγαθύμους
  31. Ἕκτωρ Πριαμίδης βροτολοιγῷ ἶσος Ἄρηϊ.
  32. αὐτὸς δʼ ἐν πρώτοισι μέγα φρονέων ἐβεβήκει,
  33. ἐν δʼ ἔπεσʼ ὑσμίνῃ ὑπεραέϊ ἶσος ἀέλλῃ,
  34. ἥ τε καθαλλομένη ἰοειδέα πόντον ὀρίνει.
  35. ἔνθα τίνα πρῶτον, τίνα δʼ ὕστατον ἐξενάριξεν
  36. Ἕκτωρ Πριαμίδης, ὅτε οἱ Ζεὺς κῦδος ἔδωκεν;
  37. Ἀσαῖον μὲν πρῶτα καὶ Αὐτόνοον καὶ Ὀπίτην
  38. καὶ Δόλοπα Κλυτίδην καὶ Ὀφέλτιον ἠδʼ Ἀγέλαον
  39. Αἴσυμνόν τʼ Ὦρόν τε καὶ Ἱππόνοον μενεχάρμην.
  40. τοὺς ἄρʼ ὅ γʼ ἡγεμόνας Δαναῶν ἕλεν, αὐτὰρ ἔπειτα
  41. πληθύν, ὡς ὁπότε νέφεα Ζέφυρος στυφελίξῃ
  42. ἀργεστᾶο Νότοιο βαθείῃ λαίλαπι τύπτων·
  43. πολλὸν δὲ τρόφι κῦμα κυλίνδεται, ὑψόσε δʼ ἄχνη
  44. σκίδναται ἐξ ἀνέμοιο πολυπλάγκτοιο ἰωῆς·
  45. ὣς ἄρα πυκνὰ καρήαθʼ ὑφʼ Ἕκτορι δάμνατο λαῶν.
  46. ἔνθά κε λοιγὸς ἔην καὶ ἀμήχανα ἔργα γένοντο,
  47. καί νύ κεν ἐν νήεσσι πέσον φεύγοντες Ἀχαιοί,
  48. εἰ μὴ Τυδεΐδῃ Διομήδεϊ κέκλετʼ Ὀδυσσεύς·
  49. Τυδεΐδη τί παθόντε λελάσμεθα θούριδος ἀλκῆς;
  50. ἀλλʼ ἄγε δεῦρο πέπον, παρʼ ἔμʼ ἵσταο· δὴ γὰρ ἔλεγχος
  51. ἔσσεται εἴ κεν νῆας ἕλῃ κορυθαίολος Ἕκτωρ.
  52. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη κρατερὸς Διομήδης·
  53. ἤτοι ἐγὼ μενέω καὶ τλήσομαι· ἀλλὰ μίνυνθα
  54. ἡμέων ἔσσεται ἦδος, ἐπεὶ νεφεληγερέτα Ζεὺς
  55. Τρωσὶν δὴ βόλεται δοῦναι κράτος ἠέ περ ἡμῖν.
  56. ἦ καὶ Θυμβραῖον μὲν ἀφʼ ἵππων ὦσε χαμᾶζε
  57. δουρὶ βαλὼν κατὰ μαζὸν ἀριστερόν· αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς
  58. ἀντίθεον θεράποντα Μολίονα τοῖο ἄνακτος.
  59. τοὺς μὲν ἔπειτʼ εἴασαν, ἐπεὶ πολέμου ἀπέπαυσαν·
  60. τὼ δʼ ἀνʼ ὅμιλον ἰόντε κυδοίμεον, ὡς ὅτε κάπρω
  61. ἐν κυσὶ θηρευτῇσι μέγα φρονέοντε πέσητον·
  62. ὣς ὄλεκον Τρῶας πάλιν ὀρμένω· αὐτὰρ Ἀχαιοὶ
  63. ἀσπασίως φεύγοντες ἀνέπνεον Ἕκτορα δῖον.
  64. ἔνθʼ ἑλέτην δίφρόν τε καὶ ἀνέρε δήμου ἀρίστω
  65. υἷε δύω Μέροπος Περκωσίου, ὃς περὶ πάντων
  66. ᾔδεε μαντοσύνας, οὐδὲ οὓς παῖδας ἔασκε
  67. στείχειν ἐς πόλεμον φθισήνορα· τὼ δέ οἱ οὔ τι
  68. πειθέσθην· κῆρες γὰρ ἄγον μέλανος θανάτοιο.
  69. τοὺς μὲν Τυδεΐδης δουρικλειτὸς Διομήδης
  70. θυμοῦ καὶ ψυχῆς κεκαδὼν κλυτὰ τεύχεʼ ἀπηύρα·
  71. Ἱππόδαμον δʼ Ὀδυσεὺς καὶ Ὑπείροχον ἐξενάριξεν.
  72. ἔνθά σφιν κατὰ ἶσα μάχην ἐτάνυσσε Κρονίων
  73. ἐξ Ἴδης καθορῶν· τοὶ δʼ ἀλλήλους ἐνάριζον.
  74. ἤτοι Τυδέος υἱὸς Ἀγάστροφον οὔτασε δουρὶ
  75. Παιονίδην ἥρωα κατʼ ἰσχίον· οὐ δέ οἱ ἵπποι
  76. ἐγγὺς ἔσαν προφυγεῖν, ἀάσατο δὲ μέγα θυμῷ.
  77. τοὺς μὲν γὰρ θεράπων ἀπάνευθʼ ἔχεν, αὐτὰρ ὃ πεζὸς
  78. θῦνε διὰ προμάχων, εἷος φίλον ὤλεσε θυμόν.
  79. Ἕκτωρ δʼ ὀξὺ νόησε κατὰ στίχας, ὦρτο δʼ ἐπʼ αὐτοὺς
  80. κεκλήγων· ἅμα δὲ Τρώων εἵποντο φάλαγγες.
  81. τὸν δὲ ἰδὼν ῥίγησε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης,
  82. αἶψα δʼ Ὀδυσσῆα προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα·
  83. νῶϊν δὴ τόδε πῆμα κυλίνδεται ὄβριμος Ἕκτωρ·
  84. ἀλλʼ ἄγε δὴ στέωμεν καὶ ἀλεξώμεσθα μένοντες.
  85. ἦ ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος
  86. καὶ βάλεν, οὐδʼ ἀφάμαρτε τιτυσκόμενος κεφαλῆφιν,
  87. ἄκρην κὰκ κόρυθα· πλάγχθη δʼ ἀπὸ χαλκόφι χαλκός,
  88. οὐδʼ ἵκετο χρόα καλόν· ἐρύκακε γὰρ τρυφάλεια
  89. τρίπτυχος αὐλῶπις, τήν οἱ πόρε Φοῖβος Ἀπόλλων.
  90. Ἕκτωρ δʼ ὦκʼ ἀπέλεθρον ἀνέδραμε, μίκτο δʼ ὁμίλῳ,
  91. στῆ δὲ γνὺξ ἐριπὼν καὶ ἐρείσατο χειρὶ παχείῃ
  92. γαίης· ἀμφὶ δὲ ὄσσε κελαινὴ νὺξ ἐκάλυψεν.
  93. ὄφρα δὲ Τυδεΐδης μετὰ δούρατος ᾤχετʼ ἐρωὴν
  94. τῆλε διὰ προμάχων, ὅθι οἱ καταείσατο γαίης
  95. τόφρʼ Ἕκτωρ ἔμπνυτο, καὶ ἂψ ἐς δίφρον ὀρούσας
  96. ἐξέλασʼ ἐς πληθύν, καὶ ἀλεύατο κῆρα μέλαιναν.
  97. δουρὶ δʼ ἐπαΐσσων προσέφη κρατερὸς Διομήδης·
  98. ἐξ αὖ νῦν ἔφυγες θάνατον κύον· ἦ τέ τοι ἄγχι
  99. ἦλθε κακόν· νῦν αὖτέ σʼ ἐρύσατο Φοῖβος Ἀπόλλων
  100. ᾧ μέλλεις εὔχεσθαι ἰὼν ἐς δοῦπον ἀκόντων.
  101. ἦ θήν σʼ ἐξανύω γε καὶ ὕστερον ἀντιβολήσας,
  102. εἴ πού τις καὶ ἔμοιγε θεῶν ἐπιτάρροθός ἐστι.
  103. νῦν αὖ τοὺς ἄλλους ἐπιείσομαι, ὅν κε κιχείω.
  104. ἦ, καὶ Παιονίδην δουρὶ κλυτὸν ἐξενάριζεν.
  105. αὐτὰρ Ἀλέξανδρος Ἑλένης πόσις ἠϋκόμοιο
  106. Τυδεΐδῃ ἔπι τόξα τιταίνετο ποιμένι λαῶν,
  107. στήλῃ κεκλιμένος ἀνδροκμήτῳ ἐπὶ τύμβῳ
  108. Ἴλου Δαρδανίδαο, παλαιοῦ δημογέροντος.
  109. ἤτοι ὃ μὲν θώρηκα Ἀγαστρόφου ἰφθίμοιο
  110. αἴνυτʼ ἀπὸ στήθεσφι παναίολον ἀσπίδα τʼ ὤμων
  111. καὶ κόρυθα βριαρήν· ὃ δὲ τόξου πῆχυν ἄνελκε
  112. καὶ βάλεν, οὐδʼ ἄρα μιν ἅλιον βέλος ἔκφυγε χειρός,
  113. ταρσὸν δεξιτεροῖο ποδός· διὰ δʼ ἀμπερὲς ἰὸς
  114. ἐν γαίῃ κατέπηκτο· ὃ δὲ μάλα ἡδὺ γελάσσας
  115. ἐκ λόχου ἀμπήδησε καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα·
  116. βέβληαι οὐδʼ ἅλιον βέλος ἔκφυγεν· ὡς ὄφελόν τοι
  117. νείατον ἐς κενεῶνα βαλὼν ἐκ θυμὸν ἑλέσθαι.
  118. οὕτω κεν καὶ Τρῶες ἀνέπνευσαν κακότητος,
  119. οἵ τέ σε πεφρίκασι λέονθʼ ὡς μηκάδες αἶγες.
  120. τὸν δʼ οὐ ταρβήσας προσέφη κρατερὸς Διομήδης·
  121. τοξότα λωβητὴρ κέρᾳ ἀγλαὲ παρθενοπῖπα
  122. εἰ μὲν δὴ ἀντίβιον σὺν τεύχεσι πειρηθείης,
  123. οὐκ ἄν τοι χραίσμῃσι βιὸς καὶ ταρφέες ἰοί·
  124. νῦν δέ μʼ ἐπιγράψας ταρσὸν ποδὸς εὔχεαι αὔτως.
  125. οὐκ ἀλέγω, ὡς εἴ με γυνὴ βάλοι ἢ πάϊς ἄφρων·
  126. κωφὸν γὰρ βέλος ἀνδρὸς ἀνάλκιδος οὐτιδανοῖο.
  127. ἦ τʼ ἄλλως ὑπʼ ἐμεῖο, καὶ εἴ κʼ ὀλίγον περ ἐπαύρῃ,
  128. ὀξὺ βέλος πέλεται, καὶ ἀκήριον αἶψα τίθησι.
  129. τοῦ δὲ γυναικὸς μέν τʼ ἀμφίδρυφοί εἰσι παρειαί,
  130. παῖδες δʼ ὀρφανικοί· ὃ δέ θʼ αἵματι γαῖαν ἐρεύθων
  131. πύθεται, οἰωνοὶ δὲ περὶ πλέες ἠὲ γυναῖκες.
  132. ὣς φάτο, τοῦ δʼ Ὀδυσεὺς δουρικλυτὸς ἐγγύθεν ἐλθὼν
  133. ἔστη πρόσθʼ· ὃ δʼ ὄπισθε καθεζόμενος βέλος ὠκὺ
  134. ἐκ ποδὸς ἕλκʼ, ὀδύνη δὲ διὰ χροὸς ἦλθʼ ἀλεγεινή.
  135. ἐς δίφρον δʼ ἀνόρουσε, καὶ ἡνιόχῳ ἐπέτελλε
  136. νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσιν ἐλαυνέμεν· ἤχθετο γὰρ κῆρ.
  137. οἰώθη δʼ Ὀδυσεὺς δουρὶ κλυτός, οὐδέ τις αὐτῷ
  138. Ἀργείων παρέμεινεν, ἐπεὶ φόβος ἔλλαβε πάντας·
  139. ὀχθήσας δʼ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν·
  140. ὤ μοι ἐγὼ τί πάθω; μέγα μὲν κακὸν αἴ κε φέβωμαι
  141. πληθὺν ταρβήσας· τὸ δὲ ῥίγιον αἴ κεν ἁλώω
  142. μοῦνος· τοὺς δʼ ἄλλους Δαναοὺς ἐφόβησε Κρονίων.
  143. ἀλλὰ τί ἤ μοι ταῦτα φίλος διελέξατο θυμός;
  144. οἶδα γὰρ ὅττι κακοὶ μὲν ἀποίχονται πολέμοιο,
  145. ὃς δέ κʼ ἀριστεύῃσι μάχῃ ἔνι τὸν δὲ μάλα χρεὼ
  146. ἑστάμεναι κρατερῶς, ἤ τʼ ἔβλητʼ ἤ τʼ ἔβαλʼ ἄλλον.
  147. εἷος ὃ ταῦθʼ ὥρμαινε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν,
  148. τόφρα δʼ ἐπὶ Τρώων στίχες ἤλυθον ἀσπιστάων,
  149. ἔλσαν δʼ ἐν μέσσοισι, μετὰ σφίσι πῆμα τιθέντες.
  150. ὡς δʼ ὅτε κάπριον ἀμφὶ κύνες θαλεροί τʼ αἰζηοὶ
  151. σεύωνται, ὃ δέ τʼ εἶσι βαθείης ἐκ ξυλόχοιο
  152. θήγων λευκὸν ὀδόντα μετὰ γναμπτῇσι γένυσσιν,
  153. ἀμφὶ δέ τʼ ἀΐσσονται, ὑπαὶ δέ τε κόμπος ὀδόντων
  154. γίγνεται, οἳ δὲ μένουσιν ἄφαρ δεινόν περ ἐόντα,
  155. ὥς ῥα τότʼ ἀμφʼ Ὀδυσῆα Διῒ φίλον ἐσσεύοντο
  156. Τρῶες· ὃ δὲ πρῶτον μὲν ἀμύμονα Δηϊοπίτην
  157. οὔτασεν ὦμον ὕπερθεν ἐπάλμενος ὀξέϊ δουρί,
  158. αὐτὰρ ἔπειτα Θόωνα καὶ Ἔννομον ἐξενάριξε.
  159. Χερσιδάμαντα δʼ ἔπειτα καθʼ ἵππων ἀΐξαντα
  160. δουρὶ κατὰ πρότμησιν ὑπʼ ἀσπίδος ὀμφαλοέσσης
  161. νύξεν· ὃ δʼ ἐν κονίῃσι πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ.
  162. τοὺς μὲν ἔασʼ, ὃ δʼ ἄρʼ Ἱππασίδην Χάροπʼ οὔτασε δουρὶ
  163. αὐτοκασίγνητον εὐηφενέος Σώκοιο.
  164. τῷ δʼ ἐπαλεξήσων Σῶκος κίεν ἰσόθεος φώς,
  165. στῆ δὲ μάλʼ ἐγγὺς ἰὼν καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν
  166. ὦ Ὀδυσεῦ πολύαινε δόλων ἆτʼ ἠδὲ πόνοιο
  167. σήμερον ἢ δοιοῖσιν ἐπεύξεαι Ἱππασίδῃσι
  168. τοιώδʼ ἄνδρε κατακτείνας καὶ τεύχεʼ ἀπούρας,
  169. ἤ κεν ἐμῷ ὑπὸ δουρὶ τυπεὶς ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσῃς.
  170. ὣς εἰπὼν οὔτησε κατʼ ἀσπίδα πάντοσʼ ἐΐσην.
  171. διὰ μὲν ἀσπίδος ἦλθε φαεινῆς ὄβριμον ἔγχος,
  172. καὶ διὰ θώρηκος πολυδαιδάλου ἠρήρειστο,
  173. πάντα δʼ ἀπὸ πλευρῶν χρόα ἔργαθεν, οὐδʼ ἔτʼ ἔασε
  174. Παλλὰς Ἀθηναίη μιχθήμεναι ἔγκασι φωτός.
  175. γνῶ δʼ Ὀδυσεὺς ὅ οἱ οὔ τι τέλος κατακαίριον ἦλθεν,
  176. ἂψ δʼ ἀναχωρήσας Σῶκον πρὸς μῦθον ἔειπεν·
  177. ἆ δείλʼ ἦ μάλα δή σε κιχάνεται αἰπὺς ὄλεθρος.
  178. ἤτοι μέν ῥʼ ἔμʼ ἔπαυσας ἐπὶ Τρώεσσι μάχεσθαι·
  179. σοὶ δʼ ἐγὼ ἐνθάδε φημὶ φόνον καὶ κῆρα μέλαιναν
  180. ἤματι τῷδʼ ἔσσεσθαι, ἐμῷ δʼ ὑπὸ δουρὶ δαμέντα
  181. εὖχος ἐμοὶ δώσειν, ψυχὴν δʼ Ἄϊδι κλυτοπώλῳ.
  182. ἦ, καὶ ὃ μὲν φύγαδʼ αὖτις ὑποστρέψας ἐβεβήκει,
  183. τῷ δὲ μεταστρεφθέντι μεταφρένῳ ἐν δόρυ πῆξεν
  184. ὤμων μεσσηγύς, διὰ δὲ στήθεσφιν ἔλασσε,
  185. δούπησεν δὲ πεσών· ὃ δʼ ἐπεύξατο δῖος Ὀδυσσεύς·
  186. ὦ Σῶχʼ Ἱππάσου υἱὲ δαΐφρονος ἱπποδάμοιο
  187. φθῆ σε τέλος θανάτοιο κιχήμενον, οὐδʼ ὑπάλυξας.
  188. ἆ δείλʼ οὐ μὲν σοί γε πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
  189. ὄσσε καθαιρήσουσι θανόντι περ, ἀλλʼ οἰωνοὶ
  190. ὠμησταὶ ἐρύουσι, περὶ πτερὰ πυκνὰ βαλόντες.
  191. αὐτὰρ ἔμʼ, εἴ κε θάνω, κτεριοῦσί γε δῖοι Ἀχαιοί.
  192. ὣς εἰπὼν Σώκοιο δαΐφρονος ὄβριμον ἔγχος
  193. ἔξω τε χροὸς ἕλκε καὶ ἀσπίδος ὀμφαλοέσσης·
  194. αἷμα δέ οἱ σπασθέντος ἀνέσσυτο, κῆδε δὲ θυμόν.
  195. Τρῶες δὲ μεγάθυμοι ὅπως ἴδον αἷμʼ Ὀδυσῆος
  196. κεκλόμενοι καθʼ ὅμιλον ἐπʼ αὐτῷ πάντες ἔβησαν.
  197. αὐτὰρ ὅ γʼ ἐξοπίσω ἀνεχάζετο, αὖε δʼ ἑταίρους.
  198. τρὶς μὲν ἔπειτʼ ἤϋσεν ὅσον κεφαλὴ χάδε φωτός,
  199. τρὶς δʼ ἄϊεν ἰάχοντος ἄρηι φίλος Μενέλαος.
  200. αἶψα δʼ ἄρʼ Αἴαντα προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα·
  201. Αἶαν διογενὲς Τελαμώνιε κοίρανε λαῶν
  202. ἀμφί μʼ Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος ἵκετʼ ἀϋτὴ
  203. τῷ ἰκέλη ὡς εἴ ἑ βιῴατο μοῦνον ἐόντα
  204. Τρῶες ἀποτμήξαντες ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ.
  205. ἀλλʼ ἴομεν καθʼ ὅμιλον· ἀλεξέμεναι γὰρ ἄμεινον.
  206. δείδω μή τι πάθῃσιν ἐνὶ Τρώεσσι μονωθεὶς
  207. ἐσθλὸς ἐών, μεγάλη δὲ ποθὴ Δαναοῖσι γένηται.
  208. ὣς εἰπὼν ὃ μὲν ἦρχʼ, ὃ δʼ ἅμʼ ἕσπετο ἰσόθεος φώς.
  209. εὗρον ἔπειτʼ Ὀδυσῆα Διῒ φίλον· ἀμφὶ δʼ ἄρʼ αὐτὸν
  210. Τρῶες ἕπονθʼ ὡς εἴ τε δαφοινοὶ θῶες ὄρεσφιν
  211. ἀμφʼ ἔλαφον κεραὸν βεβλημένον, ὅν τʼ ἔβαλʼ ἀνὴρ
  212. ἰῷ ἀπὸ νευρῆς· τὸν μέν τʼ ἤλυξε πόδεσσι
  213. φεύγων, ὄφρʼ αἷμα λιαρὸν καὶ γούνατʼ ὀρώρῃ·
  214. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ τόν γε δαμάσσεται ὠκὺς ὀϊστός,
  215. ὠμοφάγοι μιν θῶες ἐν οὔρεσι δαρδάπτουσιν
  216. ἐν νέμεϊ σκιερῷ· ἐπί τε λῖν ἤγαγε δαίμων
  217. σίντην· θῶες μέν τε διέτρεσαν, αὐτὰρ ὃ δάπτει·
  218. ὥς ῥα τότʼ ἀμφʼ Ὀδυσῆα δαΐφρονα ποικιλομήτην
  219. Τρῶες ἕπον πολλοί τε καὶ ἄλκιμοι, αὐτὰρ ὅ γʼ ἥρως
  220. ἀΐσσων ᾧ ἔγχει ἀμύνετο νηλεὲς ἦμαρ.
  221. Αἴας δʼ ἐγγύθεν ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε πύργον,
  222. στῆ δὲ παρέξ· Τρῶες δὲ διέτρεσαν ἄλλυδις ἄλλος.
  223. ἤτοι τὸν Μενέλαος ἀρήϊος ἔξαγʼ ὁμίλου
  224. χειρὸς ἔχων, εἷος θεράπων σχεδὸν ἤλασεν ἵππους.
  225. Αἴας δὲ Τρώεσσιν ἐπάλμενος εἷλε Δόρυκλον
  226. Πριαμίδην νόθον υἱόν, ἔπειτα δὲ Πάνδοκον οὖτα,
  227. οὖτα δὲ Λύσανδρον καὶ Πύρασον ἠδὲ Πυλάρτην.
  228. ὡς δʼ ὁπότε πλήθων ποταμὸς πεδίον δὲ κάτεισι
  229. χειμάρρους κατʼ ὄρεσφιν ὀπαζόμενος Διὸς ὄμβρῳ,
  230. πολλὰς δὲ δρῦς ἀζαλέας, πολλὰς δέ τε πεύκας
  231. ἐσφέρεται, πολλὸν δέ τʼ ἀφυσγετὸν εἰς ἅλα βάλλει,
  232. ὣς ἔφεπε κλονέων πεδίον τότε φαίδιμος Αἴας,
  233. δαΐζων ἵππους τε καὶ ἀνέρας· οὐδέ πω Ἕκτωρ
  234. πεύθετʼ, ἐπεί ῥα μάχης ἐπʼ ἀριστερὰ μάρνατο πάσης
  235. ὄχθας πὰρ ποταμοῖο Σκαμάνδρου, τῇ ῥα μάλιστα
  236. ἀνδρῶν πῖπτε κάρηνα, βοὴ δʼ ἄσβεστος ὀρώρει
  237. Νέστορά τʼ ἀμφὶ μέγαν καὶ ἀρήϊον Ἰδομενῆα.
  238. Ἕκτωρ μὲν μετὰ τοῖσιν ὁμίλει μέρμερα ῥέζων
  239. ἔγχεΐ θʼ ἱπποσύνῃ τε, νέων δʼ ἀλάπαζε φάλαγγας·
  240. οὐδʼ ἄν πω χάζοντο κελεύθου δῖοι Ἀχαιοὶ
  241. εἰ μὴ Ἀλέξανδρος Ἑλένης πόσις ἠϋκόμοιο
  242. παῦσεν ἀριστεύοντα Μαχάονα ποιμένα λαῶν,
  243. ἰῷ τριγλώχινι βαλὼν κατὰ δεξιὸν ὦμον.
  244. τῷ ῥα περίδεισαν μένεα πνείοντες Ἀχαιοὶ
  245. μή πώς μιν πολέμοιο μετακλινθέντος ἕλοιεν.
  246. αὐτίκα δʼ Ἰδομενεὺς προσεφώνεε Νέστορα δῖον·
  247. ὦ Νέστορ Νηληϊάδη μέγα κῦδος Ἀχαιῶν
  248. ἄγρει σῶν ὀχέων ἐπιβήσεο, πὰρ δὲ Μαχάων
  249. βαινέτω, ἐς νῆας δὲ τάχιστʼ ἔχε μώνυχας ἵππους·
  250. ἰητρὸς γὰρ ἀνὴρ πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων
  251. ἰούς τʼ ἐκτάμνειν ἐπί τʼ ἤπια φάρμακα πάσσειν.
  252. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ.
  253. αὐτίκα δʼ ὧν ὀχέων ἐπεβήσετο, πὰρ δὲ Μαχάων
  254. βαῖνʼ Ἀσκληπιοῦ υἱὸς ἀμύμονος ἰητῆρος·
  255. μάστιξεν δʼ ἵππους, τὼ δʼ οὐκ ἀέκοντε πετέσθην
  256. νῆας ἔπι γλαφυράς· τῇ γὰρ φίλον ἔπλετο θυμῷ.
  257. Κεβριόνης δὲ Τρῶας ὀρινομένους ἐνόησεν
  258. Ἕκτορι παρβεβαώς, καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν·
  259. Ἕκτορ νῶϊ μὲν ἐνθάδʼ ὁμιλέομεν Δαναοῖσιν
  260. ἐσχατιῇ πολέμοιο δυσηχέος· οἳ δὲ δὴ ἄλλοι
  261. Τρῶες ὀρίνονται ἐπιμὶξ ἵπποι τε καὶ αὐτοί.
  262. Αἴας δὲ κλονέει Τελαμώνιος· εὖ δέ μιν ἔγνων·
  263. εὐρὺ γὰρ ἀμφʼ ὤμοισιν ἔχει σάκος· ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς
  264. κεῖσʼ ἵππους τε καὶ ἅρμʼ ἰθύνομεν, ἔνθα μάλιστα
  265. ἱππῆες πεζοί τε κακὴν ἔριδα προβαλόντες
  266. ἀλλήλους ὀλέκουσι, βοὴ δʼ ἄσβεστος ὄρωρεν.
  267. ὣς ἄρα φωνήσας ἵμασεν καλλίτριχας ἵππους
  268. μάστιγι λιγυρῇ· τοὶ δὲ πληγῆς ἀΐοντες
  269. ῥίμφʼ ἔφερον θοὸν ἅρμα μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιοὺς
  270. στείβοντες νέκυάς τε καὶ ἀσπίδας· αἵματι δʼ ἄξων
  271. νέρθεν ἅπας πεπάλακτο καὶ ἄντυγες αἳ περὶ δίφρον,
  272. ἃς ἄρʼ ἀφʼ ἱππείων ὁπλέων ῥαθάμιγγες ἔβαλλον
  273. αἵ τʼ ἀπʼ ἐπισσώτρων. ὃ δὲ ἵετο δῦναι ὅμιλον
  274. ἀνδρόμεον ῥῆξαί τε μετάλμενος· ἐν δὲ κυδοιμὸν
  275. ἧκε κακὸν Δαναοῖσι, μίνυνθα δὲ χάζετο δουρός.
  276. αὐτὰρ ὃ τῶν ἄλλων ἐπεπωλεῖτο στίχας ἀνδρῶν
  277. ἔγχεΐ τʼ ἄορί τε μεγάλοισί τε χερμαδίοισιν,
  278. Αἴαντος δʼ ἀλέεινε μάχην Τελαμωνιάδαο.
  279. Ζεὺς δὲ πατὴρ Αἴανθʼ ὑψίζυγος ἐν φόβον ὦρσε·
  280. στῆ δὲ ταφών, ὄπιθεν δὲ σάκος βάλεν ἑπταβόειον,
  281. τρέσσε δὲ παπτήνας ἐφʼ ὁμίλου θηρὶ ἐοικὼς
  282. ἐντροπαλιζόμενος ὀλίγον γόνυ γουνὸς ἀμείβων.
  283. ὡς δʼ αἴθωνα λέοντα βοῶν ἀπὸ μεσσαύλοιο
  284. ἐσσεύαντο κύνες τε καὶ ἀνέρες ἀγροιῶται,
  285. οἵ τέ μιν οὐκ εἰῶσι βοῶν ἐκ πῖαρ ἑλέσθαι
  286. πάννυχοι ἐγρήσσοντες· ὃ δὲ κρειῶν ἐρατίζων
  287. ἰθύει, ἀλλʼ οὔ τι πρήσσει· θαμέες γὰρ ἄκοντες
  288. ἀντίον ἀΐσσουσι θρασειάων ἀπὸ χειρῶν
  289. καιόμεναί τε δεταί, τάς τε τρεῖ ἐσσύμενός περ·
  290. ἠῶθεν δʼ ἀπὸ νόσφιν ἔβη τετιηότι θυμῷ·
  291. ὣς Αἴας τότʼ ἀπὸ Τρώων τετιημένος ἦτορ
  292. ἤϊε πόλλʼ ἀέκων· περὶ γὰρ δίε νηυσὶν Ἀχαιῶν.
  293. ὡς δʼ ὅτʼ ὄνος παρʼ ἄρουραν ἰὼν ἐβιήσατο παῖδας
  294. νωθής, ᾧ δὴ πολλὰ περὶ ῥόπαλʼ ἀμφὶς ἐάγῃ,
  295. κείρει τʼ εἰσελθὼν βαθὺ λήϊον· οἳ δέ τε παῖδες
  296. τύπτουσιν ῥοπάλοισι· βίη δέ τε νηπίη αὐτῶν·