GetPassage urn:cts:latinLit:stoa0238.stoa005.perseus-lat2:3.81-3.100 urn:cts:latinLit:stoa0238.stoa005.perseus-lat2:3.81-3.100
unde Deus qui visibilem se praestitit olim,tale aliquid formans in sese quale secuta estpassio, quae corpus sibi vindicat; ardua nam visest inpassibilis, quoniam natura superniignis ad horrificas nescit descendere poenas, nec capit humanis angoribus excruciari,pura, serena, micans, liquido praelibera motu,subdita nec cuiquam, dominatrix utpote rerum,cui non principium de tempore, sed super omnetempus et ante diem maiestas cum Patre summo, immo animus Patris et ratio, via consiliorum,quae non facta manu nec voce creata iubentisprotulit imperium patrio ructata profundo,hanc igitur non flagra secant, non sputa salivisaspergunt, alapis non vexat palma relisis, nec perfossa cruci clavorum vulnera Agunt,his adfecta caro est hominis, quam femina praegnansenixa est sub lege uteri, sine lege mariti.ille famem patitur, fel potat et haurit acetum,ille pavet mortis faciem, tremit ille dolorem.